CC BY
11
5. Околепов, В.И. Научно-практические основы управления эпизоотическим процессом лейкоза и другими хроническими инфекциями крупного рогатого скота /
B.И. Околепов, Ю.С. Притужалов // Актуальные вопросы диагностики, профилактики и борьбы с лейкозами сельскохозяйственных животных и птиц: матер. конф. / Отделение ветеринарной медицины РАСХН, МСХиП Сверд.обл. СНИВС-2000 . С.65-73.
6. Симонян, Г.А. Степень заболеваемости лейкозом и инфицированности ВЛКРС поголовья скота в неблагополучных хозяйствах/ Г.А. Симонян // Актуальные вопросы диагностики, профилактики и борьбы с лейкозами сельскохозяйственных животных и птиц: матер. Всесоюз. конф. к 65-летию Свердловского НИВС / Отделение ветеринарной медицины РАСХН, МСХиП Сверд.обл. СНИВС-2000 . С.36-44.
7. Смирнов, Ю.П. Динамика эпизоотии лейкоза КРС и меры борьбы / Ю.П. Смирнов / Актуальные вопросы диагностики, профилактики и борьбы с лейкозами сельскохозяйственных животных и птиц: матер. конф. / Отделение ветеринарной медицины РАСХН, МСХиП Сверд.обл. СНИВС-2000 . С.58-65.
8. Снежков, Н.И. Биологические свойства молока и его роль в распространении возбудителя лейкоза крупного рогатого скота / Н.И. Снежков // Ветеринария. 1991 . № 1.
C.30-34.
УДК 636.4:612.015:615.37
СТАН НАТУРАЛЬНАЙ РЭЗ1СТЭНТНАСЦ1 I ГАСПАДАРЧЫЯ ПАКАЗЧЫК1 ПАРАСЯТ ПРЫ ЭНЕРГАДЭФ1ЦЫТАХ
С.У. ПЯТРОУСК1, Н.К. ХЛЕБУС УА «Вщебская ордэна «Знак Пашаны» дзяржауная акадэмiя ветэрынарнай медыцыны» г. Вщебск, Рэспублжа Беларусь, 210026
(Паступша у рэдакцыю 25.01.2010)
Уводзшы. Аргашзацыя харчовай бяспеш у Рэспублщы Беларусь прадугледжвае далейшае умацаванне прамысловай вытворчасц1 прадукцын сельскай гаспадарк1. Мадэршзацыя свшагадоул1 ажыццяуляецца на аснове рэканструкцьп вытворчых магутнасцяу з 1х тэхшчным пераузбраеннем, а таксама будаунщтва новых свшагадоучых комплексау. У так1х умовах змяняюцца тыповыя рэакцын паводзшау у жывёлау, таму неабходна назапашванне вопыту па скарыстанню новых тэхналогш 1 прыстасавання да яе аргашзму у свшей. Паколькi жывёльны аргашзм - гэта складаны комплекс узае-мазвязаных 1 узаемазалежных рэакцый, то яму патрабуецца дапамога у крытычныя моманты тэхналапчнага прцэсу.
Прамысловая вытворчасць свшшы характарызуецца паточнасцю 1 пэуным рытмам. Таму неабходна забяспечыць высокую захаванасць 1 прадуктыунасць свшей на уах этапах утрымання [10]. Высок1 адыход парсючкоу на участку дарошчвання вядзе да памяньшэння адкормач-нага пагалоуя, а у канчатковым вышку - да зшжэння вытворчасц1 прадукцын 1 страты яе рэнтабельнасц1.
Узровень супращуляльнасщ аргашзму парсючкоу падчас адымання шфекцыям ды шшым шкодным фактарам вызначаецца станам 1х нату-ральнай рэз1стэнтнасц1 1 1муннай рэактыунасщ [11,13]. Дадзеныя паказчык1 значна зшжаюцца у свшей пры парушэннях адаптатыуных
рэакцый [2,14]. У той жа час вядома, што адаптацыя - працэс энерга-залежны i суправаджаецца ютотнай перабудовай метабалiчных рэакцый, што забяспечваюць арганiзм энергiяй [4,12].
