Научная статья на тему 'Християнська педагогіка як педагогіка любові'

Християнська педагогіка як педагогіка любові Текст научной статьи по специальности «Философия, этика, религиоведение»

CC BY
83
46
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
Ключевые слова
виховання / духовність / мораль / Бог / розум / воля / почуття / чесноти / совість / education / spirituality / morality / God / mind / will / feeling / virtue / conscience

Аннотация научной статьи по философии, этике, религиоведению, автор научной работы — О. В. Огірко

Розглядаються християнські погляди на виховання людини. Християнська педагогіка є наукою про формування духовного і тілесного життя людини на основі абсолютних вартостей, якими наповнена християнська культура. Вона ґрунтується на універсальному моральному законі людства – десяти Заповідях Божих і двох головних заповідях Любові, а також на ділах милосердя щодо душі та тіла ближніх, євангельських радах та блаженствах. Християнська педагогіка допомагає людині усвідомити свою гідність і вартість як особи створеної на образ і подобу Божу. Особливою прикметою християнської педагогіки є тісний зв’язок духовного та морального виховання. Засобами християнської педагогіки формуються моральні та богословські чесноти. Найважливішою чеснотою у вихованні є любов як старання про добро ближніх, не зважаючи на себе. Любов до Бога і до ближніх – основний закон християнської педагогіки. У християнському вихованні молоді найважливішими завданнями є формування: розуму, в якому пануватиме віра; волі, в якій домінуватиме любов; почуттів, у яких діятиме надія. Принципами християнської педагогіки є ненасилля, своєчасність, єдність педагогічних впливів, принцип особистості, антропологічний принцип (повага людської гідності). Християнське виховання – альтернатива до впливу соціуму, який оточує нашу молодь. Воно формує чуйну совість, закликає уникати гріхів, жити згідно із Заповідями Божими.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

Christian Pedagogy as a Pedagogy of Love

Christian views on the education of man are considered. Christian pedagogy is the science of the formation of the spiritual and bodily life of man on the basis of absolute values, which is filled with Christian culture. It is based on universal moral law of humankind that is Ten Commandments of God and Two Fundamental Commandments of Christian Love and on Seven Corporal and Spiritual Works of Mercy, Evangelical Counsels and Beatitudes. Christian pedagogy helps a person to realize his dignity and value as a person created on the image and likeness of God. A special feature of Christian pedagogy is the close connection between spiritual and moral education. By means of Christian pedagogy moral and theological virtues are formed. The most important virtue in upbringing is love, as a struggle for the good of your neighbors, regardless of yourself. Love to God and to others is the basic law of Christian pedagogy. In the Christian upbringing of youth, the most important tasks are the formation of: the mind in which faith will reign; the will in which love will dominate; feelings in which hope will work. Principles of Christian pedagogy are nonviolence, timeliness, unity of pedagogical influences, the principle of personality, anthropological principle (respect for human dignity). Christian education is an alternative to a society that surrounds our youth. It creates a sensible conscience, calls for the avoidance of sins, and to live according to the commandments of God.

Текст научной работы на тему «Християнська педагогіка як педагогіка любові»

Науковий в^ник Львiвського нацюнального унiверситету ветеринарно! медицини та бютехнологш iMeHi С.З. Гжицького.

CepiH: Економiчнi науки

Scientific Messenger of Lviv National University of Veterinary Medicine and Biotechnologies. Series: Economical Sciences

ISSN 2519-2701 print

https://nvlvet.com.ua/index.php/economy_doi: 10.32718/nvlvet-e9226

UDC 37.032.2

Christian Pedagogy as a Pedagogy of Love

O.V. Ohirko

Stepan Gzhytskyi National University of Veterinary Medicine and Biotechnologies Lviv, Ukraine

Ohirko, O.V. (2019). Christian Pedagogy as a Pedagogy of Love. Scientific Messenger of Lviv National University of Veterinary Medicine and Biotechnologies. Series: Economical Sciences, 21(92), 155-159. doi: 10.32718/nvlvet-e9226

Christian views on the education of man are considered. Christian pedagogy is the science of the formation of the spiritual and bodily life of man on the basis of absolute values, which is filled with Christian culture. It is based on universal moral law of humankind that is Ten Commandments of God and Two Fundamental Commandments of Christian Love and on Seven Corporal and Spiritual Works of Mercy, Evangelical Counsels and Beatitudes. Christian pedagogy helps a person to realize his dignity and value as a person created on the image and likeness of God. A special feature of Christian pedagogy is the close connection between spiritual and moral education. By means of Christian pedagogy moral and theological virtues are formed. The most important virtue in upbringing is love, as a struggle for the good of your neighbors, regardless of yourself. Love to God and to others is the basic law of Christian pedagogy. In the Christian upbringing of youth, the most important tasks are the formation of: the mind in which faith will reign; the will in which love will dominate; feelings in which hope will work. Principles of Christian pedagogy are nonviolence, timeliness, unity of pedagogical influences, the principle of personality, anthropological principle (respect for human dignity). Christian education is an alternative to a society that surrounds our youth. It creates a sensible conscience, calls for the avoidance of sins, and to live according to the commandments of God.

