Научная статья на тему 'КОРАН И ХАДИС ПЕРВЫЕ ИСТОЧНИКИ РАЗВИТИЯ ТАДЖИКСКО-ПЕРСИДСКОЙ СУФИЙСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ'

КОРАН И ХАДИС ПЕРВЫЕ ИСТОЧНИКИ РАЗВИТИЯ ТАДЖИКСКО-ПЕРСИДСКОЙ СУФИЙСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ Текст научной статьи по специальности «Языкознание и литературоведение»

CC BY
126
5
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
Ключевые слова
КОРАН / ХАДИС / СУФИЙСКАЯ ЛИТЕРАТУРА / СУФИЗМ / ИСТОЧНИКИ СУФИЗМА / ИСЛАМСКИЙ СУФИЗМ / ЕДИНСТВО

Аннотация научной статьи по языкознанию и литературоведению, автор научной работы — Хочи Хуcaйн Мусозода

Коран и Хадисы являются основными источниками появления суфизма в таджико-персидской литературе. В данной статье автор рассматривает коранические аяты и Хадисы Пророка Мухаммеда (с.а.в.) как ичточники формирования суфийских мыслей, термина и мировоззрения суфии. Автор подчеркивает что для доказания своих суфийских мыслей суфии, суфийские поэты и писатели опирались на коранические аяты, сказания и хадисы пророка Мухаммеда (с.а.в.).

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

QUR’AN AND HADITH AS THE FIRST SOURCE OF DEVELOPMENT OF TAJIK-PERSIAN SUFI LITERATURE

Qur’an and Hadith are the main source of emergence of Sufism in Tajik-Persian literature. In this article the author examined Qur’anic ayats (verses) and Hadith of Prophet Muhammad (PBUH) as the main source of formation of Sufi thoughts, Sufi term and outlook. The author particularly emphasized that Sufi, Sufi poets and writers were inclined to Qur’anic ayats (verses), Sayings and Hadith of Prophet Muhammad (PBUH) to prove their Sufi thoughts.

Текст научной работы на тему «КОРАН И ХАДИС ПЕРВЫЕ ИСТОЧНИКИ РАЗВИТИЯ ТАДЖИКСКО-ПЕРСИДСКОЙ СУФИЙСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ»

Миёни сарфарозон номвар буд. (7, 256) Хдмин тавр, "Юсуфу Зулайхо"-и Шохини Шерозй саршори вожаву ибораву ифодахои забони форсии точикист, ки шоир аз ибтидо то интихо достонро бо ин дороихои зебой оро дода, тарзи баёни худро муъчазу дилнишин гардонидааст. Дар достон мазмуну мундарича тавассути ифодахои забонй ганй гардидаанд ва шоир хар як вожа, ибора ва шаклу тарзи грамматикиро бардуруст санчида, дар мавридхои зарурй ба кор бурдааст. Хдмин махсусиятхо забони достонро равону самимй гардонидаанд.

Адабиёт:

1. Абдурасули Хайёмпур. Фарханги суханварон.-Техрон. Ч,илди 2,1372 х.560 сах.

2. Ахмад Гулчини Маонй. "Юсуфу Зулайхо"- и Шохини Бушахрй //Донишкадаи адабиёти Табрез. Шумораи аввал, 1344 х. Сах.390.

3. Библия. Навиштаи мукаддас. Ахди кадим ва Ахди чадид. Институти тарчумаи Библия. Мутарчим Мордехай бен Х,иё Бачаев.-Стокголм,1992.1456 сах.

4. К^уръон. Матни асл ва тарчумаи маънохои он ба забони точикй. Тарчума ва тавзехоти М.Умаров.-Душанбе:Ирфон, 2007. 980 сах.

5. Шохини Шерозй. Намунахо аз "Юсуфу Зулайхо". Ба чоп тайёркунанда. М.Рахимй//Маданияти Точикистон. №8, 1958. Сах.12-17.

6. Шохини Шерозй. Намунахо аз "Юсуфу Зулайхо". Ба чоп тайёркунанда. М.Рахимй//Шарки сурх. №2,1964. Сах.101-113.

7. Шохини Шерозй.Юсуфу Зулайхо. Матни дастхат (нусхаи шахсии Н.Муллокдндов), бидуни нашр.