Вызначэнне yзаемасувязi ступенi энергетычнага забеспячэння рэакцый адаптацьп, iх завершанасцi з узроунем натуральнай рэзiстэнтнасцi дазволiць своечасова праводзщь прафiлактыку энергадэфiцытных станау у парсючкоу з мэтай павелiчэння iх захаванасцi i прадуктыунасцг
Мэта працы - вызначыць узаемасувязь памiж энергадэфiцытнымi станамi, натуральнай рэзiстэнтнасцю у парасят-ад'ёмышау 1 iх гаспадарчымi паказчыкамi.
Матэрыял i методыка даследаванняу. Работа выканана на 54-тысячным свшагадоучым комплексе (СК-54). Бiяхiмiчныя доследы i вызначэнне стану натуральнай рэзктэнтнасщ праводзiлiся у аддзеле клiнiчнай бiяхiмii i iмунапаталогii жывёл НД1 прыкладной ветэрынар-най медыцыны i бiятэхналогii УА «ВДАВМ» (дзяржауная акрэдыта-цыя № BY/11202.1.0.087).
Падчас выканання работы было праведзена назiранне за групай па-расят-смактуноу ва узросце 25 дзён i вывучэнне iх клiнiчнага стану. Зыходзячы з вышкау назiранняy быт выдзелены дзве групы клiнiчна здаровых парсючкоу-смактуноу (у кожную групу уваходзша па 30 жы-вёл).
У склад 1-й групы быт уключаны парсючш з масай, дастатковай па тэхналапчным нормам для пераводу на участак дарошчвання (7-9 кг). У склад 2-й групы былi уключаны парсючш з недастатковай масай (36 кг). Парсючкоу дадзенай групы змяшчалi у санггарныя стойлы -шгбалш. У гэтым памяшканнi iх утрымлiвалi на працягу 30 дзён да дасягнення масы, дастатковай для пераводу у наступны цэх. Падчас фармiравання груп улiчвалася тое, што хуткасць росту у перыяд пад-смоктвання абумоулена паступленнем энергетычных i пластычных рэчывау у арганiзм парасят з малаком. Нiзкая штэнаунасць росту парсючкоу 2-й групы у перыяд падсмоктвання абумоулена развiццём у iх энергадэфiцыту, што i з'явiлася перадумовай вылучэння iх у асоб-ную сукупнасць.
У 10 жывёл з кожнай групы да адымання (у 35 дзён), на 1-й i 10-й дш пасля адымання атрымлiвалi кроу. Прычынай выбару дадзеных перыядау паслужылi дадзеныя аб развiццi стрэс-сiндрому у парсючкоу падчас адымання ад свшаматак [5], пасляадымальных зменах лiпiднага абмену, звязаных з стабшзацыяй асобных фракцый агульных лшщау да 10 дню пасляадымальнага утрымання [3], а таксама пачатак скары-стання на пачатку 2-й дэкады утрымання парсючкоу пасля адымання новага камбiкорму.
У крывi вызначалi утрыманне шэрагу паказчыкау вугляводна-лiпiднага абмену, ускосна характарызуючых энергадэфщытны стан арганiзму: агульныя лiпiды (АЛ), трыглщэрыды (ТГ), глюкозу, малоч-наю к1слату (МК) i кетонавыя целы (КЦ) [6-9] . Таксама вызначауся узровень бактэрыцыднай i лiзацымнай актыунасщ сываратк1 крывi
302
(БАСК i ЛАСК адпаведна), фагацытарная актыунасць лейкацытау (ад-сотак фагацытозу (АФ) i фагацытарны iндэкс (Ф1)) [1].
Для вызначэння узаемасувязi памiж паказчыкаш вугляводна-лiпiднага абмену у крыш i маркерамi натуральнай рэзiстэнтнасцi 6brni вызначаны карэляцыйныя залежнасцi.
У парсючкоу абедзвюх груп падчас пераводу на участак выкормл1вання быу праведзены улж шэрагу гаспадарчых паказчыкау: агульнае i сярэднесутачнае (ССП) прыбауленне жывой вал, захава-насць.
Усе вынш доследау былi апрацаваны статыстычна з выкарыстан-нем пакету праграм Microsoft Excel.
Выимк даследаванняу i ix абмеркаванне. На пачатку доследау была вызначана дынашка шэрагу паказчыкау вугляводна-лiпiднага абмену у крыш парасят пасля адымання (табл. 1).