Key words: education, spirituality, morality, God, mind, will, feeling, virtue, conscience.

Християнська педагогжа як педагогжа любовi

О.В. Ог1рко

Львiвський нацюналъний утверситет ветеринарног медицини та бютехнологш iMeHi С.З. Гжицького, м. Львiв, Украна

Розглядаються християнсъш погляди на виховання людини. Християнська педагогжа е наукою про формування духовного i ттесного життя людини на основi абсолютних вартостей, якими наповнена християнська культура. Вона Трунтуетъся на утверсалъному моральному закот людства - десяти Заповiдях Божих i двох головних заповiдях Любовi, а також на дтах милосердя щодо душi та тта ближнх, евангельських радах та блаженствах. Християнська педагогжа допомагае людин усвi-домити свою гiднiстъ i вартiстъ як особи створеног на образ i подобу Божу. Особливою прикметою християнськог пeдагогiки е ткний зв 'язок духовного та морального виховання. Засобами християнськог пeдагогiки формуютъся моралън та богословсъ-т чесноти. НайважливШою чеснотою у вихованн е любов як старання про добро ближнх, не зважаючи на себе. Любов до Бога i до ближтх - основний закон християнськог пeдагогiки. У християнсъкому вихованн молодi найважлившими завданнями е формування: розуму, в якому пануватиме вiра; волi, в якш домШуватиме любов; почуттiв, у яких дiятимe надiя. Принципами християнськог педагогти е ненасилля, своечастстъ, едтстъ пeдагогiчних впливiв, принцип особистостi, антропологiчний принцип (повага людсъког гiдностi). Християнсъке виховання - альтернатива до впливу сощуму, який оточуе нашу молодь. Воно формуе чуйну совктъ, закликае уникати грiхiв, жити згiдно iз Заповiдями Божими.

Ключовi слова: виховання, духовтстъ, мораль, Бог, розум, воля, почуття, чесноти, совктъ.

Article info

Received 28.01.2019 Received in revised form

28.02.2019 Accepted 01.03.2019

Stepan Gzhytskyi National University of Veterinary Medicine and Biotechnologies Lviv, Pekarska Str., 50, Lviv, 79010, Ukraine. Tel.: +38-067-270-20-83 E-mail: OhirkoOleh@gmail.com

BcTyn

npo6neMa xpHCTHaHCbKoro BHxoBaHHa - iepapxiHHa, BOHa MiCTHTb a6conwTHHH, Ha^oHanbHHH, rpoMagaHCb-khh, pogHHHHH Ta oco6hcthh piBHi i BH3HanaeTbca CTaB-neHHaM nwgHHH go CBoro TBop^, go rnmux nwgeH, go CaMoi' Ce6e. flna yKpaiHH, ^o nepe6yBae b yMoBax gyxo-BHoro i MopanbHoro BigpogKeHHa, HaHBaKnuBimuM 3aBgaHHaM e rapMoHiHHHH po3bhtok gymeBHHx i $i3HH-hhx cun Monogi. C^opMynboBarn aCneKTH xpHCTHaHCb-Koro BHxoBaHHa y HaBHanbHHx 3aKnagax, npoaHani3oBaHi Horo oCHoBHi пpннцнпн Ha oCHoBi yHiBepcanbHoro MopanbHoro 3aKoHy "hhhh go6po - yHHKan 3na". npo6ne-mh xpHCTHaHCbKoi' negaroriKH po3rnaganucb y po6oTax ro. fl3epoBHHa (Dzerovych, 1937), O. BumHeBCbKoro (Vyshnevskyi, 2006), B. ^yKoBCbKoro (Zhukovskyi, 2001), C. CTe^aHMK (Stefaniuk & Holianchuk, 2010), I. CigaHin (Kyslashko & Sidanich, 2015), M. BaneBCbKo-ro (Vachevskyi, 2010) Ta iH.

