Научная статья на тему 'FIRST NATIONAL BRAND: THE HISTORY, LEGENDS, MODERN LIFE'

FIRST NATIONAL BRAND: THE HISTORY, LEGENDS, MODERN LIFE Текст научной статьи по специальности «История и археология»

CC BY
19
6
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

Аннотация научной статьи по истории и археологии, автор научной работы — Aheeva Katsyaryna

The article considers the history, significance and the second life of Slutsk sashes, that became possible due to the State Program for renewal of the Slutsk sashes technology and traditional production.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

Текст научной работы на тему «FIRST NATIONAL BRAND: THE HISTORY, LEGENDS, MODERN LIFE»

Першы

нацыянальны

брэнд: псторыя,

легенды, сучаснае жыццё

Kалiсь слуцкiя паясы славЫся у Еуропе нароуш з мейсен-скiм фарфорам, бру-сельскiмi карункамi i венецыянсюм шклом. Многiя вядучыя ткацкiя мануфактуры iмкнулiся iх падрабщь: гiсторыi вядомы нават гучныя судовыя працэсы з гэтай нагоды. З'яуля-ючыся па сутнасцi экзатычным атрыбутам усходняй культуры, яны yвабралi мясцовы каларыт, узбагацiлiся адмысловымi прыё-мамi ткацтва i у сваю чаргу пау-плывалi на некалькi пакален-няу тутэйшых прадстаушкоу розных сацыяльных слаёу, сталi шэдэyрамi айчыннага дэкаратыу-на-прыкладнога мастацтва, прад-метам нацыянальнага гонару.

.. .Калi зменiцца мода, пра iх за-будуцца на некалью дзесяц1год-дзяу i узгадаюць зноу, дзякуючы прыгожай памылцы беларускага лггаратурнага клас1ка. Нарэшце у ХХ1 ст. яны адродзяцца i атры-маюць другое жыццё намаганнямi таленав1тых людзей, узброеных iнавацыйнымi тэхналогiямi.

Дарэчы, пояс з'яуляецца адным з найважнейшых элементау во-пратк1 любога народа, бо заклю-чае у сабе абрадавыя, дэкаратыу-ныя функцы1 1 нават шфарма-цыю пра яго уладара, у прыват-насцi стан, да якого ён належыць. Першыя шауковыя паясы тра-пiлi на нашы землi у якасцi ваен-ных трафеяу, што прывоз1л1 во1-ны Рэчы Паспал1тай пасля ба-талш на Усходзе. Паясам1 зруч-на было падпяразваць кунтушы, тагачасную вопратку шляхты. 1х так 1 пачал1 называць - «кунту-шовыя». I завязвалi iх па-свойму: канцы аздобш1 улюбёным мяс-цовым упрыгажэннем - махрамь

i давалi свабодна звiсаць у адроз-ненне ад усходняй манеры хаваць 1х пад пояс. Так шауковыя пая-сы прыжыл1ся у нашай культуры, сталi папулярным аксесуарам мужчынскага арыстакратычнага касцюма. Аднак вырабы з яскра-вага сонечнага Усходу не вельм1 гарман1равал1 з мясцовым кала-рытам, i прадпрымальная шляхта аргашзавала iх вытворчасць тут.

Першая мануфактура па 1х вырабу, так званая перс1ярня, на тэрыторы1 Рэчы Паспал1тай была адкрыта князям1 Патоц-кiмi у горадзе Станiславе, сучас-ным 1вана-Франкоуску (Украiна). Там паступова пачау фармiравац-ца той варыянт кунтушовага пояса, што стане надзвычай запа-трабаваным у Еуропе, у тым лiку 1 дзякуючы 1дэям таленав1тых майстроу 1 ткачоу, як1я прахо-дз1л1 навучанне на мануфактуры. Сярод iх быу ураджэнец Кан-станцiнопаля (сучасны Стамбул) з армянск1м1 1 венгерск1м1 кара-ням1 Аванэс Маджаранц, ц1 Ян Маджарсю, як сталi называць яго на нашых землях, куды ён прыехау па запрашэнн1 М1хала Каз1м1ра Радзiвiла «Рыбанью», якi даручыу майстру аргашзаваць вытворчасць паясоу спачатку у Нясвiжы, а за-тым на Слуцкай ткацкай мануфактуры. Маджарсю зрабiу гэта у самыя сщслыя тэрмiны дзякуючы свайму прафесiяналiзму, а так-сама кемлiвасцi i майстэрству мяс-цовых ткачоу, што прызвычаiлiся выконваць самыя мудрагелiстыя заказы, бо у свой час рабШ касцю-мы i дэкарацыi для опернай i ба-летнай труп, яюя трымал1 тага-часныя уладары Слуцка.

