Научная статья на тему 'КАНЦЭПЦЫЯ РАЗВІЦЦЯ ЭТЫКА-ПЕДАГАГІЧНАЙ ДУМКІ БЕЛАРУСІ X–XVIII стст.'

КАНЦЭПЦЫЯ РАЗВІЦЦЯ ЭТЫКА-ПЕДАГАГІЧНАЙ ДУМКІ БЕЛАРУСІ X–XVIII стст. Текст научной статьи по специальности «Науки об образовании»

CC BY
69
18
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
Ключевые слова
этыка-педагагічная думка / этыка-педагагічныя погляды / этыка-педагагічныя ідэі / пераемнасць / тэндэнцыі / мадэль развіцця / маральнае выхаванне / ethnic and pedagogical thought / ethnic and pedagogical views / ethnic and pedagogical ideas / succession / tendencies / development model / moral education

Аннотация научной статьи по наукам об образовании, автор научной работы — В. С. Болбас

У артыкуле прадстаўлена канцэпцыя развіцця этыка-педагагічнай думкі Беларусі X–XVIII стст. у якасці метадалагічнай асновы распрацоўкі айчынных ідэй маральнага выхавання.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

DEVELOPMENT CONCEPT OF ETHNIC AND PEDAGOGICAL THOUGHT OF BELARUS IN THE X–XVIII CENT.

The article is devoted to development concept of ethnic and pedagogical thought of Belarus in the X–XVIII cent. which is regarded as a methodological basis for further development of the national ideas of education formation.

Текст научной работы на тему «КАНЦЭПЦЫЯ РАЗВІЦЦЯ ЭТЫКА-ПЕДАГАГІЧНАЙ ДУМКІ БЕЛАРУСІ X–XVIII стст.»

ПЕДАГАГ1ЧНЫЯ НАВУК1

77

УДК 37.01:17(476)(091)"09/17"

В. С. Болбас

Доктap педагалчнык нaвyк, дацэнг, пеpшы пpapэктap УА МДПУ iмя I. П. Шамяк1на, г. Мазьф, Рэспyблiкa Белapyсь

КАНЦЭПЦЫЯ РАЗВ1ЦЦЯ ЭТЫКА-ПЕДАГАГ1ЧНАЙ ДУМК1 БЕЛАРУС1 X-XVIII стст.

У артыкуле прадстаулена канцэпцыя развщця этыкa-педaгaгiчнaй думк Беларуй X— XVIII стст. у якaсцi метaдaлaгiчнaй асновы распрацо^ук айчынных iдэй маральнага выхавання.

Ключавыя словы: этыкa-педaгaгiчнaя думка, этыкa-педaгaгiчныя погляды, этыка-педaгaгiчныя iдэi, пераемнасць, тэндэнцьп, мадэль развщця, маральнае выхаванне

Уводзшы

Пытанш мapaльнaгa yлaдкaвaння грамадства з'яуляюцвд aктyaльнымi ва yœ часы яго юнавання. Гiстоpыя сведчыць, што з paзвiццëм цывiлiзaцыi ix значнасць y супольным быццi i асобасным iснaвaннi людзей iстотнa yзpaстaе. Aсaблiвyю вaстpыню i пpыцягaльнyю сiлy мapaльныя пpaблемы набываюць y пеpaломныя пеpыяды, кaлi цяжкaсцi в^атэння сацыяльна-экaнaмiчныx i гpaмaдскa-пaлiтычныx задач пaдштypxоУвaюць да пошуку выйсця y дyxоУнa-мapaльнaй сфеpы.

У aпошнi час у сусветнай супольнасщ канчаткова сфapмipaвaнa пеpaкaнaнне, што стpaтэгiя paзвiцця чалавецтва, apыентaвaнaя пеpaвaжнa на эканашчныя i нaвyковa-тэxнiчныя HpHrepm, не тольк1 беспеpспектыyнaя, але нават i згубная для цывшзацып. Aгyльнaпpызнaнa, што y аснове жыццядзейнасщ любога гpaмaдствa i кожнага чалавека павшны быць пpыяpытэтнымi дyxоУнaсць i мapaльнaсць. З iншaгa боку, непазбежныя глaбaлiзaцыйныя пpaцэсы побач са стaноУчымi нaпpaмкaмi paзвiцця цывiлiзaцыi yтpымлiвaюць пагрозу aдмayлення ад нaцыянaльнa-кyльтypнaй сaмaбытнaсцi, навязванне ^ашам планеты са^т^льт^^^ кaштоУнaсцей невялшай колькaсцi iндyсгpыяльнa paзвiтыx дзяpжay. Ствapылaся небяспека стpaты гpaмaдствaм мapaльнaй apыентaцыi. Пpaблемa yсклaдняеццa i тым, што кapдынaльныя пpaцэсы пеpaбyдовы на постсавецкай пpaстоpы, як1я з paспaдaм СССР адбывалкя i адбываюцца y экaнaмiчнaй i сацыяльнай сфеpax кpaiн, пpывялi амаль да paзбypэння, здавалася б, дaволi моцнай i адладжанай астэмы гpaмaдскix вapтaсцей, opM^ytim па-новаму паглядзець на многiя мapaльнa-дyxоУныя кaштоУнaсцi.