B yMoBax craHoBneHHa i po36ygoBH He3aneKHoi yKpaiHCbKoi' gepKaBH oco6nHBo roCTpo noCTae npo6ne-Ma gyxoBHoro BigpogKeHHa Hapogy Ha ocHoBi 3acag xpHCTHaHCbKoi Mopani. XpHCTuaHCTBo e rpagu^HHow peniriew yKpaiHcbKoro Hapogy i BKe noHag THcaHonirr-Ta $opMye caKpanbHy Kynbrypy yKpaiH^B. Ee3 gyxoB-hhx noTpe6, MopanbHoi BignoBiganbHocTi nepeg 6nHK-HiM Ta yciM HapogoM, 6e3 narpioTHHHHx nonyBaHb He MoKe Ha6paTH ogyxoTBopeHocTi H ocBiTHa gianbHicrb.

y npeaM6yni KoHCTHry^i yKpaiHH, npuHHaToi 28.06.1996 p., HaronomyeTbca Ha ycBigoMneHHi BignoBi-ganbHocri nepeg EoroM, BnacHow coBicTW, nonepegrn-mh, HHHimHiMH Ta npuHgemmMH noKoniHHaMH, ToMy cnig 3HaTH, aKHM e Eor i Horo 3aKoH, ^o6h peani3yBaru цw BignoBiga^bHicTb Ha npaKTH^.

flyxoBHicTb nwguHH nneKaeTbca Ha ocHoBi xpucTH-aHCbKoro BHxoBaHHa, ^o e 6e3nepepBHow npaqew Hag ^opMyBaHHaM gymi H Tina nwguHH gna gocarHeHHa Hew noBHoi 3nyKH 3 EoroM. MeTa xpHCTHaHCbKoro BHxoBaHHa nonarae y BuaBneHHi, ^opMyBaHHi Ta po3BHTKy npu-pogHHx Ta HagnpupogHHx 3agaTKiB gymi H Tina, go oca-rHeHHa egHocTi KHTTa nwguHH 3 Eokhmh 3aKoHaMH.

Hame 3aBgaHHa - gonoMorru Monogi 6aHHTH cboro-geHHa Hepe3 npu3My rpuBanux, BigBiHHHx, HeTniHHHx xpHCTHaHCbKHx BapTocTeH, noKa3yBaTH He noBHawHH hh nponoBigywHH, 3BepTaTH yBary He ocygKywHH, cnoHy-KaTH go gyMaHHa 6e3 arpecHBHocTi. Цboro gyKe norpe-6ye Hame o6e3gyxoBneHe, 3HeoxoneHe, no36aBneHe go-Bip'a cycninbCTBo. Ha Hame rnu6oKe nepeKoHaHHa, pea-nbHe yTBepgKeHHa xpHCTuaHCbKHx i 3aranbHonwgcbKHx igeaniB Ta ^HHocreH - Heo6xigHa nepegyMoBa nogonaH-Ha HHHimHix co^anbHo-eKoHoMiHHHx rpygHo^iB, 3ano-pyKa змiцнeннa gyxoBHoro i MopanbHoro 3gopoB'a Ha-^i. Bce ^ Mae 6e3KoMnpoMicHo BHnonwBaru 3i CBigo-MocTi CTygeHTiB 6yp'aH aMopanbHocTi, 6e3KynbTyp'a, 6e3gyxoBHocTi, змiцнwвaтн b hhx nonyrra narpioTH3-My, nigHocHTH ix rpoMagaHCbKy aKTHBHicTb, aKa noBHH-Ha BTinwBaTHca y KoHKpeTHHx cnpaBax i BHHHKax Ha 6naro yKpaiHH, Hapogy, cboi'x 6nHKHix, gonoMorru go KiH^ 3po3yMiTH CBoe noKnuKaHHa i npu3HaneHHa. flyx Haqii CTaHe He3HH^eHHHM, aK^o b ocHoBi ii KHrra 6yge EoKa npaBga. OcHoBononoKHi BapTocTi - xpHCTHaHCbKa Bipa, cnpaBegnHBicTb, MHnocepga, rigHicTb nwgHHH aK

oCo6HCToCTi, MaWTb CTaTH aKCioMaTHHHHMH, BHTiCHHB-mu HagMipHHH nparnaTH3M, ^o 3BogHTb KHrreBHH ceHC go npuMiTHBi3My, 3ByKye napaMeTpu gyxy. noBirpaM i xni6oM nwgHHH Mae CTaTH gyxoBHicTb Ta нaцioнanbнe caMoycBigoMneHHa.

