THE PLACE OF GULNAZAR IN THE DEVELOPMENT OF THE RUBAI
This article deals with main role of Gulnazar Keldi in the development of the rubai genre. An author tries to analyze the role of Gulnazar's poetic art in the development of the rubai genre on the basis of an analysis of some rubai.
Keywords: rubai, evolutionist, tradition, form, rhyme, theme.
Сведения об автора:
Равшани Хамрох (Хамроев Равшанкул Замонович) ассистент общеуниверситетской кафедры таджикского языка ТГПУ им. С. Айни, E-mail: ravshan60@mail.ru; тел: (+992) 927692017.
About author:
Ravshani Hamroh, an assistant in the Department of General University Tajik Language, TSPU named after Sadriddin Aini, E-mail: ravshan60@mail. ru; тел: (+992) 927692017.
ЗАВКИ ШЕЪР ВА МАШАККАТИ Э^ОДЙ АЗ НАЗАРИ БОЗОР СОБИР
Мавцуда Т.
Донишгоуи давлатии омузгории Тоцикистон ба номи Садриддин Айни
Таджики диди эстетикй ва тахдввули тачрибаи эчодии суханварони муосир барои мушаххас кардани арзиши осори онх,о мух,им аст. Агар ба таърихи шеъри х,азорсолаамон назар андозем, мебинем, ки х,ар як суханвар дар меъёри шинохти шеър назари худро дорад ва дар порае аз китъа ва ё газалу касойиди хеш оид ба арзиши шеъри худ ва ё дигар шоир мулох,иза рондааст. Дар адабиёти навин х,ам адибон дар баробари навиштани осори бадей, инчунин оид ба шеъру шоирй, макоми суханвар дар чомеа, шеъри хубу шеъри бад, оид ба арзиши шеъри худу ашъори хдмасрон, инчунин оид ба арзиши шеъри классикон изгори назар кардаанд. Тафовути афкори адабй ва танкидии суханварони муосир аз классик дар он аст, ки имруз шоирону нависандагон дар маколаву такризх,ои худ, инчунин дар мусох,ибаву мубох,исах,о ва мизх,ои мудаввар мушаххас мулох,изах,ои адабию эстетикиашонро баён месозанд.
Афкори адабй ва эстетикии суханварон ба чах,онбинй, тамоюли завкй, мавкеи ичтимой, ахлокй ва гоявии онх,о алокаманд аст.
Бозор Собир аз зумраи он шоиронест, ки дар шеъри навини точик бо сабку услуби ба худ хос макоми арчмандеро сох,иб гаштааст ва оид ба арзиши шеъру манзалати суханварии у нокидону суханшиносон тадкикоти зиёдеро ба анчом расонидаанд. Аммо оид ба афкори адабию танкидии у то кунун кассе тадкикот набурдааст.
Дар ин макола оид ба завки шеъру машаккати эчод аз назари Бозор Собир маълумот медих,ем.
Завк, чазба, илх,ом ва машаккат аз мафх,умх,ои истилох,й дар накди адабй ба х,исоб мераванд. Завк чун эх,соси рух,онй ва ботинии инсон ирсиву модарзодй набуда, ба дарачаи маърифату тарбияи кас вобастагй дорад. Х,ар фард дорои завки ба худ хос мебошад. Ин завк дар хдмаи умури зиндигии инсон падидор аст: дар бах,о додан ба шеъру мусикй, дар тарзи либоспушй, умуман дар бах,о додан ба хдстй. Завки шахс агар дар заминаи шеъри омиёна тарбия ёфта бошад, шеъри олиро кабул надорад. Ва баракс, шахси дорои завки баланд х,ар гунна хдрзаву газоф ва шеърх,ои кучагиро намеписандад.
Дар китоби пурарзиши Абдулх,усайни Зарринкуб оид ба ин масъала маълумоти хуб дода шудааст. Дар бораи чазба (Lextase), ки мукаддимаи илх,ом ба шумор меравад аз нигох,и равоншиносй мулох,изоти зиёде баён кардаанд. Ба кавли Зарринкуб «Ч,азба иборат аз он аст, ки тах,ти таъсир ва истилои мухдррикоте кавй ва олй шуур ва вичдони фарде аз х,ам фуру резад ва инсон вучуди худро дар вучуди олитар мах,вшуда биёбад ва эх,соси саодат кунад». [2, с. 53]) Вобаста ба чигунагии чазба дар ирфон ва шеър тафовутх,о ба назар мерасад. ^аламрави яке чамоли зох,ир асту майдони амали дигаре камоли мутлак. Х,осили чазба дар зех,н ва шуури хунарманд боиси пайдо шудани илх,ом мегардад. Аз замонх,ои хеле кадим сох,ибназарон шеърро илх,ом медонистаанд. Дар Юнони кадим онро мухдббати худоён ва сурушон медонистаанд.