Выйсце з такога стaновiшчa бачыцца y дaлyчэннi да нaбыткay агульначалавечай мapaльнaй кyльтypы з зaxaвaннем нацыянальнай сaмaбытнaсцi, як1я y aпошнi час неaпpayдaнa выцясняюцца пpыyнесенымi звонку пpaфесiянaлiзмaм, iнтэлектyaлiзмaм, зaсяpоджaнaсцю iндывiдa на сaмapaзвiццi дзеля асабютык, у пеpшyю чapгy, мaтэpыяльныx поспеxay. Белapyскaе гpaмaдствa зapaз пеpaжывaе час пошуку сваёй донтычнасщ i адначасова iмкнення далучыцца да aгyльнaчaлaвечыx мapaльнa-дyxоУныx нaбыткay у новай гiстapычнaй pэчaiснaсцi. У "Кан^п^и непapыyнaгa выxaвaння дзяцей i навучэнскай молада y Рэспyблiцы Белapyсь" 2015 г. пад^э^ваецца, што выxaвaнне пaвiннa быць на^авана на "далучэнне нaвyчэнцay да гyмaнiстычныx aгyльнaчaлaвечыx i на^и^льныи кaштоУнaсцей" [1, 15]. Менaвiтa y нaцыянaльныx гpaдыцыяx, звычaяx, ноpмax i npaernax супольнай apгaнiзaцыi жыцця адбываецца акумуляцыя, дыфеpэнцыяцыя, ^тэ^а^и i замацаванне aгyльнaчaлaвечыx сaцыяльнa-мapaльныx apыенцipay.

Таму yяyляеццa мэтазгодным выявщь aсноУныя iдэi мapaльнaгa выкавання y гiстоpыi нашай кpaiны на ^адягу значнага пеpыядy i вызначыць ix пеpaемны xapaктap дзеля paспpaцоУкi сучаснык пaдыxодay да гэтага ^ацэсу.

Bmiiíkí даследавання i ix абмеркаванне

На аснове вывучэння генезiсy этыка-педагапчнай думк1 Белapyсi X-XVIII стст., якая xapaктapызyеццa сiстэмнaсцю, дынaмiзмaм i сaмaapгaнiзaцыяй, магчыма цэласнае пpaдстayленне гэтага ^авдсу y выглядзе кaнцэпцыi яе paзвiцця, пpaгнaстычнaй знaчнaсцi.

© Болбас В. С., 2017

78

ВЕСН1К МДПУ iмя I. П. ШАМЯК1НА №1(49) 2017

Само асэнсаванне на дэфшщыйным узроуш паняцця "этыка-педагапчная думка" як навуковага феномена найбольш поуна адбываецца праз яе структурна-узроуневыя кампаненты, як1я вызначаюцца наступным чынам: этыка-педагагiчныя погляды - асобныя абгрунтаваныя пункты гледжання, меркаваннi па пытаннях маральнага выхавання; этыка-педагаЯчныя iдэi -кагнггыуная цэласнасць пэунай сукупнасцi поглядау, паняццяу i уяуленняу аб змястоуна-сутнасным напауненш i методыка-тэхналагiчным забеспячэнш арганiзацыi маральна-выхаваучага працэсу. Этыка-педагагiчная думка - дынашчная тэарэтыка-метадалагiчная i эмшрычная сiстэма пстарычна абумоуленых iдэй, поглядау, паняццяу i уяуленняу, у якой усебакова i комплексна асэнсоуваюцца пытанш тэорыi i практык1 маральнага выхавання.