«ЮСУФ И ЗУЛЕЙХА» ШАХИНА ШЕРОЗИ Элбоев Вафо

Данная статья посвящена всестороннему изучению и литературоведческому анализу поэмы «Юсуф и Зулейха» ШахинаШерози, поэта X1V века таджикско-персидской литературы.ШахинШерози, подражая классикам персидско-таджикской литературы, создал поэму «Юсуф и Зулейха», которая опиралась больше на Библию.

Ключевые слова: Коран, поэма, сказка, любовь, Юсуф, Зулейха, легенда о любви, религиозный.

«YUSUF AND ZULAIKHO» OF SHAHIN SHIROZI

Elboev Vafo

The article is devoted to the wide learning and analyze of the poem of «Yusuf and Zulaikho» written by Shahin Sherozi, the poet of XIVth century.ShahinSherozi following Persian and Tajik classics created the poem of «Yusuf and Zulaikho» which leant to Biblya. Key words: Koran, poem, story, Love, Yusuf, Zyleikha, legend, love, religious.

Сведения об авторе: Вафо Элбоев -кандидат филологических наук, доцент кафедры таджикской литературы Таджикского государственного педагогического университета им.Садриддина Айни, тел.: (+992) 93-531-44-08. e-mail: vafo_1965@ mail. ru

Information about the author: VafoElboev- Ph. D. in Philology, docent of Tajik Literature Chair, Tajik State Pedagogical University named after SadriddinAini. Tel.: (+992) 93-531-44-08. E-mail: vafo_1965@ mail. ru

КУРЪОН ВА ХДДИС НАХУСТСАРЧАШМАИ ТА^АВВУЛИ АДАБИЁТИ

СУФИЁНАИ ФОРСУ ТО^ИК

%оцй %усайн Мусозода

Шурои уламои вилояти Сугд

Пайдоиш ва ташаккули тасаввyфи исломй ва таваччУx ба заминаxoи зyxypи он 6озгуи он аст, ки иpфoн бо такя баp амалxoи мyхталифе чун зyxдy такво, паpxезгopй ва дyнёбезopй аpзи xастй намудаанд. Ин аpкoни мyxим, ки даp пайpезии тасаввуфи исломй низ накши мyассиpе дopад, зеpo агаp ба pyзгopy акволи сyфиёни аввалин таваччУx намоем, pавшан xyвайдo мешавад, ки даp 0F0з тасаввуф бештаp хислати амалй дошта, даp сypати ичpoи pyкнxoи аввалияи иpфoнй ба чилва омадаанд. Arap Ибpoxими Адxам даp шyмopи аввалин сyфиён эътиpoф шудаанд, бештаp даp тазкиpаxoи иpфoнй ба даст кашидани вай аз 4oxy чалоли дунёй ва пoдшoxй ишopат шудааст. Даp идомаи ин pox мутобик ба иттилои тазкиpаxoи нахустини иpфoнй маълум мешавад, ки аксаpан аз намояндагони аxли тасаввуф, чун Мансypи Даллоч, Зуннуни Мисpй, Ч,унайдй БаFдoдй, Робиаи Адвия ва дигаpoн даp таpикати амалии тасаввуфи амалй кадамxoе баpдoштаанд. Он чй бештаp аз ин бyзypгoн бокй монда, баъдан тавассути мypидoни эшон ва муаллифони тазкиpаxoи иpфoнй даp сypати аквол ва xаттo аъмоли эшон чун каpoмoти сyфиёна маxсyб мешавад.

Аммо даp 0F0з баp асаpи нуфузи чанбаи амалй ва такозои xаp чй бештаpи pyчyи намояндагони аxли тасаввуф ба такмилаи pyxoнии хеш тавассути ичpoи аpкoни иpфoнй таълиф ва нигopиши матолиби сyфиёна ва xаттo андешаxoи иpфoнй Fайpиимкoн буд ва xаттo ба пиндopи баpхе аз чoнибдopoни таpикаxoи мухталифи иpфoнй ин андешаxopo талкин менамуданд, ки нахустин кадами суфй шикастани калам ва даpидани дафтаp мебошад. Датто бояд шахсияти суфй бояд аз pyи аъмол ва акволи y даp мачолису маxoфили суфиёна шинохта шавад.

