Научная статья на тему 'Using of fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam'

Using of fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam Текст научной статьи по специальности «Языкознание и литературоведение»

CC BY
63
24
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
Ключевые слова
FIRE HOSES / MOBILE TEMPORARY OIL DAM / HAZARD / WATER

Аннотация научной статьи по языкознанию и литературоведению, автор научной работы — Krasowski Tomasz

Статья описывает способ использования напорных рукавов для постройки мобильной, временной нефтяной преграды, которую можно использовать в ситуациях угроз питьевого водозабора.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

The article describes the way how to use fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam, which can be prepared in situations of water intake menace.

Текст научной работы на тему «Using of fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam»

bryg. mgr inz. Tomasz KRASOWSKI

Dowodca JRG 2 Siedlce

WYKORZYSTANIE W^ZY TLOCZNYCH DO ZBUDOWANIA MOBILNEJ ZAPORY OLEJOWEJ

Streszczenie

Artykul opisuje sposob wykorzystania w^zy tlocznych do zbudowania mobilnej, tymczasowej zapory olejowej, ktor^ mozna przygotowac w sytuacjach zagrozenia uj^c wody pitnej.

Summary

The article describes the way how to use fire hoses to construction of mobile, temporary oil dam, which can be prepared in situations of water intake menace

O powodzeniu kazdej akcji ratowniczej decyduj^. (niekoniecznie w podanej kolejnosci) trzy elementy: sprz^t, przyj^ta strategia dzialan (taktyka ratownicza) i sami ratownicy. W zaleznosci od rodzaju wykonywanych czynnosci, w danej chwili i czasie jeden z elementow jest najwazniejszy, lecz zawsze wspolpracuj^. one ze sob^ i s^. od siebie zalezne. Symbioza sprz^tu, urz^dzen i umiej^tnosci ratownikow jest wi^c bardzo wazna. Nowoczesny sprz^t ratowniczy oczywiscie pomaga, podnosi efektywnosc i skutecznosc dzialan ratowniczych, ale zawsze gdzies b^dzie wyst^powac bariera jego wykorzystania lub po prostu go nie b^dzie na miejscu akcji.

Prawd^. jest wi^c, ze przy akcji ratowniczej prawie zawsze stajemy w obliczu jakichs brakow. Cz^sto ratownik na miejscu zdarzenia spotyka si? z sytuaj gdy potrzebny i przydatny w danej sytuacji sprz?t jest niedost^pny. I co wtedy, gdy brakuje mu czegos w wyposazeniu lub okolicznosci zdarzenia utrudniaj^. stosowanie standardowych procedur ? Oczywiscie najgorsz^. rzecz^, jaka moze w tym momencie zrobic ratownik jest zaniechanie

dzialan. Bezradnosc b?dzie jego osobistym dramatem i oczywiscie natychmiast znajdzie przelozenie na tragedy poszkodowanych. W takiej sytuacji tylko wyszkolony ratownik b?dzie mogl zadecydowac jaki inny sprz?t w danej chwili zastosowac i jak wykorzystac jego walory, a takze czy zmiana taktyki dzialania nie poprawi istniej^cej w danej chwili sytuacji. Cz?sto si? o tym przekonywalem, gdy nie mialem drabiny i skokochronu, a musialem ratowac ludzi z wysokosci, nie mialem w danej chwili dzwigu, a musialem wykonac dost?p do poszkodowanych b?d^cych pod walcem cysterny lub tez nie mialem zapor, a musialem zatrzymac niekontrolowany splyw niebezpiecznego medium nurtem rzeki. Dlatego, moim zdaniem, dobrze wyszkolony ratownik wszelkiej specjalizacji zawsze w ratownictwie b?dzie najwazniejszy, pomimo ci^glego rozwoju technologicznego w zakresie sprz?tu i techniki. Niejednokrotnie bylem w sytuacji, gdzie ratuj^c nie mialem potrzebnego sprz?tu, a cos dalo si? wymyslec, niejako na poczekaniu. Byly tez sytuacje, kiedy, jak by si? moglo wydawac, wszystko co potrzebne bylo na miejscu, a akcja "poszla" nie tak, jak bym tego chcial. Teraz juz wiem, ze ratownik nigdy nie b?dzie mial wszystkiego i zawsze czegos b?dzie mu brakowac, bo np. zostalo w koszarach czy znajduje si? na samochodzie drugiego rzutu, ktorym na domiar zlego nie ma kto przyjechac. A czas uplywa i poszkodowany nie moze czekac, albo nurtem akwenu plynie niebezpieczne medium zagrazaj^ce pobliskiemu uj?ciu wody pitnej.

