yflK 338:6n EEK 65.011.3 H 90
y. AMyPOB,
H.M. HYPEOEB
MAHOHATH H.OMEA BA HEtMAT^OH ^AMtHflTH
X,ap hk ^oMeau hhcohh MaH^uaTxou xocu xygpo gopocT Ba naHBacTa 60 Mapxa^axou HHKHrno^ 3HHax,ou HaBH MaH^uaTy x,aga$x,oH oh Kac6 Merapgag. Pymgu MyHTa3aMH ^OMea, rycTapumu na^yxou oh a3 caTxu TamKHjH ugopau 0KH.roHa a^o^aMaHgn gopag. TamKH.™ ugopau ^oMea naxyxumu goMaHagopu MaH^HaT^ou ^oMea Ba gap TapKu6u oh a^oKaMaHguu MaH^uaTxou rypyx,HBy ^apgupo TaKo3o gopag. ^ap Macou^u MyaMMo^ou ^oMea Ba MaH^uaTxou oh mhShh ^oMeamuHocoH 6ax,cy Ta^om^ou hjmh ap3H x,acTH MeKyHag Ba gap hh pocTo naHpox,ax,ou MyxTa.m$H H^MH-TagKHKoTH gap goupau MaKTa6x,ou hjmhh ryHoryH x,aM TamaKKy^ e^TaaHg. Maca^aH, gap aga6ueTH HKTucogH nanpo^a^ou hjmh-TagKHKoTHH aHrao-caKcoHH (aHtaHax,ou HHraucH x,aM hom gopag) MatMy.^ acT. Hh MaKTa6 a3 Ha3apHHx,ou hjmhh A.Cmht, ^.C.Mhji Ba raHpaxo u6THgo rupu^Ta, 6a MeTogo^oruau ^apgnapacTH (HHguBugya^H3M) TaKH gopag. MyaMMo^ou xogucoTH muKacTH 6o3op (^uacKo-pwHoK) Ba po^^ou 6apTapa$ KapgaHH oh gap Matpa3H Tax,KHK Kapop rupu^TaacT. TatKug MemaBag, kh Max,3 6a Ty^an^u ucTe^co^u HetMaTx,ou ^aMtHHTH 6apTapa$KyHHH HoTaBoHHH 6o3op cypaT Merupag. Ba Ha3apuax,oH hh MaKTa6 gap hh3omh goHumx,oe, kh Tax,™ yHBoHH «Ha3apuHH momhh gaB^aTH» maKj rupu^TaacT, ap3e6H Merapgag.
^ap MaBpugu naxyxumu MaH^uaTxou ^oMea Ba pox,x,ou KoHet rapgoHHgaHH oh MaKTa6u hjmhh oimohh MaKoMy MaH3a^aTH xoca gopag. Hh ^o naxyxumu MyaMMou Ta^a6oT Ba e MaH^uaTH ^oMea gap Maggu aBBa^ Kapop Merupag. ^ap BoKet, TatpuxaH x,aM MapgyMH ojmoh 6a Macou^u TamaKKy^u MH.maT Ba ^oMeaco3H ax,aMHHTH xoca Megux,aHg. EuHo6ap oh, mo hh3, 6o TaKH 6a MaKTa6u oimohh, ^yptaT HaMygeM, kh oug 6a mox,hhth MaH$HaTx,ou ^oMea Ba pox,x,ou aMa^urapguH oh naxyxumu KynaKe 6apeM.