Бо назаpдoшти ин ки аxли тасаввуф аслу мoxияти иpфoнpo даp маъpифати oфаpидгopи хеш даp заppoт ва мачмуи oфаpидаxoи олам шинохта буданд, андешаву амалxoи эшон даp маpxилаи аввал ба баpхypди шадиди намояндагони мазoxиби мухталиф py ба py шуд.Датто нафаpoне xам pyи кop омаданд, ки сyфиёнpo ба кyфpy шиpк ва xаттo бединй айбдop намуда, андешаxoи эшoнpo Fалат мепиндоштанд ва ин pyйкаpд xаттo сабабгopи катли баъзе аз суфиёни замони аввал гашт. Дамин омил боис шуд,ки даp маpoxили баъдй суфиёну opифoн баpoи дифоъ аз андешаxoи хеш ва амалкаpдxoи худ ба нигopиши oсop баp асоси китоби мукаддаси Кypъoн ва аxoдиси Дазpати Паёмбаp (с) паpдoхтанд. Ба таъбиpи дигаp, суфиён даст ба калам гиpифтанд, то баp асоси китоби мукаддаси Кypъoн ва аxoдиси Паёмбаp (с) ба субут pасoнанд, ки андешаxoи эшон саpчашма даp китоби мукаддаси осмонии мусалмонон дopад ва xаpгиз ин андешаxo беpyн аз дoиpаи фаpxанг ва тафаккypи исломй намебошанд. Дамин гуна, аввалин таълифоти иpфoнй xанyз даp асpи даxyми милодй даp каламpави адабиёти фopсy точик ба зyxyp pасидаанд, ки даp бештаpи ин oœp маxз xамин андешаxoи саpчашма даp китоби осмонии мусалмонон дошта тафсиp мешаванд.

Дамин тавp, баp асоси андешаxoи аxли иpфoн бештаpи аpкoни иpфoнй саpчашма даp фаpмyдаxoи Худованд даp китоби мукаддаси К^ъон дopанд, ки тибки онон суфия К^ъон ва аxoдиси набавиpo нахустин саpчашмаxoи назаpии иpфoни исломй ба шyмop меoваpанд.

Маълум аст, ки аxли тасаввуф даp таълимоти худ F0яи oнpo, ки бояд солик, яъне мутасаввиф дили поку беFаш дошта бошад ба унвони асоси таpикат ба шyмop меoваpанд. Дигаp аз pyкни аъмолашон тасфияи pyx аст. Яъне солики poxи таpикат бояд, ки пoкизаpУx ва сoxиби калби солим бошад. Axли тасаввуф ин амали хyдpo ба ин ояти Кypъoни каpим мутобик медонанд: «Явма ло янфау молун ва ло банун, Илло ман аталлoxа бикалбин салим». Яъне «Рузе, ки xеч фоида надиxад молу фаpзандoн. Лек сoxиби фоида (даp он pyз) касе бошад, ки биёpад назди Худо дили бе Fиллy Fашpo (яъне бо дили поку тоза)» (Сypаи «Шyаpo», ояти 88-89).

Axли тасаввуф даp таълимоти худ F0яи oнpo, ки бояд солик, яъне мутасаввиф дили поку беFаш дошта бошад пеш мебаpанд. Ва дигаp аз pyкни аъмолашон ташфияи pyx аст. Яъне солики poxи таpикат бояд, ки пoкизаpУx ва сoxиби калби солим бошад. Axли тасаввуф ин амали хyдpo ба ин ояти Кypъoни каpим мутобик медонанд: «Явма ло янфау молун ва ло банун, Илло ман аталлoxа бикалбин салим». Яъне «Рузе, ки xеч фоида надщад молу фаpзандoн. Лек сoxиби фоида ^p он pyз) касе бошад, ки биёpад назди Худо дили бе Fиллy Fашpo (яъне бо дили поку тоза)» (Сypаи «Шyаpo», ояти 88-89).

Бояд гуфт, ки амали баpдавoми даp намоз истодан аз чумлаи сyннатxoи санийяи

чаноби ПаЙFамбаp салавотyллоxи ъалайxи аст. Саxобагони киpом даp pивоёти худ меоpанд, ки киёми Паёмбаp ъалайxиссалом даp намозxои нофила (Fайpи панчгонаи мафpyза) он кадаp баpдавом буд, ки мо гумон мекаpдем шояд ба Паёмбаp ваxй омад. К^иёми ишон даp намоз ончунон даpозy баpдавом буд, ки пойxои мyбоpак ваpам мекаpданд. Риёзату заxамоти аxли тасаввуф як кyшишест даp pоxи эxёи ин суннати ПаЙFамбаp.