Таблща 1. Паказчык вугляводна-лшвднага абмену у парасят пасля адымання
Перыяды даследаванняу АЛ, ТГ, Глюкоза, МК, КЦ, г/л ммоль/л ммоль/л ммоль/л ммоль/л
Да адымання 1-я група
5,05±0,409 | 0,75±0,096 | 6,07±0,653 | 1,21±0,114 | 0,018±0,0038
2-я група
4,80±0,322 | 0,62±0,054 | 5,83±0,435 |1,56±0,381* | 0,020±0,006
1-я суга пасля адымання 1-я група
3,10±0,714 10,52±0,12 | 7,14±0,542 |2,12±0,365 |0,031±0,0035
2-я група
2,44±0,393* |0,46±0,105 |5,83±0,484** |3,18±0,345** |0,038±0,0078
10-я сугкi пасля адымання 1-я група
3,59±0,567 | 0,63±0,065 | 5,12±0,43 | 1,33±0,217 | 0,018±0,0057
2-я група
3,25±0,390 Р,48±0,102* |4,46±0,988 |2,98±0,286** Р,039±0,0070**
*Р<0,05; **Р<0,01.
Як вынiкае з дадзеных таблiцы, да адымання памiж утрыманнем шэрагу даследуемых паказчыкау вугляводна-лшвднага абмену у крывi парсючкоу абедзвюх груп дакладна значнай рознщы не было (выклю-чэнне - лактата).
Адыманне парасят ад свiнаматак i iх перавод у новыя умовы утрымання i кармлення, стварэнне новых груп суправаджалася значнымi змяненнямi абмену рэчывау у парсючкоу як з «тэхналапчнай», так i з «нетэхналапчнай» жывой масай.
Адыманне парсючкоу суправаджалася памяньшэннем утрымання у крывi АЛ i ТГ, што абумоулена пераводам жывёл да новага тыпу кармлення i адначасовым узрастаннем узроуню глюкозы, МК i КЦ.
Дадзеныя змены у першыя гадзшы i днi пасля уздзеяння тэхналапчнага i кармавога стрэсау наюраваныя на забяспячэнне энергiяй працэсау адаптацыi жывёл да новых умоу знешняга асяродд-зя. У далейшым, улiчваючы абмежаваныя запасы глюкозы у арганiзме, наступае змяненне энергетычных «прыярытэтау» i у забяспячэннi арганiзму энергiяй першачарговая роля прыналежыць лiпiдам. 1х
узровень не дасягнуу даадымальных паказчыкау у парсючкоу як з шзкай, так 1 з «тэхналапчнай» жывой масай. Пры гэтым у парсючкоу з шзкай жывой масай у крыв1 вызначаны вял1к1я значэнш канцэнтрацый МК 1 КЦ 1 шзшя - глюкозы, узровень якой на працягу наз1ранняу працягвау пашжацца. Дадзеная дынам1ка характарызуе нарастанне дэф1ц^гту энергп у аргашзме парсючкоу з недастатковай жывой масай. Шзшя запасы гл1кагену 1 ТГ у аргашзме парсючкоу 2-й групы недас-татковыя для забяспячэння адаптацы1 да новых умоу асяроддзя, пакольк1 адаптацыя - энергаёмюты працэс.
Узровень абмену рэчывау у аргашзме, забеспячэнне энерпяй анабал1чных працэсау у значнай ступеш абумоул1вае развщце абарон-ча-прыстасавальных мехашзмау, 1муннай рэактыунасщ 1 натуральнай рэз1стэнтнасц1. Пры вызначэнш дынашш паказчыкау крыв1 парасят-ад'ёмышау, што характарызуюць 1х натуральную рэз1стэнтнасць, был1 атрыманы наступныя дадзеныя (табл. 2).
Таблща 2. Паказчык натуральнай рэзктэнтнасщ у парасят пасля адымання
Перыяд даследаванняу БАСК, % ЛАСК, % АФ, % Ф1
Да адымання 1-я група
54,48±1,954 | 13,70±1,327 " | 56,0±4,69 | 1,65±0,109
2-я група
49,04±3,374* | 12,32±1,545 " | 52,8±1,10 | 1,64±0,048
1-я сутк1 пасля адымання 1-я група
51,56±0,804 | 12,66±1,306 " | 53,6±2,61 | 1,62±0,036
2-я група
43,88±1,893** | 9,46±0,873**' | 49,6±4,34 | 1,51±0,064*
10-я суга пасля адымання 1-я група
55,92±1,579 | 14,74±0,869 | 61,6±3,29 | 1,64±0,026
2-я група
47,40±2,605* | 10,66±1,052**' | 52,4±5,18* | 1,50±0,052*
*Р<0,05; **Р<0,01.