npuKpo, ane cepeg iнтenireнцil ^e h HHHi HeMae po-3yMiHHa ^pkbh aK gyxoBHoi iнcтнтyцil, a xpHCTuaHCb-koI' Bipu aK ronoBHoro Ta BH3HananbHoro HHHHHKa Haqi-oHanbHoro 6yrra, aKe BKnwnae i gepKaBoTBopeHHa. Ha Kanb, Ha 28 poцi He3aneKHocri yKpaiHH, Konu Hama gepKaBa 3BinbHHnacb Big o6nygnHBoi MapKCHCTCbKo-neHiHCbKoi aTeiCTHHHoi nponaraHgu, nogeKygu i goci npoaBnaeTbca Hepo3yMiHHa penirii aK 3B'a3Ky nwgHHH 3 EoroM, HaToMicTb nomupweTbca ceKynapu3M. ^hbho, ane 3a ocTaHHi Tpu poKH 3 ocBiTHix nporpaM yHiBepcHTe-TiB nocTynoBo 3HHKae penirie3HaBCTBo, eTHKa, 3aKpuBa-WTbca Ka^egpu penirie3HaBCTBa. I ^ b Hac, Konu Hacro roBopaTb npo gyxoBHe BigpoKeHHa Ha^il. Ocb HoMy npo^ecopcbKo-BHKnagaqbKHH nepcoHan 3BO, noBHHeH MaTH 3a CBa^eHHHH o6oB'a3oK 6yTH npuKnagoM peniriH-hoI' i HaqioHanbHoi 3pinocTi gna CTygeHTiB, Hepo3pHBHo-ro ciMeHHoro Kurra, ocBaneHoro BiHHaHHaM y Цepквi, ynacTi y HeginbHHx i CBaTKoBHx EorocnyKiHHax Ta CBa-thx TaHHax, gocKoHanoro 36epiraHHa HanBH^oi EokoI' Кoнcтнтyцil - fleKanory (flecaTH Eokhx 3anoBigeH). HepenirinHHH i HegyxoBHHH Ta HeHapogonw6HHH nega-ror - ^ pyHHiBHHK Mopani, Hapogy Ta gepKaBH.

0opMyMmeaHHM Memu cmammi. BpaxoBywHH noTpe-6h yKpaiHH y BigpogKeHHi gyxoBHocTi Monogi, ycBigo-MneHHi CBoei нaцioнanbнol HaneKHocTi, HaBHanbHi 3a-Knagu noBHHHi 3a6e3neHHTH HanoBHeHHa Bcix naHoK HaBHanbHo-BHxoBHoro пpoцecy 3MicToM xpHCTHaHCbKoi Mopani Ta Ha^oHanbHoi gyxoBHocTi, aKHH 6h gonoMaraB ^opMyBaTH CBigoMHx yкpaíнцiв, gna aKHx nepBHHHHMH e Eor i yKpaiHa, BHxoByBaTH ix gymi, HecHi i cunbHi xapaKTepu, cyMniHHa, rpoMagaHCbKi, MopanbHi Ta gyxo-BHi HecHoTH, cnoHyKaB 6h Monogux nwgeH y cmBnpaqi 3 EoroM BHpocTH kophchhmh CBoeMy HapogoBi.

flocBig 6araTbox KpaiH CBiTy nepeKoHnuBo noKa3ye, ^o 3anopyKow пpoцвiтaннa 6ygb-aKoi нaцii e ii 3gopoBa gyxoBHa c$epa, 6o BHcoKa MopanbHicTb $opMye nwgu-Hy. no36aBneHHa Hapogy Horo gyxoBHocTi npu3BoguTb go nomupeHHa 3HeBipu, 6e3gyxoBHocTi, aMopanbHocTi, 3pocTaHHa 3noHHHHocTi, nignocTi Ta nigcTynHocTi, HeHa-BHCTi. flna yKpaiHH, ^o nepe6yBae b yMoBax gyxoBHoro i MopanbHoro BigpogKeHHa, HanBaKnuBimuMH 3aBgaH-HaMH e rapMoHiHHHH po3bhtok MopanbHHx i $i3HHHHx cun Monogi.

Pe3y^bTaTH Ta ix o6roBopeHHH

npo6neMH BHxoBaHHa nwgHHH H cycninbCTBa 3aBKgu 6ynu i e b ^mpi negaroriHHHx CHCTeM. b IV ct. yHHTenb ^pkbh CBaTHH iBaH 3onoToycTHH (344-407), narpiapx KoHCTaHTHHonona, noBHaB: "HeMae KogHoro BH^oro мнcтeцтвa, hik мнcтeцтвo BHxoBaHHa" (Ohirko, 2003), a ToMy npaBegHHH MuTpononHT AHgpeH fflenTH-цbкнн (1865-1944), aK BenHKHH BHxoBaTenb Ta oniKyH yKpaiHCbKoi Monogi, g6awHH 3a li xpHCTHaHCbKo-naTpioTHHHe BHxoBaHHa, nucaB: "naM'aTaHTe, ^o xpuc-TuaHCbKe BHxoBaHHa e 6inbmHM go6poM, hik yce go6po CBiTy" (Hhct go BipHHx, 1899) (Ohirko, 2003).

Християнська педагопка tícho пов'язана з релш-ею. Людство з'еднане з Богом, особливо тим, що 1сус Христос, Син Божий i Спаситель людства, став люди-ною. Навколо Нього створюеться й весь час розроста-еться "народ Божий", що зветься Церквою. Церква як соцíальна íнституцíя мае завдання провадити людей до вiчного щастя, сприяти мудрому й справедливому влаштуванню життя, допомагати виховувати добрих i чесних члешв суспíльства та вдосконалювати 1'хне моральне життя. Святе Письмо ^блш) справедливо називають Божою педагопкою. Християнська педаго-гíка е вченням, стльним для всíх християнських кон-фeсíй в Украíнí. Джерелами християнсько! пeдагогíки е Святе Письмо, святе Передання, свята Лíтургíя, твори Отщв Церкви.