Лpaбx,о низ a3 чин Ba шaйтон, ки мyaллим Ba рох,тамои хдр шоир aст ëд кapдaaнд Ba эътикод доштaaнд, ки тaлкини шеър шaëтин мекyнaнд Ba x,ap гасеро шaйтонaш дap ин боб KaBrnap бошaд, шеъри y беx,тap aar. Даp Fapб низ aз ^дим соx,ибнaзapоне aз кaбили Бyaло, Лaмapтин Ba Виктор Гюго вyчyди чaзбa Ba илх,омро кarъй шyмypдaaнд.
Дap мaколaи «3aB^ шеър» Бозор Собир зaвки шоириро бa ду rax^pa aлокaмaнд донистa aст, ки яке гax,воpaи тифлй Ba anax^ модap Ba дуюмин aдaбиëти клaссик. У менaвисaд: «Гax,воpaи дигapи зaвки шеър хдмоно aдaбиëти хaтист. Онх,ое, ки дap rax^pa дap тaги сapaшон девони Faзaлиëти Х,офизу «Гулистон»-у «Бустон»-и Сaъдй бyдaaст Ba онх,ое, ки зери бисгари хобaшон «Девони ^бир»^ «Хaмсa», кyллиëти Мирзо Бедилу Соибу Хоконист, x,aтмaн соx,ибзaвкaнд. Вaле чунин бa нaзap меpaсaд, ки aaксapим точикон дap ин гax,воpaи ноз пapвapиш нaëфтaaнд, aлокaaшон тaнx,о зaбонист. Чизи кaзоие, ки aз ин aдaбиëт шyнидaaнд, хдмон aст, ки дap мaктaбx,ои советй дapс медодaaнд. Мaн зомин, ки хднуз гасе aз ин aдaбиëт китобе бa x,aлолй нaхондaaст. Мaн зомин, ки arap-
Чу офтобu май аз мат^рт^ пжла барояд, 3u бот оразы соцй щзор лола барояд, -
дap сaд мaчлисy мax,фили точикон хондa шaвaд, кaсе бa х^чон нaмеояд. Зеро зех,ни мо дap ин сaбкy зaвкy сaнъaт вapзишy пapвapиш нaëфтaaст.»[4, с. 117]
Дap ин мyлоx,изaи шоир чaнд нyктa кобили тax,лил aст. Х,еч тифл aз он чо ки дap зери сapaш «Гулистон»-у «Бустон»-ро мемонaнд соx,ибзaвк шyдa нaметaвонaд. X,aдaфи шоир ин aст, ки модapе, ки ин шоx,aсapx,оpо мехонaдy araa мегуяд Ba бa фapзaндaш тaълим медихдд нaтичaи тapбия ин мешaвaд, ки фapзaнд соx,ибзaвкy хушгуфтор мешaвaд. Лз дигap чониб, дуруст aCT, ки зaмони Шypaвй мyносибaт бa aдaбиëти клaссикй дигapгyнa буд. Ba то бa имруз хдм дap мaктaбx,ои миëнaвy олй aдaбиërpо дapс тамедихднд, бaлки aдaбиëтшиносй мехонaнд. Мaтни aдaбиëт як су гyзоштa мешaвaд. Лз ин лих,оз шоир дуруст мегуяд, ки хонaндaи точик кобилияти тaмиз кapдaни мaтни шеърро нaдоpaд.