Перад адыманнем паказчыш крыв1, характарызуючыя узровень натуральнай рэз1стэнтнасц1 парсючкоу, мел1 больш высок узровень у парсючкоу першай групы. Так, бактэрыцыдная 1 л1зацымная актыунасць крыв1 был1 у 1х вышэй, у параунанш з парасятам1 2-й групы на 11,0%, а фагацытарная актыунасць лейкацытау - на 12,7%.
Пасля адымання у крыв1 парсючкоу абедзвюх груп адбылося па-мяншэнне паказчыкау натуральнай рэзютэнтнасщ. Узровень БАСК у крыв1 парсючкоу 1-й групы у параунанн1 з зыходным зменшыуся на 5,7%, ЛАСК - на 8,2%, АФ 1 Ф1 - на 5,5 1 6,8% адпаведна. У 2-й групе змяншэнне дадзеных паказчыкау было яшчэ больш значным 1 склала для БАСК 11,8%, а для ЛАСК - 30,2%. У паказчыкау клетачнай абаро-ны змяншэнне склала для АФ - 3,0%, а для Ф1 - 4,3%. Гэтыя змены ва узроуш натуральнай абароны аргашзму звязаны з уздзеянням1 тэхналапчнага пасляадымальнага стрэсу.
У далейшым, па меры нармал1зацы1 гемапаэзу, 1мунапаэзу, абмену рэчывау 1 энергетычнага забеспячэння аргашзму, адбываецца узрастанне узроуню натуральнай рэз1стэнтнасц1 аргашзму. Тым не
менш, аптым1зацыя паказчыкау натуральнай рэзiстэнтнасцi у парсючкоу абедзвюх груп адбывалася па-рознаму. Заканчэнне першай дэкады утрымання парасят-ад'ёмышау як ва у умовах цэха дарош-чвання, так i у пiгбалii, характарызавалася узрастаннем узроуняу гума-ральнай i клетачнай складшкау натуральнай абароны арганiзму. У парсючкоу 1-й групы дадзеныя паказчык1 пераузышлi даадымальны узровень. Нягледзячы на досыць штэнаунае павелiчэнне у парсючкоу 2-й групы БАСК была н1жэй у параунанш з зыходным узроунем на 3,5%, для ЛАСК - на 15,6%, для АФ i Ф1 - на 13,1 i 9,3%. Рознща памiж паказчыкамi натуральнай рэзiстэнтнасцi у крывi парсючкоу 1-й 1 2-й груп захоувалася i на 10-ы дзень пасля адымання. БАСК была вы-шэй у парсючкоу 1-й групы на 18,0%, ЛАСК - на 38,3%, Ф1 - на 4,3%. Вызначаная рознща памiж паказчыкаш натуральнай рэзiстэнтнасцi у крывi парсючкоу 1-й 1 2-й груп была нават вышэй, чым да адымання.
Шзш узровень натуральнай рэзiстэнтнасцi, што суправаджае энергадэфiцыты, непазбежна вядзе да павялiчэння захворвання парсючкоу хваробамi як заразнай, так i незаразнай этыялоги, 1 зн1жэння iх захаванасцi.
Для вызначэння наяунасцi узаемасувязi памiж станам натуральнай рэзютэнтнасщ арганiзму парасят i паказачыкамi крывi, ускосна характарызуючыш энергетычны абмен i энергадэфiцыты, быт разлiчаны каэфiцыенты карэляцыi (табл. 3).