Особливою прикметою християнсько! педагопки е тíсний зв'язок духовного та морального виховання. Розумшня духовносп спíввiдноситься зí словами 1суса Христа: "Бог - Дух. Tí, що йому поклоняються, повиннí у дус й правдí поклонятися" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007). Духовшсть - це "вер-тикальний" вимíр людського буття, а моральшсть -"горизонтальний". У християнськ1й педагопщ процес духовно-морального вдосконалення единий i не-роздíльний. Чим ближче людина до Бога, тим вища íí моральнíсть, i, навпаки, чим вища моральшсть людини, тим бшьше íí благоволить Бог. Двоедишсть ду-ховностí й моральностí найкраще вщображаеться у двох головних заповíдях любовь "Люби Господа, Бога твого, вам твоíм серцем, усíею твоею душею i всíею думкою твоею: це найбшьша й найперша за-повщь. А друга подíбна до Heí: Люби ближнього твого, як себе самого. На щ двi заповíдí ввесь закон i пророки спираються" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007).

Християнська педагопка допомагае людиш усвь домити свою гíднíсть i вартють як особи, створeноí на образ i подобу Божу та необхщшсть переходу вíд homo sapiens до homo spiritus.

У християнськш пeдагогíцí, як зазначав галицький педагог i священик Юлiян Дзерович (1871-1943), е три чинники виховання: ам'я, Церква й держава (Dzerovych, 1937). Ом'я здíйснюе íндивíдуальнe виховання, Церква - моральне i релшйне виховання, а держава, зокрема, навчальний заклад - нацюнальне й громадянське виховання. Сíм'я рeалíзуе таке виховання за природним правом, Церква - за Божим, а держава - за юторичним правом. Славетний украшсь-кий педагог Григорíй Ващенко (1878-1967) закликав молодь бути вiрною Богов^ Украíнí й народовí.

В украшськш мовí тeрмíн "ви-ховання" означае -спочатку дитину слад ховати, берегти, застeрíгати вíд зла, лиха i йому запобтати, а попм випровадити на самостíйну дорогу життя. Не випадково в Галичинí до 1939 р. дитячi садочки називали захоронками. В анг-лíйськíй мовi тeрмíн "education" означае освíту й виховання; в латинськш мовi тeрмíн "educare" - це вести i провадити дал^ даючи добрий приклад; у французь-кíй мовi тeрмíн "éduquer" означае виховувати, форму-вати через виховання, плекати волю, обробляти, фор-мувати, привчати, а нíмeцькою "die Bildung" - це творення, формування, освiчування, рисування, а

"erziehen" - виховати, що походить вщ слова "ziehen", тобто "тягнути" i "витягнути" (батьки немовби залiз-ною рукою витягають сво!х дiтей i3 небезпеки або незнания). В росiйськiй мовi термiн "воспитание" означае - вигодувати, тобто дати своечасно вщповвд-ну духовну поживу, вигодувати дитину (Ohirko, 2003).

Християнська система виховання, яка повертаеть-ся в наш заклади вищо! освiти, заснована Церквою на щнностях природного та надприродного шзнання, як1 гармонiзують iз наукою Святого Письма як своервд-ною Божою педагопкою. Обов'язок навчальних за-клащв - допомогти молодi осягнути шлях до шзнання вiчних Любовi, Добра, Правди, Справедливости Ми-лосердя, до вивчення основ християнсько! мораль

Християнське виховання роздiляе духовне життя людини на три складовi частини: мислення, чуттевiсть i воля. Людина, як i весь свiт, походить вщ Бога. Вона залежна вiд Бога i мае суттево важливi ввдносини з Ним. Людина складаеться з ^mi i тiла, iз матери та духу, iз дочасного й вiчного. Вона пiзнае правду про себе, про свгг i про Бога. Лише тод^ коли вона нама-гаеться зрозумiти, ким е, що становить !! велич, а також велич iнmих людей i велич Творця, який усе створив на добро людини, то усвщомить себе як особу. Християнський принцип духовного виховання звучить так: "Шукайте найперше Царства Божого, а все решту вам додасться" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007). Людина - це ество, в якому зб^аються вс свгт: свгт природи, iиmих людей, власно! свiдомостi та особистосп, в якому вона може знайти Бога. Людина - ество матерiальио-свiтове i повинна шанувати иавколиmиiй свiт та землю. Вона е еством суттево-сустльним, тож повинна себе ввддавати iиmим. Людина -ество самос-ввдомосп, тому повинна себе знайти й утвердити, та, врешт!, вiдкритим еством, тому здатна вийти зi свого центру, з'еднатися з "iишим", тобто бути готовою до самотрансценденцл. За словами Льва Толстого: "Людина подiбна до дробу, де знаменник - це те, що людина про себе думае, а чисельник -це те, чим вона дшсно е; чим бшьший знаменник, тим менший дрiб" (Ohirko, 2003). Людина покликана, за словами 1вана Франка: "Проти вiтру йти -проти хвиль плисти, смiло аж до смерп хрест важкий нести" (Ohirko, 2003).