Даp адабиёти иpфоpии фоpсy точик шyаpои фаpовоне xастанд, ки муътакидони таълимоти ваxдати вучудй маxсyб мешаванд ва ин гуна маъниpо даp ашъоpи сyханваpони фоpсy точик нуфузи фаpовоне доpанд. Шоиpон ва адибони шомили таpикати иpфонй ва сyфимашpаб чавxаpи аслии таълимоти мазкyppо баpгиpифта аз ояти 115 сypаи Бакаpа медоpанд, ки даp он омада "Ва маp Хyдоpост Машpик ва МаFpиб, пас xаp кучо pyй оваpед, пас он чо вачxи Худост, ба дypyстй, ки Худо фаpохpаxмат аст".

Даp назаpи аxли иpфон ибоpаи «масти аласт» фаpовон истифода шуда ва он маъонии маpмyзи иpфонй касб намудааст ва баp асоси он xатто таpкиби «майи аласт»-pо ба коp бypдаанд ва xамеша ин таpкиб ва ибоpаи оpифонаи хешpо саpчашма даp ин ояти кypъонй медоданд: "Ва чун гиpифт паpваpдигоpи ту аз бани Одам аз пушти эшон авлоди эшонpо ва гyвоx гаpдонид эшонpо баp зоти эшон, гуфт; Оё нестам паpваpдигоpи Шумо, гуфтанд, оpе, xастй. Гyвоx шудем, ки би^ед pyзи киёмат, xаpойина мо бехабаp будем аз ин" (Сypаи Аъpоф, ояти 171).

Мутобик ба акидаи оpифон, ки баp асоси шаpxи ояти мазкyp беpyн омадааст, таpкиби масти аласт мазмунии иpфонй пайдо мекунад ва тибки акидаи онон Худованд pyзи аласт аз тамоми зyppияти Одам аxд гиpифт, ки магаp ман нестам Худои Шумо. Эшон гуфтанд. Бале. Бо гуфтани ин чавоб даp вучуди инсощо нашъаи ишки чамоли илоxй паpтав афканд ва пас аз он xамагй масти чамоли якто, яъне масти аласт шуданд ва xамин таpкиб ба вучуд омад, ки онpо аксаpи шоиpони оpиф даp сypyдаxои хеш истифода каpдаанд.

Макоми инсон даp андешаxои аxли иpфон хеле бyзypг аст ва албатта пеш аз xама ин чойгоxи инсони комил даp пиндоpи оpифон саpчашма даp он мегиpад, ки Худованд бино ба фаpмyдаи китоби мукаддаси К^ъон инсон чун халифаи худ даp pyи замин офаpид ва яке аз сабабxои аслии он аз pyxи худи Худованд офаpида шудани инсон маxсyб медоpад. Саpчашмаи ин андеша xам такя баp ояи 29 Сypаи X^p Доpад, ки даp он чунин омадааст. Даp он оят омада: "Ва дамид даp он аз pyxи худ".

Аз мазмуни ояти мазкyp pавшан мегаpдад, ки ки инсон xаpчанд мypаккаб асту чисми хокй доpад, вале баp вачxи pyxи мукаддаси хеш мyбоpак ва шаpиф дониста мешавад. Баp акидаи аxли иpфон асpоpи сачдаи фаpиштаxо низ вобаста ба xамин pyxи мyкадасpо соxиб будани инсон буда. Вобаста ба ин даp асоси ин оят шоиpон ашъоpи фаpовоне сypyдаанд, ки ба кyдpати pyxонй ва бyзypгии макоми инсон ишоpат доpанд. Хатто Мавлонои Румй xам боpxо бо таъкид баp ин маънй матолибе сypyдааст, ки аз чумлаи онxо ин аст:

Онон, ки талабгоpи Худоед, Худоед, Беpyн зи Шумо нест, Шумоед, Шумоед.

Мавлоно xаpчанд вучуди xакpо даp вучуди инсон таъкил мекунад ва агаpчй инсонpо ба маpтабаи Худовандй мебаpдоpад, аммо xадафаш xамон pyxи мукаддас аст, ки даp нщоди инсон чой гиpифта, аслу xакикати ypо мyкаppаp месозад. Даp Сypаи Крф ояти 19 низ омадааст: «Ва мо наздиктаpем аз pаги гаpдан». Ба назаp меpасад, ки ин оят низ даp нишон додани макоми инсон даp андешаxои оpифона ба унвони саpчашмаи мyxим кабул шудааст.