Bior^c pod uwag? powyzsze stwierdzenia, po raz kolejny chcialbym wrocic do niestandardowego wykorzystania sprz?tu, ktory polski strazak (i nie tylko polski) ma „od zawsze" na swoim wyposazeniu, z ktorym zawsze jest kojarzony. Chodzi oczywiscie o strazacki wqz pozarniczy W75, ktory w standardowych akcjach gasniczych napelniany jest wod^.. Po wypelnieniu powietrzem mozemy uzyc go do skutecznego ratownictwa na akwenach pokrytych lodem (pisalem o tym wczesniej), a wypelnionych powietrzem i wod^. do powstrzymania przemieszczania niebezpiecznego medium po powierzchni akwenu.

Mam w swojej JRG proste zapory plaszczowe, ale zawsze b?d^c nad akwenem, ktorym plyn?lo jakies medium zastanawialem si?, czy przy stosunkowo niewielkiej emisji nie mozna zastosowac czegos prostszego i latwiejszego do sprawienia. Poza tym nie wszystkie JRG maja takie lub inne zapory. Nikt tez na samochodzie strazackim nie wozi slomy (czasami nie ma jej tez w poblizu), aby zbudowac prost^ zapor? sorpcyjn^ Analizuj^c tego typu rozmyslania i znaj^c (z mediow) wiele tego typu przypadkow z wlasnego doswiadczenia, zacz^lem poszukiwac skutecznej techniki mozliwej do zastosowania w takiej sytuacji operacyjnej.

Chociaz jestem przekonany, ze opracowana i prezentowana tu technika jest skuteczna na w^skich akwenach z niewielkim nurtem, to jej wykorzystanie bçdzie mialo miejsce w okolicznosciach zdeterminowanych czasem, gdzie nie bçdzie nic innego „pod rçk^"

Co robic, gdy zostaniemy zadysponowani, przyjezdzamy na miejsce zdarzenia i zastajemy nastçpuj^c^. sytuacjç:

„Nurtem wqskiej rzeki o szerokosci 15 m plynie substancja ropopochodna. Piqc kilometrów od miejsca dotarcia zastçpu ratowniczego i ujawnieniu emisji jest ujecie wody dla miejscowosci X. Miejscowa JRG nie posiada w swoim wyposazeniu zadnego rodzaju zapór pomostowych, elastycznych, plaszczowych czy pneumatycznych oraz sorpcyjnych. Z kazdq chwilq zwiqksza siq niebezpieczenstwo skazenia ujqcia wody "

Nie mozemy przeciez nie zrobic nic i czekac az z najblizszej JRG przyjedzie zapora i separator. Sloma od dostawcy, zgodnie z ustaleniami planu ratowniczego, bçdzie za godzinç. Co robic, z czego skorzystac? Jak? Kiedy wszystko, co potrzebne, dotrze na miejsce zdarzenia moze byc za pózno. Dzialam!

Przybycie na miejsce zdarzenia i rozpoznanie

Po przybyciu na miejsce zdarzenia nalezy dokladnie rozpoznac sytuacjç (okreslaj^c rzeczywist^. szerokosc akwenu, jego nurt, czy akwen posiada jakas infrastrukturç: podesty, mola itp., która moze byc wykorzystana podczas akcji ratowniczej) i przygotowac miejsce na tzw. pole operacyjne. Powinno byc ono budowane, w miarç mozliwosci, po pierwsze: blisko zródla rozlewu/emisji czyli tak by bylo mozliwe zatrzymanie czola rozlewu lub jego glównej masy. Po drugie powinno znajdowac siç w rejonie rozszerzenia siç koryta rzeki, czyli tam, gdzie nurt bçdzie najwolniejszy i w miarç mozliwosci skierowany do brzegu, na którym bçd^. ustawione zbieracze i inny sprzçt, który dojedzie pózniej. Ponadto, bardzo wazne przy doborze pola operacyjnego jest znalezienie, w miarç mozliwosci, duzej, plaskiej przestrzeni tuz przy brzegu rzeki, celem umozliwienia budowy przyszlego zaplecza akcji ratowniczej oraz manewrowania pojazdami. W trakcie prowadzonych juz dzialan korygowanie ustawienia samochodów i sprawionego juz sprzçtu jest czçsto niemal niemozliwe.

Zabezpieczenie miejsca zdarzenia i ratowników

Sceneria zdarzen na akwenie jest w swej naturze niebezpieczna dla ratowników z uwagi na to, ze nie spotykaj^. siç oni z tego typu zdarzeniami dosyc czçsto i ,wydawac by siç moglo, s^. statyczne.