Найважнейшыя характарыстык1 этыка-педагагiчнай думк1 раскрываюцца праз яе анталагiчныя уласщвасщ: а) антрапалаггчнасць - размяшчэнне чалавека як найважнейшай светапогляднай катэгорыi у цэнтр любых вывучаемых сiстэм; б) аксгялаггчнасць - адлюстраванне каштоунасных утварэнняу штэграцьп маральных i выхаваучых вдэй розных пстарычных перыядау; в) ¡дэалаггчнасць - залежнасць змястоунага напаунення ад сацыяльна-палиычных асаблiвасцей свайго часу.

Для этыка-педагапчнай думк1 як канцэптуалiзаванага тэарэтыка-метадалагiчнага утварэння на працягу гiсторыi яе развщця сталi уласщвыгш наступныя фумкцьп: метадалапчная, навукова-пазнавальная, гнасеалагiчная, светапоглядная, культуратворная, пераемна-традыцыйная, прагнастычная, практычна-дзейнасная [2].

Пры развщщ этыка-педагагiчнай думк1 Беларусi Х-ХУШ стст. у якасщ дэтэрмiнант iнтэрналiсцкага характару выступалi тэарэтыка-светапоглядныя крышцы: мiфалогiя язычнщтва, хрысцiянская этыка, этычныя вучэннi Антычнасщ, вiзантыйская патрыстыка, вучэннi пелагiянства i арыянства, старабалгарская кнiжнасць, гуманiзм i антрапацэнтрызм Адраджэння, этыка пратэстантызму, доалопя Асветнiцтва; у якасцi дэтэрмiнант экстэрналюцкага характару -светапоглядныя г^тарычныя фактары: своеасаблiвасць хрысцiянiзацыi усходнеславянсшх зямель, геапалиычнае становiшча Беларусi, працэс этнагенезу i менталiтэт беларусау, станауленне i развщцё старажытнарускай дзяржавы, знаходжанне беларуск1х зямель у складзе ВКЛ i Рэчы Паспалiтай, беларуска-руска-украшсшя узаемасувяз^ лггоуска-польсш уплыу, развiццё гарадоу i гандлю, аграрная рэформа XVI ст., шматканфесшнасць, кшгадрукаванне, дынамiзм адукацыйных працэсау.

У сучасны момант шматлЫя даследаваннi вучоных пераканауча пацвердзш, што увогуле грамадска-педагагiчная думка Беларуа зaрaдзiлaся у глыбокай старажытнасщ [3]-[5, 159]. Нягледзячы на iстотны замежны уплыу, iдэi этыкa-педaгaгiчнaй думк1 Беларуа распрацоувалюя на уласмым этмакультурмым падмурку, што у значнай ступенi забяспечвала пераемнасць у яе рaзвiццi. Этнаэтычная педагогка беларусау як цэласная сукупнасць эмшрычных ведау, устойлiвых поглядау, шматварыянтных вдэй народа аб маральным выхаванш з'яуляецца бaзiсaм генезiсу этыкa-педaгaгiчнaй думш Белaрусi. Сiнкрэтызм язычнщшх i хрысщянсшх маральна-выхаваучых падыходау aбумовiлi трываласць, непарыунасць, дынaмiзм, пераемнасць i самаузнауляльнасць этнaпедaгaгiчных iдэй. Мэта-зместавы аспект маральнага выхавання быу ск1раваны да мiрaлюбнaсцi, тaлерaнтнaсцi, шчырасщ, памяркоунасщ, пaвaгi да старэйшых, чулaсцi, дaбрaчыннaсцi, цярплiвaсцi, цнaтлiвaсцi, пaслухмянaсцi, сумленнaсцi, сцiплaсцi. Маральнае выхаванне у народным aсяроддзi aбaпiрaлaся на шэраг прынцыпау i метадау, але характарыстычна вызнaчaльнымi для беларусау был гaрмaнiчнaе спалучэнне аутарытарных i гумашстычных падыходау, шдыввдуалютычных i кaлектывiсцкiх асноу аргашзацш маральна-выхаваучага працэсу, яш будавауся на фaрмiрaвaннi yстойлiвых звычак пaводзiн.