O^hmh oimohh R.fflMugT 6apaHgaroHH MaH^uaTH ^oMeapo 6a ce HaBt ^ygo HaMygaacT. ABBa^, HTTuxogu ogaMoH, ^oMea, gyroM, $apgx,ou a^o^ugau ^oMea Ba ceroM, $apgx,ou a^o^ugau co$.
naHBacTa 6a hh rypyx,x,o aKugax,ou HKTucoguu o^hmoh, Myx,aKKHKoHy Mya^^H^oHpo hh3 MeTaBoH 6a ce Tou^a ^ygo Kapg [4, c.233]. ABBa^aH, aKcap Myx,aKKHKoH ^apKHHTH MueHH MaH^uaTH ^oMea Ba MaH^uaTH $apgH, aHHKTapam MycTaKH^HHTH 6a ByKytouu oHx,opo TatKug MeKyHaHg. Maca^aH, A.ffle^ee Meryag, kh MaH^uaT Ba Ta^a6oTH ^oMea MaB^yg acT Ba oHpo «... $apgx,ou a^o^uga HaMeTaBoHaHg TatMHH KyHaHg» [2, c.56]. E xyg K.MeHrep nyHHH TatKug MeKyHag, kh HTTHx,ogu ogaMoH, kh a3 Ma^Myu ^apg^ou a^o^uga u6opaT acT, ^aMnyH HTTHx,ogu tom gap xyg MaH^uaTy Ta6uaTH xoca gopag Ba nyH ^ato^HHTH MycTaKH^ Ta^a6oTH yMyMpo HHtHKoc MeKyHag [2, c.318]. A3 hh ^hx,o3, hh MaH^uaTH
иттиходиро набояд бо талаботи фардхои алохида, аъзо ва хатто ба мачмуи талаботи кулли аъзои он (дастачамъй) омехта кард [1, с.27].
Ба ибораи дигар, иттиходи одамони гуногун метавонад, аз як тараф, манфиату хадафи махсус дошта бошад, ки онхо аз паи ноил шудан ба он майл доранд ва аз тарафи дигар, ин манфиати гурухй аз манфиатхои алохидаи фардй, ки ин иттиходро ташкил додаанд, фарк хам кунад. Чунин падидахоро, яъне фаркияти манфиати гурухй ва ё иттиходиро аз манфиати фардй дар амалу фаъолияти ниходхое, ки дар хаёти иктисодй-ичтимоии чомеа мавчуд аст, мета-вон мушохида кард. Масалан, хадафхои олии чунин ниходхо - донишгох, макомоти андозу гумрук, хифзи хукук ва гайрахо аксар вакт дар манфиати фардии аъзои ин гуруххо комилан инъикос намешаванд. Оё хар як устоди донишгох барои тайёр кардани мутахассисони баландихтисос чуръат дорад ва ё ин маъсулиятро комилан дарк мекунад? Ё ин ки корчуй чуръат дорад, ки дар макомоти андозу гумрук ва хифзи хукук бо кадом рохе набошад, вазифае пайдо кунад? Аммо то чй андоза хадафи олии ин макомотро ба ичро мерасонад ва ё ба барандаи манфиати чомеа табдил меёбад, масъалаест, ки вокеъ шудани он аз эхтимол дур аст. Дар вокеъ, бархе аз кормандони ин ниходхо, пеш аз хама, дар бораи манфиати фардй ва гаразноки худ андеша мекунанд ва бинобар он инъикоси манфиати чомеаву давлат дар ин кабил фардхо дарк хам намешавад. Х,амин тарик, хулосаи К.Менгер ба назарияе, ки тибки он ходисоти кул метавонад хосияти махсусе дошта бошад, ки аз хосияти чузъхои он фарк кунад, такя мекунад. Чунин гузориши илмй ба аслхои методологияи фардпарастй хилоф дорад.
Бар акси акидахои боло, Х.Иехт таъкид мекунад, ки барандаи манфиати чомеа дар хама холат фардхои алохида мебошанд ва пазируфтани манфиати иттиходу коллективхо чун амалиёти мустакил ба максад мувофик намебошад [5, с.49], зеро иттиходу гурухи одамон, бинобар надоштани маркази зинда, коби-лияти худфаъолиятиро (зинда монданро) нисбат ба фардхои алохида надоранд. Яъне, иттиход бе фаъолияти фардхо мазмуну макоми хоса надорад.