Людина - це ушкальна ютота, яка е не просто тво-рiнням вищого розуму, призначеним для якихось практичних цшей, не просто сввдченням Божо! муд-ростi, могутностi, творчого потенцiалу. Людина, iз точки зору християнства, е особою, яка мае власний розум, волю, почуття. Головний дар ми маемо ввд Бога - це наше життя, головне покликання. Христос, знаючи цiну життю, каже: "Яка користь людиш, як щлий свiт здобуде, а занапастить власну душу" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007). Людина отримала ввд Бога життя, як дар, якого не заслужила, а тому повинна свое життя обертати i тдтримувати.

Християнська педагопка використовуе засоби превентивно! (запобiжно!) системи, розроблено! ввдо-мим педагогом i святим Х1Х ст. 1ваном (Доном) Боско (1815-1888). Основу превентивно! системи виховання

CKnagawTb peniria, po3yM i HayKa, a 6ygyeTbca BoHa Ha go6poTi, goBip'i Ta nw6oBi go внxoвaнцiв. 3aco6aMH xpHCTHaHCbKoi bhxobhoi' CHCTeMH I.Eocko e: xpucTuaH-CbKa peniria, ^o BKnwnae b ce6e npaKTHKyBaHHa 3a-noBigeH Eokhx, aKi perynwwTb BigHocHHH nwgHHH 3 EoroM i 6nHKHiMH Ta HaronomywTb Ha nomaHi BnacHoro H HyKoro KHrra, hhctoth, MaHHa, HecTi, cnaBH i nonyT-TiB; BHxoBHa arnoc^epa go6po3HHnHBocri Ta pogHHHoi 6e3nocepegHocTi; iHgHBigyanbHHH nigxig Hepe3 ni3HaH-Ha nwgHHH i cпeцianiзaцiw BHxoBaHHa; opraнiзaцia go3Binna i пpaцi Ta 6e3nepepBHa 3aHHaTicTb; MopanbHi noKapaHHa i Haropogu, ^o BHKnwnawTb CTpori Kapu. XpHCTuaHCbKe BHxoBaHHa e 6e3nepepBHow npaqew Hag ^opMyBaHHaM gymi H Tina nwguHH gna gocarHeHHa Hew noBHoi 3nyKH 3 EoroM. MeTow xpHCTHaHCbKoro BHxoBaHHa e BHaBneHHa, ^opMyBaHHa Ta po3bhtok npupog-hhx Ta HagnpupogHHx 3agaTKiB gymi H Tina, gocarHeHHa egHocTi KHrra nwgHHH 3 Eokhmh 3aKoHaMH. XpucTuaH-CbKe BHxoBaHHa - цe пpoцec ^opMyBaHHa H po3BHTKy gyxoBHoro Ta $i3HHHoro пoтeнцiany nwgHHH.

3aco6aMH xpHCTHaHCbKoi negaroriKH ^opMywTbca MopanbHi (MygpicTb, MyKHicTb, cnpaBegnuBicTb, crpu-MaHicTb) Ta 6orocnoBCbKi HecHoTH (Bipa, Hagia, nw6oB). HaHBH^ow HecHoTow b KHTTi xpucTuaH e nw6oB, npo aKy 3HaMeHHTo BucnoBHBca anocTon HapogiB naBno: ".Hw6ob - goBroTepnenHBa, nw6oB - narigHa, BoHa He 3a3gpuTb, nw6oB He HBaHHTbca, He HagHMaeTbca, He 6emKeTye, He myKae CBoro, He nopuBaeTbca go rHiBy, He 3agyMye 3na; He TimHTbca, Konu xTocb HHHHTb KpuBgy, pagie npaBgow; Bce 3HocuTb, b yce BipuTb, ycboro HagieTbca, Bce nepeTepnuTb. .Hw6ob HiKonu He nepe-MHHae. Пpopoцтвa 3HHKHyTb, mobh 3aMoBKHyTb, 3HaHHa 3HHKHe. Eo 3HaeMo HacTHHHo H HacTHHHo npopoKyeMo. Konu HacTaHe gocKoHane, HegocKoHane 3HHKHe... Tenep Ke ocTawTbca: Bipa, Hagia, nw6oB - цнx Tpoe; ane Han6inbma 3 hhx - nw6oB" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007). XpucruaHCbKa negaroriKa 3a-CTepirae nwgHHy Big rpixiB aK CBigoMHx i go6poBinbHHx 3nux BHHHKiB, 3aKnHKae gorpHMyBaruca yHiBepcanbHoro MopanbHoro 3aKoHy nwgcTBa - flecaTH 3anoBigeH Eokhx. XpHCTuaHCbKe BHxoBaHHa ^opMye nwgHHy y cbo-6ogi ("Bce MeHi MoKHa", Ta a He gaM HinoMy 3aBonogiTH Hago mhow" (Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu, 2007)) Ta BignoBiganbHocTi. Boho cnpuae yTBepgKeHHw b KHrri nwgHHH HyHHoi coBicri, aKa 3aKnHKae hhhhth go6po, ocTepiraTHca 3na.