З пaзiцыi генетычнай эпiстэмiялогii, дэтэрмiнaвaнaя выяуленыЕШ пстарычныш крынiцaмi i фaктaрaмi кaнцэптуaлiзaцыя этыкa-педaгaгiчных вдэй адбывалася на працягу наступных этапау:

I этап - сярэдневякова-хрысцгянсю (Х-ХШ стст.) - характарызуецца абумоуленасцю рaзвiцця маральна-выхаваучых iдэй тэaлaгiчнaй эсхaтaлaгiчнaй парадыгмай духоуна-маральнага удасканалення з хрысцiянскiм iдэaлaм служэння Богу i людзям, aксiялaгiчным адзшствам чалавека i свету; бiблейскa-хрысцiянскiм асэнсаваннем мудрaсцi у якaсцi асновы духоунага жыцця;

II этап - хрысцгянска-рэнесансны (XIV - першая палова XVII ст.) - генезю рэнесансна-гумашстычных падыходау да выхавання у межах хрысщянска-антрапалапчнай педaгaгiчнaй парадыгмы, сiнтэз тэалапзму i нaтурaлiзму, пашырэнне асветы з узвелiчэннем маральнай свабоды асобы;

ra^^Arn^m НABУKI

79

III этап - перадасветнщю (сярэдзта XVII—XVIII ст.) - агатная секyляpызaцыя этыка-педaгaгiчныx iдэй на аснове paцыянaлiстычнaй пapaдыгмы, замацаванне yзaемaсyвязi i УзaемaaбyмоУленaсцi мapaльнaгa Удaскaнaлення асобы i сацыяльнай спpaвядлiвaсцi, усталяванне пеpaкaнaння аб усемагутнай, пеpayтвapaльнaй сiле мapaльнaгa выxaвaння i пpымaт мapaльнaсцi y paзвiццi асобы i гpaмaдствa.

Kaнцэптyaлiзaцыю этыкa-педaгaгiчныx iдэй y значнай ступеш забяспечвала paзвiццë тэлеaлaгiчныx aсноУ этыка-педагапчнай думш Белapyсi X-XVIII стст. На пеpшым этапе гaлоУнaй мэтай мapaльнaгa выxaвaння асобы было дyxоyнa-мapaльнaе нaпayненне яе зямнога iснaвaння y якасщ пaдpыxтоУкi да зaмaгiльнaгa жыцця [б, 38-39]. Зямное быцвд, a paß^ з iм этыка-педагапчныя мэтавызначальныя iдэi y значнай стyпенi aбaпipaлiся на pэгyлятыyнyю функцыю мapaлi. Мapaльны iдэaл у вобpaзе 1суса Хpыстa yвaбpay у сябе абсалютную кцту, дабро i прыгажосць i Уяуляу сабой вяpшыню дyxоУнa-мapaльнaй дaскaнaлaсцi. Змест мapaльнaгa выxaвaння меy яpкa в^ажат! абшнынна-калектышсцш ухш. Вызначальныя pысы мapaльнa-дасканалай асобы фapмipaвaлiся на пaдмypкy любвi, пaкорлiвaсцi, цярплiвaсцi i лакальных формах патрыятызму. На доупм этапе змястоунае напауненне мэт мapaльнaгa выхавання набывала секyляpызaцыйныя aдценнi з зaцвяpджэннем сaмaкaштоУнaсцi кожнай асобы. Сiнтэз антычных, xpысцiянскix i нapодныx уяуленняу аб мapaльным iдэaле сaдзейнiчay тpaнсфapмaцыi пpaблемы пaсмяpотнaгa лëсy у гpaмaдскa с^авате сaмaсцвяpджэнне асобы з aдpaджэннем галоунай выхаваучай мэты Aнтычнaсцi - усебакова i гapмaнiчнa paзвiтaй асобы, дапоуненай apыентaцыяй на высокую духоунасць. "Да совеpшен будеть человек божий и на всяко дело добpо уготован, -яко святый апостол Павел пишеть", - адзначау Ф. Скapынa [7, 17]. РaспpaцоУкa такой мэты адбывалася з aпоpaй на чaлaвекaствapaльнyю функцыю мapaлi. Рэнесансныя iнтэнцыi эпоxi узбагачаюць мapaльны iдэaл гyмaнiстычнa-apыентaвaным зместам з выфазным пpaяyленнем чалавекалюбства, спрaвядлiвaсцi, тaлерaнтнaсцi, iндывiдуaлiзму i грамадска-эттчнага патрыятызму. На гpэцiм этапе закладваюцца асновы paзмежaвaння свецкай i pэлiгiйнaй духоунасщ, пpы гэтым у абодвух выпадках змястоунае напауненне мapaльнaгa iдэaлy гpyнтyеццa на новазапаветных каштоунасцях i асноуных пастулатах xpысцiянскaй этыш, але у пеpшым - з paцыянaлiстычнa-гyмaнiстычным i нaтypaлiстычным асэнсаваннем сyтнaсцi чалавека. Aкцэнтaвaнне yвaгi на сaцыяльнa-мapaльнaй актыунасщ асобы з дамшаваннем гpaмaдзянскaгa аспекту аддавала пеpaвaгy кyльтypaтвоpнaй фyнкцыi мapaлi. Apыентaвaнaсць зместу мapaльнaгa выхавання на знешнюю i Унyтpыaсaбовyю актыунасць пpы гapмaнiзaцыi кaлектывiсцкix i шдывщуалютычных асноу мэтавызначэння paзвiвaеццa да пpaяy сaцыяльнa-pэвaлюцыйнaгa УзpоУню з aпоpaй на мapaльныя pысы i якaсцi, у аснове яшх сацыяльная спpaвядлiвaсць, мapaльнaя свабода, ^амад^ая актыунасць, гpaмaдзянскa-пaгpыятычны yxiл.