Гурухи дуюми мухаккикон мавчудияти манфиати чомеаро эътироф мекунанд, вале онхо назари худро пеш аз хама ба фардикунонии ин манфиат равона кардаанд. Онхо таъкид мекунанд, ки мачмуъ ва ё иттиходи одамон кобилият доранд талабот ва ё манфиати чомеаро баррасй кунанд. Аммо дарки манфиати чомеа ба сатхи хисси чомеасозии (миллатсозии) фардхои алохида ва иштироки фаъоли онхо дар ин кор алокамандй дорад. Махз хамин гузориш ва дарки мохияти манфиати чомеа дар мачрои асосии назарияхои иктисодй чой гирифтааст. Илова бар ин, тахлили талаботи чомеа на факат ба масъалаи тахкики барандагони он равона ва ё махдуд бошад, балки омузишу тахкики далели мавчудияти талаботи чомеа чун ходисоти мустакил низ хеле мухим аст. Акидахо, ки гуё мачмуъ ва ё иттиходи одамон, бинобар паст будани рухияи соф дар онхо, наметавонанд манфиати чомеаро ифода кунанд ва махз фардхои алохида кобилият доранд онро эхсос кунанд, ба андешаи мо, барои инкори мавчудияти манфиати хос ва ё мустакили иттиходи одамон асос шуда наметавонад.
Дар майдони мубодилоти бозорй завку рафтори фардии «инсони иктисодй»-ро метавон мушохида ва муайян кард. Аммо фардишавии манфиати чомеаро бозор ва фишангхои он наметавонад ба ичро расонад ва муайян кунад. Бинобар он, дарёфти фишангхои муайянкунии тачассуми манфиатхои чомеа дар фардхо пажухишу фаъолияти алохидаро такозо мекунад: тахкики ташаккул ва актуалигардонии талаботи чомеа сохаи мустакили пажухиш ба хисоб меравад [8, с.93].
Акидахои гурухи сеюми муаллифон оид ба мохияти манфиатхои чомеа аз акидахои гурухи мухаккикони дар боло зикршуда чандон фарки назаррас надо-ранд ва хонанда мушкилии ин фаркиятро дарк менамояд. Масалан, А.Вагнер чунин менависад: «Ин чунин талабот (талаботи чомеа), ки фардхо хамчун аъзои иттиходи инсонй онро дарк менамоянд ва новобаста аз хохиш ва ё интихоби озоди худ шомил мешаванд. ... ин талаботест, ки бидуни конеъшавй аз он хаёти хамзистии чомеа, иттиход, алокахои мутакобилаи иктисодии фардхо, ки эътимоду хохиши ботинй доранд, гайриимкон аст» [7, с.189]. Агар ин акидаро ба акидахои гурухи дуюми муаллифон такозо намоем, пас мувофикати онро метавон дарёфт.
Иктисодчиёни австриягй, итолиёвй ва шведй чуръат карданд, ки анъанахои илмии инглисй, яъне методологияи фардпарастиро дар баёни манфиату неъматхои чамъиятй идома диханд ва пулеро миёни комёбихои мактаби олмонй ва назарияи маржиналистй бунёд кунанд. Масалан, дар модели назариявии Е.Линдал манфиати чомеа дар раванди истеъмоли хамчоя ва ё коллективии неъматхои чамъиятй хазм мешавад. Дар вокеъ, Е.Линдал хамон талаботро чамъиятй эълон менамояд, ки агар дар фардхои чомеа нисбат ба ин неъматхо талабот бошад ва ё пайдо шавад. Талаботи чамъиятй хосияти иттиходй дорад, ба он маъно, ки аъзои иттиход ба ин талаботи чомеа унс гирифтаанд ва ба он неъматхо ниёз доранд [4, с.351].