Таблща 3. Каэф1цыенты карэляцьп пам1ж паказчыкаш натуральнай рэзктэнтнасщ 1 паказчыкам1 крыв1, яюя ускосна сведчаць пра энергадэфщыт
Паказчыю АЛ ТГ Глюкоза МК КЦ
1-я сутш пасля адымання
БАСК 0,395 0,580 0,771 -0,820 -0,693
ЛАСК 0,189 0,441 0,460 -0,603 -0,477
АФ 0,190 0,227 0,476 -0,590 -0,129
Ф1 0,296 0,465 0,090 -0,467 -0,723
10-я сутш пасля адымання
БАСК 0,558 0,877 0,355 -0,751 -0,833
ЛАСК 0,477 0,843 0,350 -0,829 -0,917
АФ 0,690 0,843 0,145 -0,662 -0,693
Ф1 0,690 0,843 0,145 -0,662 -0,693
Пры разлiку каэфiцыентау карэляцыi пашж узроУнямi БАСК, ЛАСК i ФАЛК i канцэнтрацыямi метабалiтау вугляводна-лiпiднага абмену была усталявана iх цесная узаемасувязь у пасляадымальны перыяд. У 1-я сутш пасля адымання памiж паказчыкамi гумаральнага i клетачнага звёнау натуральнай рэзктэнтнасщ i канцэнтрацыямi АЛ, ТГ i глюкозы вызначана станоучая карэляцыйная залежнасць. Гэта залежнасць памiж канцэнтрацыяй глюкозы i узроунем БАСК была цеснай. Цесная, але адмоуная залежнасць вызначана для утрымання у крыш МК i КЦ i узроуня БАСК.
У наступныя днi утрымання парсючкоу ва умовах пiгбалiя працяг-вала захоувацца цесная i сярэдняя станоучая карэляцыйная залежнасць памiж канцэнтрацыямi у крывi АЛ, ТГ i глюкозы i цесная, але адмоуная узаемасувязь памiж утрыманнем МК, КЦ i паказчыкамi на-
туральнай рэзктэнтнасщ (як клетачнай, так i гумаральнай складаю-чых).
Атрыманыя дадзеныя аб стане натуральнай рэзiстэнтнасцi сведчаць пра знiжэнне узроуню яе i гумаральнага, i клетачнага складшкау пры энергадэфiцытах у парасят. «Пускавым мехашзмам» прыгнечання узроуню натуральнай рэзiстэнтнасцi з'яуляецца адыманне парасят. Узнiкаючы на яго фоне энергадэфщыт вядзе да прыгнечання мехашзму адаптацыi i змардавання мехашзмау натуральнай абароны. Усе гэта суправаджаецца развiццëм дыярэйных i рэспiраторных хва-роб, парушэннем у сардэчна-сасудзiстай i нярвовай сiстэмах, а таксама змяншэннем гаспадарчых паказчыкау парасят (табл. 4).
Таблща 4. Гасмадарчыя маказчык парасят-ад'ёмышау пры мерадачы на участак выкормлшання
Групы Захаванасць, % Агульнае прыбауленне у вазе, кг ССП, кг
1 100 1508 0,565
2 90 1189 0,495
Вывучэнне гаспадарчых паказчыкау парасят дазволша вызначыць, што за перыяд утрымання на участцы дарошчвання сярод жывёл 1-й групы не было падзяжу. У той жа час да пераводу на участак выкормлiвання з парасят 2-й групы запнула 10 жывёл. Сярод iх 9 - у шгбалл у першыя 20 дзён пасля пераводу, а адна жывёла - на участцы дарошчвання. Прычынамi адыходу парасят былi рэстраторныя i дыя-рэйныя захворваннi. Для парасят 2-й групы быу характэрны запаволе-ны рост. Агульнае прыбауленне у вазе у парасят 1 -й групы было вы-шэй на 26,8%, а сярэднесутачнае - на 14,1% у параунанш з парасятамi 2-й групы, стан яшх характарызавауся развiццëм энергадэфщыту.
Заключэнне. Так1м чынам, вызначаная у парасят-ад'ёмышау з не-дастатковай жывой масай дынамiка паказчыкау вугляводнага i лiпiднага абменау пры адыманнi ад свшаматак характарызуе развiццë энергадэфiцытнага стану. Энергадэфщыты у парасят-ад'ёмышау ха-рактарызуюцца зшжэннем узроуню натуральнай абароны аргашзму, гумаральнай i клетачнай складаючых натуральнай рэзютэнтнасщ. Гэта суправаджаецца нiзкай адаптацыяй парасят да новых умоу утрымання, iх падзяжом i знiжэннем гаспадарчых паказчыкау утрымання.
Л1ТАРАТУРА
1. Абрамов, С.С. Методические указания по определению естественной резистентности и путях её повышения у молодняка сельскохозяйственных животных / С.С. Абрамов, А. Ф. Могиленко, А. И. Ятусевич. Витебск: ВВИ, 1989.40 с.