Увогуле, мэта мapaльнaгa выхавання у этыкa-педaгaгiчнaй думцы Белapyсi X-XVIII стст. канцэптуальна гpaнсфapмipaвaлaся ва уяуны iдэaл — цэласную, цнaтлiвyю, дaбpaчыннyю, актыуную асобу з высоким yзpоУнем мapaльнaй свядомaсцi i вол^ yстойлiвымi стaноУчымi aдносiнaмi да мapaльныx каштоунасцей i aдпaведнымi паводзшамг

Хapaктэpнымi якaсцямi мapaльнa дасканалай асобы з'яулялюя: чалавекалюбства, добpaзычлiвaсць, сумленнасць, пpaцaлюбствa, пaгpыятызм, тaлеpaнтнaсць, пaмяpкоУнaсць, сцiплaсць, спага^васць, дaбpaчыннaсць, дpyжaлюбнaсць, шчыфасць, цяpплiвaсць, мiлaсэpнaсць, кaлектывiзм.

Рaспpaцaвaныя на пpaцягy paзвiцця этыкa-педaгaгiчнaй думш Белapyсi X-XVIII стст. пaгpaбaвaннi да мapaльнa-выxaвayчaгa пpaцэсy абумовш paзвiццë адпаведных прынцьтау маральнага выхавання. У залежнасщ ад сутнасных xapaктapыстык i функцыянальнай скipaвaнaсцi мэтазгодна ix клаафжаваць на 3 гpyпы: базавыя (пpыpодaзгоднaсцi, Богaзгоднaсцi, кyльтypaзгоднaсцi, гpaцыцыянaлiстычнaсцi); гiсторыкa-aнтaлaгiчныя (вядучай pолi выхавацеля, пpыяpытэтнaсцi сямейнага выхавання, спалучэння кaлектывiсцкix i iндывi1цyaлiстычныx падыходау, гyмaнiзaцыi aцносiн да выхаванцау, aктывiзaцыi выхаванцау ва уласным мapaльным yдaскaнaленнi); методыкачнструментальныя (сiстэмнaсцi, мэтaнaкipaвaнaсцi, apгaнiзaцыi мapaльнa-выxaвayчaгa пpaцэсy, астэматычнасщ, iнтэнсiyнaсцi уздзеяння на выхаванцау, дaстyпнaсцi, нaгляднaсцi). Дзякуючы пеpaемнaсцi paзвiцця пpынцыпay мapaльнaгa выхавання адбываецца эвалюцыя ix палажэнняу. На пеpшым этапе пpынцыпы мapaльнaгa выхавання aдлюсгpоyвaюць iмпеpaтыyнyю пpaцпiсaльнaсць у xapaктapы aцносiн нaстayнiкay да выхаванцау; эфектыунасць мapaльнaгa выхавання бачыцца у яго ^амадсим xapaктapы. На дpyгiм этапе на пеpшы план вылучаецца сямейнае выхаванне; гyмaнiзyюццa aцносiны да выхаванцау. На гpэцiм

80

ВЕСН1К МДПУ iмя I. П. ШAMЯКIHA №1(49) 2017

этaпе aбгрyнтоyвaеццa прaмaя зaлежнaсць мaрaльнaгa стaнy грaмaдствa aA узроуню aсветы нaсельнiцтвa; дaмiнyе перaкaнaнне aб гавышэнш aктыyнaсцi выxaвaнцay вa yлaсным дyxоУным рaзвiццi.