Аксари иктисодчиён дар мавриди тахкики неъматхои чамъиятй ба назарияи нафънокии акал такя кардаанд. Онхо таъкид мекунанд, ки талабот ба неъ-матхои чамъиятй низ ба завку ниёзи фардхо алокамандй дошта, хачми онхо бо рохи овоздихй ва раъйпурсй муайян карда мешавад. Пас ин чо, аслхои баро-барии нарху нафънокии акалли неъматхо бояд истифода шаванд ва бинобар он тафрикабандии нархи неъматхои чамъиятй низ зарур аст. Дар ин маврид хачми истехсоли неъматхои чамъиятиро бояд на танхо бо такя ба овоздихандагон муайян кард, балки кореро ба анчом расонид, то ин ки завку хохиши фардхои алохида дар ин мачро накши мухим дошта бошад ва хатто сахми худро дар тавлиду бунёди неъматхои чамъиятй муаррифй намояд. Аз ин чост, ки тафрикакунонии нархи молхои чамъиятй бо гурухбандии андозсупорандагон алокамандй дорад. Яъне, барои хар як гурухи андозсупорандагон алокамандии кавии нархи андозй ва нафънокии акалли неъматхои чамъиятй мавчуд аст. Бинобар он, дар ин алокамандй бояд мувозинати самаранок хам арзи хастй кунад. Ин муаллифонро ба гурухи чорум метавон дохил кард.
Х,амин тарик, дар илми иктисодй чандин назарияхо оид ба мафхуми ман-фиату талаботи чомеа чой доранд. Онхо харчанд дар чавхари худ як катор асос-хои заминавию арзишхои илмиро чой дода бошанд хам, метавон гуфт, ки пайдо
кардани андешаи ягона дар миёни мyаллифон кори мушкил аст. Ба хдр х,ол, аз онх,о мо метавонем се чавхдри заминавиро пайдо намоем: 1) фардпарастй -инъикоси манфиатх,ои чомеа дар завку хох,иши фардх,о; 2) эгоизм - бологирии нафъу манфиати фардй; 3) истиклол - озодии фардх,о дар муайян кардани завку хох,иши худ. Модели бозори стандарта дар ин заминало карор мегирад. Ин чо, ки асосан манфиатх,ои гаразноки фардх,о ва истиклоли истеъмолгарон арзи хдс-тй дорад, бинобар он дар мавриди пажух,иши неъматх,ои чамъиятй, ки аз тарафи иктисодчиён ба ичро мерасад, мах,з дар майдони методологияи фардпарастй карор гирифтанаш ба бархурду мушкилих,о ру ба ру мешаванд. Дар сегонаи рафтору тамоил^ои чомеа - эгоизм, альтруизм ва манфиати чомеа модели анъанавии бозор факат манфиати гаразноки субъектх,оро аз худ кардааст, ки он манфиати бегонагонро табиатан инкор мекунад. Бинобар он, дар мавриди пайдоиши неъматх,ои чамъиятй ва истифодаи он онх,о ба фарди ирратсионалй табдил меёбанд, яъне, хднгоми истеъмоли молх,ои чамъиятй ба «фрирайдер» -«туфайлихур» табдил меёбанд.
Барои амалигардии манфиат^ои чомеаро тахдик намудан моро зарур аст, ки ба назариях,ои неъматх,ои чамъиятй ру оварем. Ин назариях,о низ ба як катор муаммову мушкилих,о рубару гаштааст. Аввалан, мавчуд набудани нархи мус-бат ба молх,ои чамъиятй ва сипас муъчизах,ои туфайлихурй наметавонад тавли-ди молх,ои чамъиятиро бидуни талаф ва шароити созишй ба ичро расонад. Аз тарафи дигар, барандаи мукофоти нобелй Ч,.Бюкенен таъкид мекунад: «Агар нафънокй барои хдр як (ша^рванд) фарди чомеа ба сифр баробар бошад, пас нафънокй барои хдмаи аъзои чомеа низ ба сифр баробар аст» [5, с.48].