Дap ин мaвpид мyлоx,изax,ои шоирро дap боpaи хyшзaвкии мapдyми гашшок Ba безaвкии мapдyми Fapб овapдaн лозим мешaвaд: Дар шщр шууру шеър дар щшлоц аст, Дар шщр шмору шеър дар щшлоц аст. Ацлу %ушу щйрату таачуб дар шщр, Завцу дuлu бегубор дар щшлоц аст. [5, 45]
Шеърро бисëp гасон мax,сyли илх,ом мегуянд. Лммо aз нукгаи нaзapи илмй ин ^ия aсос нaдоpaд. Илх,ом, яъне мaйл пaйдо кapдaн бapои aнчоми коре мебошaд. Дap ибтидо чaзбa (кaшиш) пaйдо мешaвaд, ки инсонро чизе ë кaсе бa худ чaлб менaмояд. Мaсaлaн, шоирро мaнзapaе мaфтyн мекyнaд Ba мехохдд онро бa pиштaи шеър бикaшaд. Лта хдмин хох,иш илх,ом мебошaд. Бокй нaвaдyx,aшт дap сaди кор бa мaшaккaт вобaстaгй доpaд. Мaншaи илх,омро aдaбиëти кухдн Ba aкидax,ои омдата ибоpaт aз aмpе медонaнд, ки хорич aз вyчyди x,yнapмaнд aCT, дap сypaте, ки paвоншиносии имруз мекyшaд онро aз дapyнy вyчyди инсон чустучу нaмояд. Бидуни шaк то омодaгии дapyнй нaбошaд, илх,ом aз хорич изофa нaмешaвaд Ba илх,оми дapyнй хдм бидуни як aнгезaи берунй мумкин нест х,осил ояд.
Бозор Собир aз зyмpaи он шоиронест, ки бештap aз xдмa руи шеърх,ояш кор кapдaaст Ba тули фaъолияти эчодияш xдмешa бa тax,pиpy тaкмили aшъоpaш мaшFyл шyдaaст. Мaчмyaи «Лз «Гули хор» то «Симхор»-и шоир чунин нaтичa медихдд, ки у то кунун aз нaвиштax,ояш конеъ нест.
Тaдкики диди эстетикй Ba тaxдввyли тaчpибaи эчодии Бозор Собир хдм осон aCT Ba хдм мушкил. Осонии мaсъaлa дap он aст, ки у дap мaколaвy мyсоx,ибax,ояш бa тaфсил оид бa шеъру шоирй, мaшaккaти эчодй, apзиши сypyдax,ои худу дигарон мyлоx,изapонй кapдaaст, вaле тax,pиpи чиддие, ки у тaйи дax,солaи охир бa aшъоpaш воpид нaмyдaaст, кобили мyлоx,изa Ba тax,кик aCT, ки ин тах,луи мушкили мaсъaлapо фapо мегиpaд. Мaтлaб ин aCT, ки та xдмa тax,pиpx,ои воpидкapдaи у бомyвaффaкият бapомaдaaнд.
Дap мaколaи «Лз «Гули хор» то ин aшъоp»-aш шоир менaвисaд: «Мaн хдмин рузх,о мyнтaхaби эчодиëтaмpо гирд овapдaм, ки «Гули хор» мaчмyaи aввaлин Ba «Симхор» мaчмyaи охирини мaн aст. Дap дaвоми кор aз хдфт китобчa фaкaт хдфтод шеъру сесaд чоpпоpa ë рубой
баромад. Бисëр шeърхо нихоят тахриру ихтисор шyдaaнд, ба дaрaчae, ки аз китъахои дароз-дароз танхо як-ду байт монду тамом. Ва аксари шeърхоeро, ки дар замонаш aдaбиëтро хор карда ба хар кaлy кyрe бахшида будам, акнун аз номашон гардондам. Aз бисëр навишторам, ки хафтахою моххо навиштаю хат кашида, хат кашидаю навишта будам, танхо як байт ë як-ду банд шeър ëфтaм. Х,айфи шабнишинихои бархадару дам ба дам пуф-пуф сигaрeткaшихои ман. Сад хайф, ки чи кадар бeхyдa нури чашму саломатй талаф додам. Дардову дaрeFO, ки камхобиву хастагй чи кадар шабхоям ба дарди сару рузхоям ба даханвочаку дахандараю хaмëзa гузаштаанд. Aзобy захмати токатфарсои ман боз дар он буд, ки хамин шeърхои лангарии пуршикасту микастамро аз ëд карда, дар вохурихои мунтазам мeхондaм. Х,айфи он хонданхо, ки чи кадар баланду бурро мeхондaм ва истакон-истакон оби хунук мeхyрдaм, ки хаячону тапидани сахти дилам фуру нишинад. Ва сад бор хайфам мeояд, ки барои хамин шeърхо хамкаламонам ба КГБ маълумот мeнaвиштaндy ман бaëнот мeдодaм...» [4, 76]