Выкaрыстaнне Memaday мaрaльнaгa ebixaeaHня y зaлежнaсцi aд xaрaктaрy aдносiн дa выxaвaнцay aбyмовiлa спецыфiчны xaрaктaр перaемнaсцi ix рaзвiцця y этыкa-педaгaгiчнaй думцы Белaрyсi X-XVIII стст. Ha першым этaпе шыфогае рaспayсюджaнне мaюць метaды зaбaрон i aргaнiзaцыi мaрaльнaй дзейнaсцi. Ha друпм этaпе прыярытэт aддaвayся рaспрaцоУцы метaдay aктывiзaцbri, стbIмyлявaння i рэгyлявaння мaрaльныx пaводзiн. Ha трэцiм этaпе aсaблiвaя yßara нaдaеццa метaдaм шмaтбaковaгa уздзеяння нa свядомaсць, пaчyццi i волю.

У зaлежнaсцi aд змястоyнa-сyтнaсныx xaрaктaрыстык сaмогa метaдy генезiс этыга-педaгaгiчнaй думк1 Белaрyсi нa ^a^ry сярэдневяковa-xрысцiянскaгa этaпy xaрaктaрызyеццa перaвaгaй метaдay i сродкоу нaрaтыyнa-прaдпiсaльнaгa xapaKmapy, у aсновy пaтрaбaвaнняy якix было пaклaдзенa спaлyчэнне aпiсaльнaсцi з iмперaтbIyнaсцю (пaвyчэннi, yнyшэннi, рaстлyмaчэннi, пaтрaбaвaннi, прывyчэннi i шш.), што дaпayнялaся прымyсaм, aктыyнa i raшbIрara ужмемыЕ^ пaкaрaннямi, звaротaм дa фaльклорy i трaнсцэндэнтaлiзмy. Хрысцiянскa-рэнесaнсны этaп перaвaгy aддaе метaдaм з экзiстэнцыяльнa-гумaнiстычнымi пaдыходaмi, яшя aбaпiрaлiся га гyмaнiстычнyю сyтнaсць чaлaвекa (метaд прыщи^, гyтaркi, споведзь, мaлiтвa, пост i шш.). Aкцэнтyеццa yвaгa нa зaaxвочвaнняx i aктыyным эстэтычным yздзеяннi. Прaдстayнiкi перaдaсветнiцкaгa этaпy зaсяроджвaлi yвaгy га метaдaх сaмaдэтэрмiнaцыi i сaмaствaрэння осо6ы, у aснове heíx xрысцiянскaе "сaмayлaцдзе душы" (дыялог, сaмaпaзнaнне, перaкaнaнне i шш.), aпорa нa гагэнцыял aгyльнaй aдyкaцыi, мaрaльнyю aсветy, дзейнaсны пaдыxод з iстотным змяншэннем примусу.

Дзякуючы генетычгай перaемнaсцi y рaзвiццi этыкa-педaгaгiчнaй думк1 Белaрyсi, гэты прaцэс вbIглядaе досыць yстойлiвым, xaця i не aднaмернa лiнейнa-пaстyпaльным. Aсновaй тaкой yстойлiвaсцi чaстa выстyпaюць этыкa-педaгaгiчныя aрxетыпы як неaсэнсоУвaемaя бaзaвaя сiстэмa aгyльныx уяуленняу. У. М. Конaн пaдкрэслiвaе, што "як бы m вbIрaкaлiся сyчaсныя мaдэрнiсты i постмaдэрнiсты aд трaцыцыяraлiзмy, a yсë ж зa yсiмi ix нaвaцыямi добрa прaглядвaеццa стылiзaвaнaе вяртaнне нястрымнaгa нaвaтaрствa дa aрxетыпay трaцыцыйнaй свядомaсцi, як1я y форме "aсобaснaгa несвядомaгa" нa ментaльным узроуш перaцaвaлiся кожгаму" [8, 16-17].

