CC BY
17ŻYCIORYS KSIĘDZA PRAŁATA LUDWIKA KAMILEWSKIEGO
Ksiądz Ludwik Kamilewski urodził się 25 sierpnia 1946 r. w Kazachstanie, w miejscowości Andrijewka w rejonie Szortandy, w obwodzie akmolińskim. Tam zostali wywiezieni jego rodzice oraz wielu Polaków z Podola. Po wojnie, w roku 1948 rodzina Kamilewskich powróciła do rodzinnego Burtyna koło Połonnego, gdzie proboszczem był ks. Andrzej Gładysiewicz. Jako dorosły młodzieniec Ludwik Kamilewski, po uzyskaniu zgody władz religijnych, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Rydze na Łotwie, gdzie z rąk biskupa (późniejszego kardynała) Juliana Waiwodsa w dniu 26 maja 1974 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
Po święceniach przez kilka miesięcy posługiwał w parafii Sambor na Lwowszczyź-nie, a od sierpnia 1974 r. do jesieni 1991 pracował jako wikariusz w katedrze lwowskiej, u boku o. Rafała Kiernickiego. Był to czas przemian w ZSRR, czas pierestrojki i głasnosti. Ks. Kamilewski zdobywał wraz z wiernymi wiele świątyń w obwodzie lwowskim, m.in. w miejscowościach Żółkiew, Jaworów, Kamionka Buska, Bóbrka, Janów Lwowski, Gródek Jagieloński.
Po wznowieniu hierarchi rzymskokatolickiej w Ukrainie i mianowaniu dla Lwowa biskupów ks. Kamilewski poprosił kardynała Mariana Jaworskiego o skierowanie do katedry w Łucku. Tam od 1991 do 2000 r. pełnił funkcje proboszcza katedry i dziekana dekanatu Łuck. Odzyskał wtedy wszystkie kościoły potrzebne dla duszpasterstwa rzymskokatolickiego na Wołyniu. Szczególną zasługą ks. Ludwika było całkowite odzyskanie katedry w Łucku oraz zabytkowej kolegiaty w Ołyce.
Od roku 2000 aż do przejścia na emeryturę w roku 2017 ks. Kamilewski pracował w diecezji kijowsko-żytomierskiej. Początkowo jako proboszcz katedry w Żytomierzu oraz dziekan dekanatu Żytomierz. Zakończeniem posługi w diecezji było odzyskanie dawnego kościoła św. Wacława w Żytomierzu na Kroszni, który komuniści przerobili na masarnię. Ks. Kamilewski odremontował tę świątynię, urządził salki katchetyczne oraz zadbał o ogrodzenie całego otoczenia świątyni. W roku 2016 świętował w tej prafii jubileusz 70-lecia urodzin, na który przybyło kilku biskupów oraz wielu wiernych ze Lwowa, Łucka i Żytomierza. Przez władze duchowne został mianowany kanonikiem gremialnym kapituły metropolitalnej we Lwowie, a także kapituły katedralnej w Łucku. Na wniosek kardynała Mariana Jaworskiego ks. Ludwik Kamilewski został odznaczony przez papieża Jana Pawła II godnością Kapelana Honorowego Jego Świątobliwości, czyli pierwszym stopniem prałata papieskiego. Za działalność na rzecz społeczności polskiej na Ukrainie w roku 2007 otrzymał Złoty Medal Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
Po przejściu na zasłużoną emeryturę oraz ze względu na szybko pogarszający się stan zdrowia zamieszkał w Łucku, gdzie zmarł 21 stycznia 2019 r. Uroczystości pogrzebowe odbywały się w parafiach, gdzie pracował: Łucku 22 stycznia, w Żytomierzu 23 stycznia. Msza pogrzebowa celebrowana przez metropolitę Lwowa abpa Mieczysława Mokrzyckiego odbyła się w Połonnem 24 stycznia, gdzie ks. Kamilewski został pochowany na cmentarzu parafialnym.
Tak odchodzi pokolenie duchownych, prawdziwych odnowicieli życia religijnego na Ukrainie, którym przyszło oddać całe swoje zdolności, siły i zdrowie dla dobra Kościoła Katolickiego. Takimi byli księża biskupi Rafał Kiernicki i Jan Cieński oraz kapłani Kazimierz Mączyński, Augustyn Mednis czy Ludwik Kamilewski.