Даp каноpи ин оёт даp мавpиди макоми pyxонй ва бyзypги инсон чандин аxодиси Расули Акpам низ мавчуданд, ки аxли тасаввуф аз онxо ба унвони саpчашмаи акоиди иpфонии хеш истифода мекунанд. Аз чумлаи ин аxодис ин аст"Касе, ки хyдpо шинохт, Хyдояшpо шинохт».

Дил ба даст оваpдан ва шод доштани дили инсощо даp шyмоpи амалxои мyxимми аpкони сyфиёна ба шyмоp меpавад ва аз ин чост, ки даp адабиёти классикии фоpсy

точик ин андеша сарчашма дар он дорад, ки Худованд бори амонати хешро бар дили инсонхо чой додаааст. Ин маъниро Мавлоно хам чунин тафсир намуда: Худои Азза ва Ч,алл гуфт, ман нагунчидам, Даруни арзу само, чуз, ки дар дили инсон.

Сарчашмаи ин андешахои орифона низ пеш аз хама китоби мукдддаси Куръон, ки ишороте ба оёт мазкур рафт ва хам аходиси паёмбар ба шумор меравад. Аз чумла, дар яке аз аходиси паёмбар омадааст: "Махбубтарин аъмол назди Худованди мутаъол шод кардани муъминон аст".

Маълум аст, ки хамушй ба унвони яке аз воситахои буридан аз кдйдхои дунявй дар таълимоти суфиёна нак;ши муассир дорад. Ба назар мерасад, ки ин хикмати суфиёна дар хадиси мазкури Паёмбар (с) маншаъ гирифтааст: "Дар ки хомуш нишаст, начот ёфт". Аз чумла, бо таъсир аз ин хадиси муборак Мирзо Абдулк;одири Бедил фармудааст: Начот металабй, хомушй гузин, Бедил, Ки дар тарик;и саломат хамушй устод аст.

Мутаасифона, баъзе аз шарк;шиносони хоричй бар ин акидаанд, ки мафкураи илмии ахли тасаввуф ва чахонбинии онхо нисбати хаёти ичтимоии давру замони хеш махдуду яктарафа буд. Дам дар ибтидои пайдоиши илми тасаввуф ва раванди баъдинаи ташаккули он дар мамлики Шарк;и наздику Миёна гуё ахли тасаввуф ба чуз фаъолияти якнавохт ва узлату гушанишинй кори дигар надоштанд. Аз суи дигар гуё заминаи афкору ак;оиди онхо аз таълимоти адёну оинхои тоисломй маншаъ мегирад. Гуё дар таълимоти ахли тасаввуф ак;оиду фалсафахои Афлотунй ва ё оинхои Маздаку Монй таъсир дошта ва ин таълимот аз он оинхо сарчашма мегирад. Вале омузиши амик;и ин масъала бо такя ба адабиёти мавчудаи тасаввуфй нишон дод, ки дар илми тасаввуф басо шахсиятхое буданд, ки бо эчоду таълифоти асархои худ дар ташаккули заминахои илмии тасаввуфи сахми арзанда гузошта, манбау маъхази асосии таълифоту таснифоти худро аз китоби мукдддаси Куръони карим донистаанд. Масалан, Мавлоно Чдлолуддини Румй (1207-1273), ки пиру муршиди тарикдти «Мавлавия» буданд, хангоми эчоди достони безаволи «Маснавии маънавй» аз 104 сураи Куръон истифода бурда 14 соли умри бобаракоти Мавлоно сари эчоди ин достон сипарй гардид. «Маснавии маънавй» 25562 байтро дарбар мегирад. Бо такя ба хамин далоил метавон ба ин натича расид, ки заминахои аслии илмии ташаккули тасаввуфи назарй дар кдламрави адабиёти форсу точик пеш аз хама китоби мукдддаси Куръон ва аходиси Паёмбари акрам (с) буда, барои собити ин назари илмй нафарони фаровоне аз ахли тасаввуф ба таълифи осори илмии назарй машгул гардиданд, ки китобхои илмии назарии тасаввуфии Абулхасани Харак;онй, Мустамилии Бухорой, Дучвирй, Кушайрй, Начмуддини Кубро, Начмуддини Розй, Абдуллохи Ансорй ба таври возех далоили собите дар тафсири ин амр пешоруи мо метавонанд гузоранд.