Умуман, неъматх,ое, ки дар чомеа мардум истеъмол мекунанд, бо ибораи П.Самуэлсон, дар ду кутб чойгир шудааст: Дар яке молу хизмат^ои хусусй, ки ба туфайли мубодилаи бозорй талаботи фардии чомеаро конеъ мегардонад ва дар кутби дигар, неъматх,ои чамъиятй - молу хизматх,ои чамъиятй, ки бо тарики умум ё хдмачояи мардум (на фардй) истеъмол мешавад. Х,ачми тавлиду чойгиршавй, мачрои таксим, бозтаксим ва умуман афзоишу пастравии неъмат-х,ои кутби аввалро, ки асосан манфиат^ои фардии чомеаро инъикос мекунад, нерую фишанги бозор муайян мекунад. Аммо кутбе, ки дар он неъматх,ои чамъиятй тавлиду чойгир ва ба истеъмол равона мегардад, на бо аслх,ои бозор, балки бо самт^ои чомеасозии мардум, низоми сиёсй алокамандй дорад [3, с.74]. Пас, неъматх,ои чамъиятй, ки бо саъю кушиши давлат тавлид мешаваду аз тарики коллективй истеъмол мегардад, чун инъикосгари манфиати чомеа баромад мекунад.
Ба неъматх,ои чамъиятй, пеш аз хдма, мудофиаи миллй, хдфзу таъмини тар-тиботи чамъиятй, идораи давлатй, эмкунии ах,олй, тах,силоти ройгон, бунёди низоми ягонаи энергетикиву коммуникатсионй, пардохти самарах,ои манфии берунаи фаъолияти иктисодй ва хдфзи мухдту зист, таъмини тавозуни вазъи экологии кишвар, чарогонкунонии кучаву хиёбонх,о, бунёди богх,ои фархднгй -истирохдтй, китобхонаву осорхонах,о, эчоди коидаву конунх,ои фаъолият ва фарохдм овардани фазои мусоид дар чомеа ва г. дохил мешаванд. П.Самуэлсон нисбати неъматх,ои чамъиятй чунин мегуяд: «Молро ба он хотир чамъиятй меномем, ки он дар микдори баробар дар ду ва аз он хдм зиёд ба вазифа^ои
нафънокй ворид мешавад» [8, с.138]. М.Блауг бошад, чунин навиштааст: «Табиати хоси неъматх,ои чамъиятй дар он аст, ки истеъмоли онхо метавонад факат муштарак ва баробар бошад» [4, с.427]. Пас мутобики ин муайянихо метавон ду хосияти маъмули неъматхои чамъиятй - гайриистисной ва гайриракобатиро дар мавриди истеъмол муайян намуд. Он неъматхое, ки комилан ин ду хосиятро, яъне хосиятхои гайриистисной аз истеъмол ва дуюм, гайри-ракобатй дар истеъмол дар худ тачассум намудаанд, чун неъматхои чамъиятии соф арзёбй шудаанд. Мазмуни хосияти гайриистисной дар он аст, ки аз истеъмоли неъматхои чамъиятй ягон узви чомеа берун намемонад ва онхо бидуни тафрикабандй барои истеъмоли кулли мардум равона мегардад. Аз нигохи иктисодй бошад, ин хосият аз ходисоти имконнопазирии чудо кардани «пар-дохтгарон» ва «напардозандагон»-и ин неъматхо низ бармеояд. Дар вокеъ, дар амалия ва ё хаёти хамарузаи мардум истеъмоли неъматхои чамъиятй аз тарафи хар як фард, бидуни баррасй барои кулли мардум гайриимкон мебошад. Ба ибораи дигар, ин неъматхо таксимнашаванда, яъне бо тарики фишангхои нархй таксим кардани онхо гайриимкон аст. Масалан, барои он, ки нафъи боги исти-рохатй-фарогатй, осорхона ва г. расад ва ё дастраси мардум гардад, ин чо таксими неъматхо барои хар як фард гайриимкон буда, факат ба тарики коллективй истеъмол мешаванд.