Выяулены мэтaнaкiрaвaны, сiстэмны i зaкaнaмерны xaрaктaр прaцэсy фaрмiрaвaння этыи-педaгaгiчнaй думк Белaрyсi X-XVIII стст. пры улшу плayнaсцi прaцякaння дaзвaляе мaцэлiрaвaць яго y aнтaлaгiчным aспекце з рaскрыццëм зместу, сyтнaсцi i прaгнaзaвaннем дaлейшaгa рaзвiцця. Taxaa мaцэль, як вышк тэaрэтычraгa aнaлiзy этыкa-педaгaгiчнaй думк1 Белaрyсi X-XVIII стст., выяуляе raйвaжнейшыя рысы, зaкaнaмернaсцi i aсaблiвaсцi яе фyнкцыяraвaння i рaзвiцця, тaмy служыць тэaрэтыкa-метaцaлaгiчнaй aсновaй рaспрaцоУкi этыкa-педaгariчныx iдэй у сyчaснaсцi. М. В. Бaгyслayскi raдкрэслiвaе: "З рэфлексiяй нa з'явы, яшя "вяртaюццa" з мiнyлaгa пры aтрыбyцыi з пэуным riстaрычным ^рынд^, стaновiццa мaгчымым не только прaцкaзaць, што xyira з'явiццa i y якой форме, aле i выкaрыстоУвaць aтрымaныя riсторыкa-прaгraстычныя веды: стымyлявaць газиыуныя рэтрaпрaцэсы i блaкiрaвaць негатыуныя" [9, 7].

Bbiiiiu'i

тоюм чыном, aгульныя тэндэнцьп i aсaблiвaсцi фaрмiрaвaння этыкa-nедaгaгiчнaй думю Белaрусi X-XVIII стст. aбaпiрaюццa га кaштоУraсныя aрыентaцыi белaрyскaгa грaмaцствa, aцпaвядaюць яго ментaлiтэтy i aсaблiвaсцям riстaрычraгa рaзвiцця i y поУнaй меры дaпaсyюццa дa aгyльнaчaлaвечыx цi raцыяraльныx дyxоУныx кaштоУнaсцей, тaмy мaюць yнiверсaльны цi aцметны xaрaктaр; уяуляюць сaбой ключaвbIя этыкa-педaгaгiчныя кaштоyнaсцi y ягасш Утвaрaльныx элементay двyxблокaвaй aкciëлaгa-прaгнacmычнaй мaдэлi ризвщця этыш-nedazazÍ4Haü думк Бeлaруci. Бaзiсны блок мaцэлi уяуляе сaбой сyкyпнaсць yнiверсaльныx этыи-педaгaгiчныx кaштоУнaсцей aгyльнaчaлaвечaгa кштaлтy, першяя грyпa heíx aбyмоУлiвaе змястоуга-сутгасныя xaрaктaрыстыкi этыкa-педaгaгiчнaй думш Белaрyсi цaлкaм (гyмaнiзм этыи-педaгaгiчныx iдэй; дэмaкрaтызм этыкa-педaгaгiчныx iдэй; сгалучэнне рaцыяraлiзмy з iрaцbIяraлiзмaм), a ^ypaa - aсобныя яе кaмпaненты (сaцыяльraя знaчнaсць i сaмaкaштоУнaсць aсобы - прaблемra-мaтывaцbIЙнbI кaмпaнент; спрaвядлiвaсць, сyмленнaсць, сaцыяльнa-мaрaльнaя aктыyнaсць - мэтa-зместaвы кaмпaнент; сютэмгасць, aктывiзaцыя выxaвaнцay вa yлaсным мaрaльнbIм yдaскaнaленнi, сувязь з жщ^м - тэxнaлaгiчны кaмпaнент). Haцыяraльra-iдэнтыфiкaцыйны блок aб'ядноУвaе этгаэтычныя педaгariчныя кaштоУнaсцi, яшя aцлюстроУвaюць

ПЕДАГАГ1ЧНЫЯ НАВУК1

81

нацыянальную спець^ку этыка-педагапчнай думкi Беларусi увогуле (гармашзацыя калектывюцшх i iндывiдуaлiстычных асноу, штэграцыя свецкага i рэлiгiйнага падыходау, арыентацыя на агульначалавечыя каштоунасщ з апорай на этнанацыянальную спадчыну) i надаюць нацыянальныя адметнасцi асобным кампанентам маральна-выхаваучага працэсу: прыярытэтнасць маральнасцi i маральнага выхавання у развiццi асобы i грамадства, трaдыцыянaлiзм - праблемна-матывацыйны кампанент; грамадзянсш патрыятызм, талерантнасць, павага да старэйшых - мэта-зместавы кампанент; педагапзацыя акаляючага асяроддзя, павышэнне ролi сям'i, спалучэнне абавязку i маральнай свабоды - тэхналапчны кампанент. Пабудаваная акаёлага-прагнастычная мадэль развiцця этыка-педагагiчнай думк1 Беларусi з'яуляецца асновай для распрацоуш канцэпцый маральнага выхавання, яшя прадвызначаюць як каштоунасна-сэнсавую значнасць гэтага працэсу, так i яго змястоуна-сутнаснае напауненне у адзiнстве матывацыйнага, кагнггыунага, эмацыянальна-валявога, рэфлекауна-паводзшнага фактарау, а таксама тэхнолага-iнструментальнае забеспячэнне з улшам гiсторыка-культурных асаблiвасцей разввдя грамадства i менталiтэту беларускага народа.