2. Беззубов, В.И. Влияние кормовых стрессов на показатели естественной резистентности ремонтных свинок/ В. И. Беззубов, А. А. Хоченков, И. И. Перашвили // Весщ НАН навук Беларуси Серыя аграрных навук. 2004. № 1.С. 27-29.
3. Иваняк, В. В. Обмен липидов в организме поросят при отъеме в разном возрасте и скармливании жировых добавок: автореф. дис. ... канд. биол. наук: 03.00.04 / В.В. Иваняк; Укр. НИИ физиол. и биохим. с.-х. животн. Львов, 1985. 18 с.
4. Кочан, Т. И. Годовой мониторинг влияния условий Севера на метаболизм и функционирование сердечно-сосудистой системы человека/ Т. И. Кочан // Успехи физиологических наук. 2007. Т.38. № 1. С. 55-65.
5. Кошелева, Г. Современные требования к выращиванию и кормлению поросят / Г. Кошелева// Кормление с.-х. животных и кормопроизводство. 2007. № 9. С. 25-35.
306
6. Методы ветеринарной клинической лабораторной диагностики: справочник / под ред. И. П. Кондрахина. М.: Колос, 2004. 520 с.
7. Петровский, С. В. Рекомендации по диагностике, лечению и профилактике кетоза животных/ С. В. Петровский, А. П. Курдеко. Витебск: ВГАВМ, 2006. 24 с.
8. Холод, В. М. Справочник по ветеринарной биохимии / В.М. Холод, Г.Ф. Ермолаев. Минск: Ураджай, 1988. 168 с.
9. Чеперкович, С. Одребиване глукозе ензимским методама помону глукоза ок-сидазе и глукоза хексокиназе - кореляциона анализа/ C. Чеперкович, С. Бцрович // Bal-neoclimatologia. 1981.Vol. 5. № 2. Р. 13-17.
10. Шейко, И. П. Свиноводство: учебник / И.П. Шейко, В.С. Смирнов. Минск: Новое знание, 2005. С. 218-231.
11. Diverse production system and social status effects on pig immunity and behavior / A.C. Rudinea [et al.].// Livestock Science. 2007. Vol. 111. № 1-2. P. 86-95.
12. Marple, D.N. A Mechanism for Stress-Susceptibility in Swine / D. N. Marple, R.G. Cassens. J. Anim. Sci. 1973. Vol. 37. № 4. P. 546-550.
13. Morrow-Tesch, J. L. Heat and social stress effects on pig immune measures / J. L. Morrow-Tesch, J. J. McGlone, J. L. Salak-Johnson// Journal of Animal Science. 1994.Vol 72. № 10. Р. 2599-2609.
14. Suradhat, S. Relationships between the immune system and stress reactivity in pig: visualizing the immuno-neuroendocrine framework in action / S. Suradhat // Thailand J. of vet. med. 2006. Vol. 36. № 1. P. 9-18.
УДК 619:617.5:636.1
ПРОФИЛАКТИКА ЗАБОЛЕВАНИЙ МЫШЦ У СПОРТИВНЫХ ЛОШАДЕЙ
Э.И. ВЕРЕМЕЙ, Е.Н. БАЙКО УО «Витебская ордена «Знак Почета» государственная академия ветеринарной медицины» г. Витебск, Республика Беларусь, 210026 А.Ю. ФИНОГЕНОВ РУП «Институт экспериментальной ветеринарии им. С.Н. Вышелесского» НАН Беларуси г.Минск, Республика Беларусь, 220003
(Поступила в редакцию 25.01.2010)
Введение. Данные литературы показывают, что физический потенциал лошади на 90% зависит от ее племенных качеств. Однако полностью реализовать свои генетические возможности может только здоровое животное.
При проведении анализа заболеваемости лошадей мы установили, что наибольшее число заболеваний у лошадей, в том числе спортивного направления, связано с патологией опорно-двигательного аппарата (54%), среди которой 16% составляют болезни мышц, на травмы, болезни суставов и сухожилий приходится по 14%, а на болезни копыт -10%. Данная категория заболеваний является профессиональной и приводит к потере спортивных качеств и снижению уровня предстартовой подготовки спортивных лошадей, а зачастую к их выбраковке. У рабочих лошадей при данной патологии значительно снижается их работоспособность. Воспалительные и дегенеративные болезни суставов, связок, мышечной ткани у лошадей создают серьезные трудности в эффективной эксплуатации этих животных и представляют собой большую проблему в спортивном коневодстве.