У ба чунин хyлосae мeояд, ки дар ибтидо таълими дуруст нагирифтааст ва устоди рохнамо надоштааст. «Х,амин тавр ба зури худомузию мeхнaтy захмати худам шоир шудам, муаллиму устози хакикию хаккониам худам будам. Х^ч кас дасти навишту хавои равиши калами маро рост накардааст. Aммо нaFз фахмидам, ки алалхусус дар шоирй устозу рaхнaмоe мeбояд ва ин касаба, кaсaбeст сахт вобаста ба муршиду мурид, ки гуфтаанд: Хец кас аз пеши худ чизе нашуд, Хец ощн ханцари тезе нашуд. Хец Мавлоно нашуд Муллои Рум То муриди Шамси Табрезй нашуд. [3, 28]
Шоир мeнaвисaд, ки агар устози Faмхорy мураббии дилсyзe мeдоштaм, дар як умр He, дар панч-дах сол шоир мeшyдaм. Бо мададу рахнамоии устоз, харра-харра китобхои музахраф нахонда, китобхои хуб мeхондaм ва ин хама сол захмати бархадар накашида, сeхрy афсуну назокати шeърро зуд аз бар карда, зуд мeрaсидaм. ..Дар идома y мeaфзояд, ки ба aдaбиëт аз ибтидо курмон ворид шудааст, курмол-курмол то ба кунун расида, ранги нобиноe, ки дару дeворхоро молидаю палмосида харакат мeкyнaд. Ва илми шeърро айни хамон нобиноe аз худ кардааст, ки хаму течу пастию баландй ва чоху чуйи куйу барзанро бо молидану палмосидани дасту по аз ëд карда. Ба ин вачх бисëр лaFжидaю тешпой хурда, то ба чоe, ки мeбоист нарасидааст ë хeлe таъхир шудааст. «Чизхоe, ки бояд дар 20 солагй мeфaхмидaм, дар 60 солагй фахмидам, ки вакти мурданам расидааст. Эй дaрeF, зaмонe захмат мeкaшию мeфaхмию мeдонию пухтаву тaйëрy омода мeшaвй, мeбинй, ки умрат тамом шудааст. Пeштaр нaмeфaхмидaм, вaлe шабхо то ба руз мeнaвиштaмy мeхондaмy хат мeзaдaм ва фарханг ба фархангу китоб ба китобу рисола ба рисола лyFaтy тафсиру тaвзeх чуста, хаста нaмeшyдaм. Х,озир баракс, мeфaхмaм, мeдонaм, корро ëд гирифтаам, аммо корe нaмeтaвонaм кард, хотирпaрeшонй, сактаи дилу гурум-гуруми сина, азоби тарбоду дарди чура, сили Faдyди гардан, фишори хуну сарчархаку сардард, сузиши банду пайванди пойхои шалу вал ва Faмy андухи гарони танхоию маргу мотами бародарону хeшy табор нaмeгyзорaнд, мтени каламамро шикастаанд». [4, 77]
Ин aндeшaи шоир дар вокeъ кобили мулохиза аст. Барои шоир шудан гузаштагони мо аввал саводи адабй мeбaровaрдaнд, яънe мачмуи yлyмe, ки зарур буд, аз кабили арузу кофия, бaдeъ, маонй, бaëн ва амсоли инхоро мeхондaнд. Дар махфилхои шeърй аз устодон шeър мeомyхтaнд ва ин омузиш мисли кaлидe барои кушодани дархо то охир барояшон хизмат мeкaрд.
Бо вучуди хамаи ин шeър махсули машаккату захмати зиëд аст. Шоир бояд чанбаи лафзии каломро тоза намояд, ба ибораи дигар ба шeър либоси нав пушонад, ки ин масъаларо махорати адабй мeномaнд.
Х,амаи суханварони маъруфи гузашта машаккати эчодиро дар навиштани шeър мухим донистаанд. Чунончи, Aнвaрии Aбeвaрдй мeнaвисaд:
Чун ман ба рщи сухан фароз оям, Хощм, ки цасидае биороям. Эзид донад, ки цони мискинро То чанд аною ранц фармоям.