Хосияти дуюм, яъне сифати гайриракобатй доштани он неъматхо дар он аст, ки афзоиши нуфузи истеъмолгарони онхо нафънокии онро барои дигар истеъмолгарон кам намекунанд. Масалан, конуни танзим ба кулли мардуми кишвар дахл дорад, барои тоифаи алохидаи чомеа конуни нав тавлид наме-шавад. Чарогаки рохнамо ва ё нишонахои рох ба кулли ронандагон дахл дорад ва барои шахси алохида чарогак ва ё дигар нишонахои иловагии рох гузошта намешавад. Яъне, чун мисли майдони бозорй ракобат нисбат ба истехсолу истеъмоли ин неъматхо вучуд надорад.
Х,амин тарик, неъматхои чамъиятй хамчун ифодагари талаботи чомеа ва ё чун шакли ашёгардии он баромад мекунанд. Талаботи чомеа чунин талаботест, ки фардхои чомеа, аъзои он бояд онро амик дарк намоянд ва новобаста аз хохишу интихоби озоди худ ба он шомил бошанд. Эхсос намоянд, ки бидуни бунёди он ва конеъгардй аз он хаёти хамзистии чомеа, иттиход, алокахои тарафайни ичтимой-иктисодии фардхо гайриимкон аст. Бо ибораи дигар гуем талаботи чомеа дар ботини хар як фарди чомеа чой дорад ё дар он чо нухуфта аст. Дар вокеъ, вакте ки рафтору кирдори одамонро дар чомеа мушохида менамоем, манфиати чомеа ва зарурати истехсоли неъматхои чамъиятиро аксари онхо дарк кунанд хам, аммо дар таркиби амалу фаъолияти худ чандон чой намедиханд, зеро амалу фаъолият дар фазои низоми бозорй, пеш аз хама, ба рушди тамоюли фардй, хокимии манфиати гаразноки фардй мусоидат кардааст, яъне, чуръати конеъшавии талаботи фардй дар маркази фаъолияти одамон чой мегирад. Аз ин лихоз, махз низоми сиёсй (на низоми бозорй) муайянкунандаи манфиатхои чамъиятй мебошад. Пас, метавон гуфт, ки неъматхои чамъиятй махсули низоми сиёсии чомеа ва давлатй мебошад. Дар мачрои тавлиди неъматхои чамъиятии давлат на танхо ба омузиши манфиати аъзои чомеа такя
мекунад, балки вай худ неъматхоеро бунёд мекунад, ки манфиатхои бунёдии миллату чомеа ва хастии онро инъикос намуда, онро устувор мегардонад.
Калидвожа^о: неъмати цамъиятй, манфиати цомеа, низоми бозорй, шикасти бозор, фардпарстй ва итти^одпарастй, истифодаи гайриистисной ва гайрирацобатй.
Пайнавишт
1. Абалкин, Л. Смена тысячелетий и социальные альтернативы/Л. Абалкин. //Вопросы экономики. -М.-2000. - № 12. - С. 27-40.
2. Беккер, Г., Босков, А. Современные социологические теории / Г. Беккер, А. Босков, -М., 1961. -488с.
3. Белл, Д. Грядущее постиндустриальное общество. Опыт социального прогнозирования/ Д. Белл; [ пер. В.Л. Иноземцев]. - М.: Academia, 1999. - 650 с.
4. Блауг, М. Экономическая мысль в перспективе/ М. Блауг. - М: Дело, 1994 - 549с
5. Богомолов О. Созидательный потенциал справедливости // Политэконом. - М-1996. -№1. - С. 47-53.
6. Бьюкенен, Дж. Границы свободы. Между анархии и левиафаном/ Дж. Бьюкенен // Вопросы экономики. - М. - 1997. - № 10. - С. 19.
7. Гутман, Г.В., Дигшина, О.Б., Звягинцева, О.П. Общественные блага в транзитивной экономике / Г.В. Гутман, О.Б. Дигшина, О.П. Звягинцева. - М: ООО «Маркет ДС Корпорейшн», 2004. - 120 с.
8. Рубинштейн, А. Общественные интересы и теория публичных благ/А.Рубинштейн // Вопросы экономики.-М. - 2007. -№ 10. -С. 90-114.