Адабиёт:

1. Тасаввуф дар сад пурсиш ва посух, Техрон, нашриёти «Дарё», муассиаи фархангии

Эрон, сах.17-18).

2. Дазраткулов М. Тасаввуф. - Душанбе, нашриёти «Маориф», с.1988. сах. 62.

3. Фарханги забони точикй, нашриёти «Советская энциклопедия», - Москва, 1969, чилди 2, сах.335.

4. Кушайрй. Рисолаи Кушайрия. - Техрон, Нашри Фурузонфар,1374. сах.9

5. АбдулхусайниЗарринкуб. Ч,устучу дар тасаввуфи Эрон. - Душанбе, Нашриёти «Ирфон», с.1992, сах.50.

КОРАН И ХАДИС ПЕРВЫЕ ИСТОЧНИКИ РАЗВИТИЯ ТАДЖИКСКО-ПЕРСИДСКОЙ СУФИЙСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ

Ходжи Хусайн Мусозада

Коран и Хадисы являются основными источниками появления суфизма в таджико-персидской литературе. В данной статье автор рассматривает коранические аяты и

Хадисы Пророка Мухаммеда (с.а.в.) как ичточники формирования суфийских мыслей, термина и мировоззрения суфии. Автор подчеркивает что для доказания своих суфийских мыслей суфии, суфийские поэты и писатели опирались на коранические аяты, сказания и хадисы пророка Мухаммеда (с.а.в.).

Ключевые слова: Коран, Хадис, суфийская литература, суфизм, источники суфизма, исламский суфизм, единство.

QUR'AN AND HADITH AS THE FIRST SOURCE OF DEVELOPMENT OF TAJIK-

PERSIAN SUFI LITERATURE

Hoji Husain Musozoda

Qur'an and Hadith are the main source of emergence of Sufism in Tajik-Persian literature. In this article the author examined Qur'anic ayats (verses) and Hadith of Prophet Muhammad (PBUH) as the main source of formation of Sufi thoughts, Sufi term and outlook. The author particularly emphasized that Sufi, Sufi poets and writers were inclined to Qur'anic ayats (verses), Sayings and Hadith of Prophet Muhammad (PBUH) to prove their Sufi thoughts.

Key words: Qur'an, Hadith, Sufi literature, Sufism, source of Sufism, Islamic Sufism, unity.

Сведения об авторе: Ходжи Хусайн Мусозада - кандидат филологических наук, председатель Совета улемов Согдийской области, тел: (+992) 92 7716401, e-mail: musozoda@mail.ru

Information about the author: Hoji Husain Musozoda, PhD in Philology, Head of Ulama Council in Soqd region, tel.: (+992) 92 7716401, e-mail: musozoda@mail.ru

ПРЕДЛОГИ И ПОСЛЕЛОГИ В НЕМЕЦКОМ ЯЗЫКЕ

Раджабов Н.

Курган-Тюбинский государственный университет имени Носира Хусрава

Позиция перед именной группой не является для предлога единственной, несмотря на то, что своё название «Praeposition» получил от латинского «praepositio», что значит «место перед» [Junker, 1999]. Некоторые предлоги немецкого языка могут следовать за именной группой, к которой они относятся [Eroms, 1981; Forsteruer, Egerer-Möslein, 1978], например: meiner Meinung nach (по моему мнению). В таких случаях предлоги называют послелогами. В лингвистической литературе послелог определяется как служебное слово в функции аналитического грамматического средства, аналогичной предлогу, но стоящее после существительного [Куликова, 2004, с. 63]. При этом за некоторыми предложными формами закрепляется только одно возможное положение (либо впереди, либо позади), другие же формы выступают как в препозиции, так и в постпозиции. Так, только в препозиции стоят предлоги in, an, auf, hinter, inmitten и некоторые другие. Только в постпозиции ставятся предлоги entgegen, entlang. Такие формы, как gegenüber, nach, zu, vorbei и прочие могут и предшествовать и следовать за именной группой.

Послелоги объединяются с предлогами в одну группу, т.к. все они одинаково выражают отношения, в которые входят зависящие от них существительные или местоимения. Тем не менее, между ними наблюдается и некоторое отличие. Однако признание более или менее тесной связанности предлога или послелога с существительным может показаться субъективной, в силу того, что объективного критерия различение степени их связанности с существительным и не объясняет причины ослабления связи с существительным при постпозитивной постановке предлога.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.