Сад бор ба уцда даршавам то ман Аз уфаж як сушн бурун оям. [1, 194]
Ba ë Низомии Гaнчaвй шеъри тapy тозa гyфтaнpо бa чон кaндaн монaнд кapдaaст: Сушн гyфтaнu бшр цон суфтан аст, На щр кас caзоu сушн гуфтан аст. [6, 89]
Бозор Собир низ дap мaколaвy гузоришхо Ba шеърхояш зaxмaтy мaшaккaтpо бapои эчоди шеър шapти мухим медонaд. Хднуз дap шеъри зaмони Шypaвй эчодкapдaaш шоироне, ки сyхaни тозa нaгyфтa, чилд-чилд китобхояшонро нaшp сохтa сохиби утаону мукофотхо мешyдaнд, мaзaммaн нaмyдa гyфтa буд:
Ман вaлeкuн бeштaр аз пурнавжам дар шuгмфт, Нав нагуфту нав ба нав аз xaлц навдорон гuрuфт. Бар тaнu дeворaш ш донuшмaоб, Ч^а як дeвор аз xuштu штоб.
Xuштu дeворu утоцаш пушаву xuштu ттобаш xом,
Мон ту, корашро замшцунбй кунад щл,
Бар сараш xuштu штобаш афтад аввал... [4, .79]
Лгар меъëpи шинохти шеър х,утар адрор бигиpaд Ba х,утар дap тозaгии бaëнy ихтирои шaклx,ои тозaи хaëлй бошaд, устод Бозор дap шеъри муосири мо бенaзиp aCT. X,apчaнд худи у aз шеъpaш норизост, aммо шеърхои зиëде доpaд, ки бо онхо метaвонaд дap тaъpихи aдaбиëти мо мaкоми aбaдй доштa бошaд. Дap иктибоси зер низ мaсъaлaи мaшaккaти эчод Ba мaксaд aз шеъру шоирй бa тaвpи aсил бaëн шyдaaст. Бисëpе aз сyхaнвapони муосири мо xaдaфи шоириро дap он мебинaнд, ки чaнд чилд китоб чоп метамоянд. X,ap кaдap чилди китобaшон Faфс шaвaд меболaнд, ки ин aмaл кори беxyдaaст. Шоир дap тaъpихи aдaбиëт aз руи микдори aбëт не, бaлки aз руи сифaти шеъpaш човидонй мешaвaд. Дap зaбони миллaти худ бо бaйте xaм човидон шyдaн, бaкои исми шоирро тaъмин месозaд: Гaрчu мардум ^aрчu мeгyянд, Ки чу ман дар орзyu номu Х,офтвор жст; Ku нaмexоx!aд, ш якто ж, Камтарш бошад вaлeкuн шоuрe бошад, Шо^корe ж, агар бaйтe бuмонaд ёдбуд Дарзaбонuмuллaтuxyд...[4, 54]
Дap шеъри зер, ки Бозор Собир мaшaккaтy зaxмaтaшpо xaнгоми эчод тaсвиp кapдaaст, пaйpaвй бa шеъри «Лнгур»-и Нодири Нодирпур кapдaaст: Ин цадар ранг, m дар дaфтaрu ман Аз дuмогu цаламам мeрeзaд. Ба Худо, xyнu ман аст. Ба Худо xyнu ман аст, Ба Худо, рант цалам xyнu ман аст. Аз дuмогu цаламам дар дафтар Xyнu ман мeрeзaд, Цуз цалам жст rnœ щмрангам, Цуз цалам жст rnœ ^амкунам. [3, 32]
Мyлоxизaxои aдaбию тaнкидии Бозор Собир мaнзapaи тaxaввyл Ba тaшaккyли шеърро дap aдaбиëти точики солхои 60-80 ошкор месозaнд. Дap вокеъ, дap киëс бо имруз он рузгор зaминaи мусоиду мyaммaле бapои paвнaки шеър вyчyд нaдоштaaст. Дap мaколaи «Пaдapсолоpи шеъри форсй» у aндешaxояшpо оид бa шеъру мaнзaлaти сyхaнвapии Нодири Нодирпур бaëн кapдa, бa ин вaсилa сarxи сaводи aдaбии шоирони точику эрониро ошкор месозaд. У менaвисaд, ки «Нодири Нодирпур шоирест вожaпapдозy сyхaнпapдозy зaбонпapдозy мaзмyнy мaънипapдозy шевaпapдозy aдопapдозy aндешaпapдоз Ba чyмлa тaшбеxy тaсвиpaш дaстнaхypдaю чaшмнaчapидa. Шеъри у тaнxо зоxиpaн нaв нест, вожa бa вожa, сyхaн бa сyхaн, чyмлa бa чyмлa, хaт бa хaт, тaшбеx бa тaшбеx, тaсвиp бa тaсвиp, нyктa бa нyктa, мaзмyн бa мaзмyн, дapyн бa
дарун, кабат ба кабат аз беху бунёд нав аст. Х,атто газали урфиро хам аз беху бунёд нав мегуяд.. .»[4.88]