y xpHCTuaHCbKoMy BuxoBaHHi Monogi HaHBaK-nHBimHMH 3aBgaHHaMH e: ^opMyBaHHa po3yMy; TBopeH-Ha Ha ocHoBi po3yMy H Bipu BnacHHx igeaniB Ta HecHoT; ocarHeHHa CTaHy, Konu b po3yMi nwguHH naHyBaTHMe Bipa i BoHa KepyBaTHMeTbca HecHoTow MygpocTi, ^o HacTaBnae po3yM po3BaKHo myKaTH npaBgy; y Boni -nw6oB, ^o KepyBaTHMeTbca HecHoTow cnpaBegnuBocTi, ^o HacTaBnae Bonw 6aKaTH 3HaHgeHy po3yMoM npaBgy; y nonyrrax - Hagiw, aKi KepyBaTHMyTbca HecHoTaMH MyKHocTi i 3gepKnHBocTi, aKi KepywTb nonyrraMH y He6aKaHiH CHTyaqii, crpuMywTb Haxunu 3nux nonyrriB; yTBepgKeHHaM cTaHy, 3a aKoro po3yM, Bipa Ta coBicTb ynpaBnaTHMyTb BciMa nopyxaMH Boni. XpHCTHaHCbKe BHxoBaHHa 6a3yeTbca Ha KHrri nwgHHH: y Bipi, aKa Bce npo^ae i 3HocHTb; y Hagii, aKa HiKonu He po3HapoBye, Ta b nw6oBi, aKa B3aMiH Hinoro He BHMarae. CBaTHH ABry-

cthh cnpaBegnuBo noBHaB: "y gpyropagHoMy - CBo6oga, b ronoBHoMy - egHicTb, a y BCboMy - nw6oB" (Ohirko, 2003).

Пpннцнпaмн xpHCTHaHCbKoi negaroriKH e TaKi: He-Hacunna; CBoenacHicTb; egHicTb negaroriHHHx BnnuBiB; пpннцнп oco6ucTocTi; aHrpononoriHHHH пpннцнп (no-Bara nwgcbKoi rigHocTi); HeBnuHHe niKnyBaHHa; Bigno-BiganbHicTb; nw6oB; noKopa; iHTepiopu3aqia (yBHyrpim-HeHHa); MicTaroria (npoMeHeBHH пpoцec BHxoBaHHa). Kawhobhm пpннцнпoм xpHCTHaHCbKoi negaroriKH e xpнcтoцeнтpнзм, 6o Bce HaBHaHHa i BHxoBaHHa 3giHc-HweTbca y Xpucri, aKHH icTHHHHM igeanoM gna Hacnigy-BaHHa.

rigHicTb nwgHHH, aKa ^opMyeTbca BHacnigoK TaKoro BHxoBaHHa, - ^ po3yMiHHa Toro, ^o BoHa CTBopeHa Ha o6pa3 i nogo6y EoKy, 3gaTHa ni3HaBaTH, aw6hth CBoro TBopua, cnyKHTH HoMy Hepe3 ni3HaHHa rnmux nwgeH, nw6oB go hhx i cnyKiHHa iM. nigcraBow rigHocTi nw-gHHH, ^o HocHTb He3arepTHH o6pa3 Eokhh, e BigKpu-TicTb go cninKyBaHHa 3 EoroM i 3i cboimh 6nHKHiMH Ta roTOBHicTb go caмoтpaнcцeнgeнцii. OcKinbKH nwgcbKa oco6a 3gaTHa naHyBaTH Hag co6ow, caMocTiHHo im^ro-BaTH Ta 3giHcHwBaTH cboi' bhhhkh, to цe e ochobow aK ii rigHocTi, TaK i BignoBiganbHocTi.

XpHCTHaHCbKe BHxoBaHHa e anbTepHarHBow go co^-yMy, aKHH oronye Hamy Monogb. iH^opMaqia, aKy orpu-Mye Monogb Big Mac-Megia, Tene6aneHHa, cynacHoi nire-parypu, mToBxae ii go нacнnbннцbкнx, arpecuBHux MeTogiB po3B'a3aHHa cboi'x npo6neM. HapKoTHKH, anKo-ronb, po3nycTa e BTenew Big giHcHocTi. ToMy xpucTHaH-cbKe BHxoBaHHa MoKe cTaTH gna HHx mnaxoM go peanb-Hoii giHcHocTi, gorpuMywHHCb Eokhx 3aKoHiB.