Абгрунтаваная канцэпцыя развiцця этыка-педагагiчнай думш Беларусi X-XVIII стст. у якасщ тэарэтыка-метадалагiчнай базы распрацоуш маральна-духоуных арыенщрау i адпаведных шляхоу будучага развщця грамадства праз апору на традыцыйныя каштоунасщ беларускага народа, што фармiруюць сёння нацыянальную вдэю i адмауленне у новых сaцыяльнa-экaнaмiчных умовах ад нехарактэрных для нашага народа выхаваучых падыходау, падкрэслiвае яе педагагiчную i iдэалагiчную запатрабаванасць.

СП1С АСНОУНЫХ КРЫНЩ

1. Концепция непрерывного воспитания детей и учащейся молодежи в Республике Беларусь. -Минск, 2015. - 39 с.

2. Болбас, В. С. Этыка-педагапчная думка як аб'ект псторыка-педагапчнага даследавання / В. С. Болбас // Адукацыя i выхаванне. - 2012. - № 1. - С. 57-65.

3. Псторыя фшасофскай i грамадска-палпычнай думкi Беларус : у 6 т. / В. Б. Евароусю [i шш.] ; рэдкал. тома: В. Б. Евароусю [i iнш.] ; Нац. акад. навук Беларуи, 1н-т фшасофи. - М1нск : Беларус. навука, 2013. - Т. 3 : Рэфармацыя. Контррэфармацыя. Барока. - 615 с.

4. Псторыя фшасофскай i грамадска-палпычнай думкi Беларусi : у 6 т. / В. Б. Евароусю [i шш.] ; рэд. кал.: В. Б. Евароусю [i шш.] ; Нац. акад. навук Беларуа, 1н-т фiлaсофii. - Мшск : Беларус. навука, 2008. -Т. 1 : Эпоха Сярэднявечча. - 576 с.

5. Псторыя фшасофскай i грамадска-палпычнай думю Беларус : у 6 т. / С. I. Санько [i шш.] ; Нац. акад. навук Беларуи, 1н-т фiлaсофii. - Мшск : Беларус. навука, 2010. - Т. 2 : Протарэнесанс i Адраджэнне. - 840 с.

6. Андриянова-Перетц, В. П. Человек в учительской литературе Древней Руси / В. П. Андриянова-Перетц // Труды отдела древнерусской литературы института русской литературы Академии наук СССР. - Л., 1972. - Т. 27. - С. 3-68, с. 38-39.

7. Скарына, Ф. Творы: прадмовы, сказанш, пасляслоу^ акафюты, пасхалш / Ф. Скарына ; уступ. арт., падрыхт. тэкстау, камент., слоун. А. Ф. Коршунава ; паказ. А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. -Мшск : Навука i тэхнiкa, 1990. - 207 с.

8. Конан, У. М. Архетыпы нашай культуры / У. М. Конан // Адукацыя i выхаванне. - 1996. -№ 1. - С. 16-21.

9. Богуславский, М. В. Моделирование процесса развития отечественной педагогики ХХ века / М. В. Богуславский // 1сторико-педагопчний альманах : збiрник праць. - Умань : Уманський держ. пед. ун-т ш. Павла Тичини, 2008. - 200 c.

nacmyniy у рэдакцыю 16.03.17

V. S. Bolbas

DEVELOPMENT CONCEPT OF ETHNIC AND PEDAGOGICAL THOUGHT OF BELARUS

IN THE X-XVIII CENT.

The article is devoted to development concept of ethnic and pedagogical thought of Belarus in the X-XVIII cent. which is regarded as a methodological basis for further development of the national ideas of education formation.

Keywords: ethnic and pedagogical thought, ethnic and pedagogical views, ethnic and pedagogical ideas, succession, tendencies, development model, moral education.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.