Reference Literature
1. Abalkin L. Change of Millennia and Social Alternatives //Issues on Economy. - M.- 2000. -
№ 12. - P. 27-40.
2. Bekker G., Boskov A.. Modern Socialogical Theories / Translation from English. - M., 1961
- p.488.
3. Bell D. Future Postindustrial Society. Experience of Social Prognostication (translated by
V.L. Inozemtzev. -M.: Academia, 1999. -650pp.
4. Blaug M. Economic Ideas in Prospect. - M.: Delo (business), 1994. - p.549.
5. Bogomolov O. Creative Potential of Justice // Political economy. - M., 1996. - №1. - pp.
47-53.
6. Buckenen Dj. Boundaries of Freedom. Between Anarchy and Leviathan // Issues on
Economy. -М. - 1997. - № 10. - p. 19.
7. Gutman G.V., Digshina O.B., Zvaygintseva O.P. Social Benefits in Transitive Economy// -
M.: «Market DC Corporation Ltd», 2004.- 120pp.
8. Rubinshtein A. Social Interests and Public Benefits Theory // Issues on Economy. - M. -
2007. - № 10. -pp. 90-114.
Интересы общества и общественные блага
Ключевые слова: общественные блага, интересы общества, рыночная система, фиаско -рынок, индивидуализм, сплочённость, нерентабельность, неконкурентность
В данной статье ра^мотрен вопрос содержания составляющей части интересов общества. По вопросу определения и распределения благ общества авторы опираются
на анализ научно-исследовательских методов англо-саксонской и немецкой школ. Авторы отметили первостепенное значение исследований немецкой школы, так как эти исследования в большей степени соответствуют модели Восточного общества. В заключении авторы дают выводы по нескольким теоретико-практическим вопросам, которые имеют важное значение для улучшения социально-экономической политики нашего независимого государства.
Interests of Society and Social Benefits
Key words: social benefits, interests of society, market system, fiasco-market, individualism, consolidation, non-profitability, non-competitiveness
The article dwells on the constituent part of the interests of society. As for determination and distribution of benefits, the authors proceed from the analysis of the scientifico-research methods worked out by Anglo-Saxon and German schools. The authors stress the paramount importance of the explorations done by the German school because the latters correspond to the model of the Oriental society to the greatest extent. In conclusion the authors make inferences on several theoretico-practical issues being of important significance for an policy improvement of social-economic of our independent state.
Роцеъ ба муаллифон:
Ашуров Умедцон, аспиранти кафедраи назарияи щтисодии Донишгощ давлатии %уцуц, бизнес ва сиёсати Тоцикистон (Цум^урии Тоцикистон, ш. Хуцанд) e-mail: ashurov. umed@inbox. ru
Нурбоев Набицон Муминович, унвонцуи кафедраи маркетинг-агробизнеси Дониш-го%и давлатии %уцуц, бизнес ва сиёсати Тоцикистон (Цум^урии Тоцикистон, ш. Хуцанд), e-mail: Nurboev nabijon [email protected]
Сведения об авторах:
Ашуров Умедджон, аспирант кафедры экономической теории Таджикского государственного университета права, бизнеса и политики (Республика Таджикистан, г. Худжанд) e-mail: ashurov. umed@inbox. ru
Нурбоев Набиджон Муминович, соискатель кафедры маркетинга-агробизнеса Таджикского государственного университета права, бизнеса и политики (Республика Таджикистан,г.Худжанд) e-mail: Nurboev nabijon [email protected]
Information about the authors:
Ashurov Umeddjohn, post-graduate student of the department of the theory of economy under the Tajik State University of Law, Business and Politics (Tajikistan Republic, Khudjand), e-mail: [email protected]
Nurboyev Nabijohn Muminovich, aspiring Degree Candidate of the department of agrobusiness marketing under the Tajik State University of Law, Business and Politics (Tajikistan Republic, Khudjand), e-mail: Nurboev nabijon [email protected]