BigoMHH BHcniB noBHae: "noMunKH niKapiB He bh-npaBnawTb - ix 3aKonywTb y 3eMnw, a noMunKH negaro-riB HocaTb ynpogoBK цinoro KHrra y co6i", a $inoco$-CbKa 3acaga ^ogo BHxoBaHHa 3ByHHTb TaK: "HixTo He MoKe gaTH Toro, ^o caM He Mae" (Ohirko, 2003).

ToMy gyxoBHicTb noKnageHa b ocHoBy pe^opMyBaH-Ha ocBiTH 3a gepKaBHow нaцioнanbнow nporpaMow "OcBiTa" (yKpaiHa - XXI ct.). flyxoBHicTb noBHHHa BigpogHTH mnaxeTHicTb, gonoMorru KoKHiH nwgHHi CTaTH nwgHHow, a нaцii - Haqiew. 3a ocTaHHi 28 poKiB b yKpaiHCbKHx 3aranbHoocBiTHix 3aKnagax onpa^oBaHa цinicнa CHCTeMa BHBHeHHa npo6neM xpHCTHaHCbKoi eTHKH, aKa go6pe ce6e 3apeKoMeHgyBana i 3go6yna nigT-puMKy TpagH^HHHx npaBocnaBHHx, кaтonнцbкнx i npo-TecTaHTCbKHx Цepкoв. npoTe 3a ocTaHHi Tpu poKH Heog-Hopa3oBo 3Haxogunuca cunu, aKi HaMarawTbca ii BHKna-gaHHa a6o BcinaKo o6MeKHTH, a6o B3arani BunyHHTH, nocHnawHHCb Ha Te, ^o Hi6uTo xpHCTHaHCbKa eTHKa nopymye npaBa giTeH, a mKona BiggineHa Big ^pkbh.

OcTopoHb TaKoi BaKnHBoi cnpaBH He MoKe 3anuma-THca 3aranbHoocBiTHa Ta BH^a mKona, aKi noBHHHi 3a-6e3neHHTH HanoBHeHHa Bcix naHoK HaBHanbHo-BuxoBHoro пpoцecy 3MicToM xpHCTHaHCbKoi Mopani Ta Ha^oHanbHoii gyxoBHocTi, aKHH 6h gonoMaraB ^opMyBa-th CBigoMHx yкpaiнцiв, gna aKux nepBHHHHMH e Eor i yKpaiiHa, cnoHyKaB 6h CTygeHTiB y cmBnpaiji 3 EoroM BHpocTH KopHcHHMH cBoeMy HapogoBi.

Висновки

У результат! проведених дослвджень сформульо-ваш мета, концепщя християнського виховання, ос-новш принципи духовного формування молодь За-пропоноваш духовш цшносп християнського виховання допоможуть учителям та викладачам врахову-вати !х у навчально-виховних закладах, усввдомлюва-ти вимоги духовного, морального виховання та влас-но! вщповвдальносп у передаванш !х молодь

Спод1ваемося, що християнське виховання допо-може нашш молод1 дотримуватися морально добро! поведшки в щоденному житт1 та бути в1рною Богов1, Укра!н1, народов!.

References

Vachevskyi, M. (2010). Khrystyianska pedahohika u vykhovanni uchnivskoi molodi. Slovo, 3(43), 23-26 (in Ukrainian).

Vyshnevskyi, O.I. (2006). Teoretychni osnovy suchasnoi ukrainskoi pedahohiky. Posibnyk dlia studentiv vyshchykh navchalnykh zakladiv. Drohobych (in Ukrainian).

Dzerovych, Yu. (1937). Pedahohika. Lviv: nakladom Lvivskoi Bohoslovskoi Akademii (in Ukrainian).

Ohirko, O. (2003). Hristiyanska pedagogika. Navchalniy posibnyk. LI MAUP. Lviv (in Ukrainian).

Svyate Pismo Staroho i Novoho Zavitu (2007). Perekl. o. Ivana Khomenka, Lviv: "Misioner". UBT "Svichado" (in Ukrainian).

Stefaniuk, S.K., & Holianchuk, R.M. (2010). Khrystyianska pedahohika: plekannia krashchykh liudskykh chesnot. Kh.: Krossroud (in Ukrainian).

Zhukovskyi, V.M. (2001). Khrystyianska etyka i pedahohika: statti ta uroky. NU "Ostrozhska akademiia", Ostroh (in Ukrainian).

Kyslashko, O., & Sidanich, I. (2015). Khrystyianska pedahohika: navch. posib. K.: Dukhovna vis (in Ukrainian).

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.