Zabezpieczajqc miejsce zdarzenia pod zadnym pozorem nie nalezy wchodzic do nierozpoznanego akwenu, dokladnie wydzielic obszar dzialan ratowniczych, nie dopuszczajqc do wchodzenia wen osob postronnych, nie zaangazowanych bezposrednio w dzialania ratownicze, gapiow i obserwatorow, a takze scisle egzekwowac noszenie kamizelek asekuracyjnych przez ratownikow.

Kluczowq, sprawq, w tej fazie akcji ratowniczej (maj^cq, wplyw na jej efektywne i ergonomiczne zarzqdzanie w jej dalszej cz^sci) jest utworzenie punktu skladowania sprz^tu (PSS). Powstanie takiego punktu w dobrym miejscu moze wyeliminowac ewentualny chaos i koniecznosc donoszenia pojedynczych elementow sprz^tu z samochodu.

Sprawienie zapory. Zatrzymanie plyni^cia niebezpiecznej substancji nurtem akwenu i skierowanie jej do brzegu.

Jak sprawic zapory? Nie jest to trudne, jednakze wymaga troch§ wczesniej przygotowania sprz^tu w straznicy. Jak to zrobic? Wykorzystac przedstawionq, ponizej technik^, nie stosowanq, (o ile mi wiadomo) w naszym kraju.

Sprawa pierwsza.

Napompowac jeden z dwoch w^zy W75 (z zaslepkq, na jednym z koncow) powietrzem, prostym ukladem pneumatycznym z butli aparatu powietrznego z reduktorem.

Fot. 1 Punkt skladowania sprz^tu (PSS)

Fot. 2. Napelnienie wçzy wod^ i powietrzem

Drugi w^z W75 napelnic wod^ poprzez zawór kulowy. W^z ten powinien byc zakonczony zaworem odpowietrzaj^cym, który umozliwi wypchniecie powietrza podczas napelniania wod^. Dlaczego tak? Otóz w^z napelniony wod^ bçdzie niejako stanowil obci^zenie naszej zapory, a waz z powietrzem bçdzie jej gwarantowal plywalnosc. Nastçpnie oba wçze nalezy scalic, wykorzystuj^c do tego np. podpinki lub linki, ale lepszym rozwi^zaniem, gwarantuj^cym zaporze szczelnosc, bçdzie zastosowanie foliowej tasmy do pakowania. Zakonczenie takiego ukladu nalezy zwi^zac z obu stron linkami w celu jej zwodowania i utrzymania zapory na nurcie akwenu.

Fot.3 Wçze scalone foli^

Fot. 3. Wçze scalone linkq.

Tak zbudowany uklad nalezy zwodowac zgodnie ze sztuk^ jak dla zapór plaszczowych i zamocowac na przeciwleglych brzegach mocowania obwi^zuj^c je linkami.

Fot. 4 i S. Sprawiona technicznie zapora na akwenie

Jak widac do skutecznej realizacji tego zadania potrzebne s^ az albo tylko dwie linki strazackie, dwa odcinki wçza W75, wczesniej przygotowane i zmodyfikowane w straznicy zaslepki i zawory oraz butla aparatu ODO. W sumie to niewiele, trzeba tylko chciec.

Fot. S. i б. Akcja ratownicza na doprowadzalniku siedleckiego zalewu - zatrzymanie

wplyniçcia zanieczyszczen do akwenu.

Zdajç sobie sprawç, ze przedstawiona technika nie bçdzie skuteczna w 100%, a dowodca juz w po rozpoznaniu wstçpnym zadysponuje przewidziany do likwidacji takich zagrozen wlasciwy sprzçt. Ale przeciez nie ma innej, skutecznej alternatywy w tego typu zdarzeniu w jego pocz^tkowej fazie, jesli nie dysponuje siç profesjonalnym sprzçtem, przeznaczonym do takich akcji. Dlatego moim zdaniem warto siç powaznie zastanowic nad jej wdrozeniem w swojej JRG i przeszkolic „swoje" OSP, bo to one w zdecydowanej wiçkszosci s^. rowniez najblizej takich zdarzen. Warto tez rozwazyc zastosowanie takiej zapory jako wspomagaj ^cej czy uzupelniaj^cej profesjonalny sprzçt

Na zakonczenie przedstawiam szkic technicznego sprawianie sprzçtu i zyczç sobie i wszystkim ratownikom jak najmniej okazji do wykorzystania zaprezentowanej techniki

Opracowanie tekstu : Joanna Cybulska

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.