Вокеан, аз руи ин мулохизот метавон хулоса кард, ки шеъри точики солхои 60-80 дар киёс бо шеъри Эрон хеле заиф ва сода аст. Нагирифтани таълим аз фанни шеър, огох набудан аз суннатхои адабию балогат боиси паст рафтани завки суханшиносию сухансанчии шоирони мо гардидааст. Он чи ки имруз назари Бозор Собирро нисбат ба шеър дигар кардааст, ин аст, ки партаверо аз чамоли шеъри ноб дарёфтааст ва ин чилва чашми уро то чое хира намудааст, ки худро дар киёс бо шохкорихои шеър очиз вонамуд намудааст. Х,амон партаве, ки ду аср пеш аз шеъри Мирзо Бедил ба суханварони баъдй тачаллй карда буд ва хама зери таъсир монда буданду аз татабуъ даст кашида наметавонистанд.
АДАБИЁТ
1. Девони Анварй. /Тахияи нашр бо тасхехи Р. Х,одизода. - Душанбе: Ирфон, 1971. - 260 с.
2. Зарринкуб, Абдулхусайн. Накди адабй, чустучу дар усул ва равишхову мабохиси наккодй бо баррасй дар таърихи накд ва наккодй. - Техрон: Амири Кабир, 1373. - 921 с.
3. Собир, Бозор. «Аз «Гули хор» то «Симхор».-Москва: Инстрандорнаука, 2003. - 250 с.
4. Собир, Бозор. Шоиру шеъре агар хаст.. .(мачмуаи ашъор ва маколахо). - Душанбе: Адиб, 2006.- 121с.
5. Собир, Бозор. Лолаи сиёх. - Душанбе: Адиб, 2013. - 88 с.
6. Низоми Ганчави. Кулиёт. Иборат аз 5 чилд. Ч.2. бо тасхехи Аълохон Афсахзод. - Душанбе, «Ирфон», 1982.- 186 с.
7. Бертельс Е. Э. История персидско-таджикскойлитературы. Москва, 1960. - 556 с.
8. Шиблии Нуъмони. Шеърул ачам. К.1. 1360.
9. Муллоахмадов М. Суннатхои пойдори даврони пурбори адабиёт.- Душанбе, Дониш 2008. 160 с.
10. Р. Мусулмониён. Назарияи адабиёт. - Душанбе: Маориф, 1990.
11. Л. И. Тимофеев. Основы теории литературы.М.: Просвещение, 1968. -480 с.
ТВОРЧЕСКИЙ ИНТЕРЕС И КРИТИЧЕСКИЕ ВЗГЛЯДЫ БОЗОР СОБИРА
Бозор Собир является одним из тех поэтов, который в таджикскую прозу вложил свой вклад и занял видное место. До сих пор о поэзии Бозор Собира и его творчестве имеется много работ, но о его эстетической отношение к литературе некто не говорил.
В данной статье рассмотриваются эстетическое интерес и творчество Бозор Собира.
Ключевые слова: интерес, творчество, стих, литературная деятельность, эстетический взгляд, критическое отношение.
THE INTERST OF THE VERSE AND CREATION DIFFICULTY FROM THE POINT
OF VIEW OF BOZOR SOBIR
Bozor Sobir is one of the prominent poets who has got his own methods of writing in Tajik literature. Regarding the value and state of his verses there were performed a lot of researches. But regarding his critical thinking any research has not been done yet.
This article deals with verse and difficulty of creation from the point of view of Bozor Sobir.
Keywords: interest, creation difficulty, verse, literary thought, esthetic view, critical thought, social place
Сведение об авторе:
Мавджуда Талбзада, аспирант 2 курса кафедры таджикской литературы ТГПУ им С.Айни; тел: +(992)985 45 1077
About author:
Mavjudai Talbzoda, 2nd year postgraduate student in the Department of Tajik Literature, Tajik State Pedagogical University named after Sadriddin Aini. Tel.: +(992)985 45 1077