- Самае дз^нае, што кунту-шовыя паясы у тыя гады выра-блялiся на многiх мануфактурах Рэчы Паспалтай: у Варшаве, Кракаве, Гродне - Тызенгаузау,

у Ружанах - Сапегау. Але менавта слуцшя сmалi феноменам нацыя-нальнага декаратыуна-прыкладно-га мастацтва I увайшл1 у сусвет-ную гкторыю культуры, - разва-жае дырэктар Музея старажыт-набеларускай культуры Цэнтра даследаванняу беларускай культуры, мовы I лтаратуры НАНБела-руа, кандыдат мастацтвазнау-ства, дацэнт Барыс Лазука. -Да ведама, кунтушовыя паясы та-го часу, у тым л1ку I слуцк1я, мел1 пэуныя параметры I кампазщыю. Пры шырыт 35-40 см яны дасягал1 даужыш да чатырох метрау I был1 двухбаковым1. Па кампазщъй мел1 тры часткг. дзве «галавы» на кан-цах з узорам1 з кветак, лкця, розных амвалау i памiж iмi - асноу-ная частка, так званы сярэдшк, затканы аднатонным1 ц1 арнамен-таваным1 папярэчным1 палосам1 або запоунены 1ншым1 арнамента-ваным1 матывам1. Акаймоувал1 ¡х вузк1я бардзюры з раслтным арна-ментам. Гэтых памерау I кампаз1-цы1 прытрымл1вал1ся усе вытвор-цы кунтушовых паясоу. I сыравта у iх была аднолькавая. Але далей пачынауся працэс ткацтва. I менавта Маджарск1м1, Янам, а паз-ней яго сынам Лявонам, была ад-крыта тая дз1уная гармотя пра-парцыянальных суадност, форм,

гл

плоскасцей, бардзюрау, памерау «галоу» i сярэдшка, спалучэнняу палос, адметная арнаментацыя I многае тшае, што з'яднала усё у адзты прадмет дэкаратыуна-пры-кладнога мастацтва I ператвары-ла яго у сапраудны твор мастацтва. Асабл1вым попытам кары-сталкя золата- i сярэбранатка-ныя, так званыя лтыя паясы, кал1 гатовы выраб пракаmвалi праз спецыяльныя валШ-прасы («ка-ляндры»), кабрасплюшчыць та-нюття залатыя ц сярэбраныя дроцШ, якiмi абкручвалi шауковыя ттки Паверхня татх выра-бау станавлася iдэальна роунай I блккучай, быццам адлтай з ме-талу. Кожны пояс, вытканы Мад-жарскiмi, быу ушкальным, бо ад-нолькавых яны не рабiлi. Больш за тое, Маджарстя першым1 пра-панавалi падбiраць пояс у колер касцюма мужчыны-арыстакрата I у адпаведнасц1 з побытавай с1ту-ацыяй. На iх вырабах не тольк

абодва баш пояса был «правыя», але i кожны з iх дзял^ся на дзве паловы са сваёй колеравай гамай. Так1м чынам, на свята так пояс павязвауся наверх чырвонай з зо-латам часткай, з сумнай наго-ды - чорнай са срэбрам, а для што-дзённай носк1 - зялёнай або шэрай часткай.

Барыс Лазука лiчыць слуцмя паясы асаблiвай з'явай айчынна-га мастацтва, што дае яскравае уяуленне пра багатую арыста-кратычную культуру нашай краь ны, аб якой доупя дзесяцiгоддзi не прынята было узгадваць з-за яе дачынення да культуры заможных класау. Дарэчы, у вышку рэкан-струкцы1, якая зараз праводзщца у музеi, што ён узначальвае, упер-шыню арыстакратычная культура Беларуа будзе паказана мака-мальна шматгранна.

- Нельга гаварыць, што бела-руская культура - гэта тольк народная культура. Гэта катэ-гарычна няправiльна, - акрэ-^вае сваю пазщыю Барыс Лазука. - Для мяне нацыянальным маркерам з'яуляецца народны кас-цюм, беларук рушшк, што на-радзiуся яшчэ у паганск перыяд,

i слуцк пояс як бездакорны узор майстэрства I густу тутэйшых рамесн1кау, што стваралi свае тканыя шэдэуры у супрацоунi-цтве з заказчыкам1, адукаваным1 прадстауп1кам1 мясцовай арыста-кратып. Дарэчы, па вялШм рахун-ку, слуцк пояс па сутнасц мае тую ж структуру i кампазцыю, што i ручтк. Так усходш аксесу-ар, развiваючыся на нашых землях, паступова набыу выгляд га-лоунага атрыбута народнай культуры - ручтка. МИж 1ншым, у ад-ной са сва1х ктжак я паспрабавау прааналiзаваць арнаментацыю слуцтх паясоу, вызначыць, што у iх дэкоры часцей за усё сустра-каецца. I акрамя традыцыйных усходшх амвалау: кветк ружы, граната, луск - знайшоу i нашы нацыянальныя: мясцовыя л1сточк1, гал1нк1, парастк1, звыклыя для нас раслты. А яшчэ на асобных паясах разгледзеу нават выявы чалавека у кунтушы, са стрэльбай у руках.

А вось «... цвятка радзiмы, ва-сшька», як тсау клаак, на слуцюм поясе i няма. Падобная кветачка з зубчатымi пялёсткамi - хутчэй за усё папулярны усходш амвал -гваздзж. Мiж шшым, у славутым

вершы Макс1ма Багданов1ча была не толью недакладнасць, звя-заная з мастацюм выкарыстан-нем вобраза кветш валошю, але 1 пстарычная памылка. Справа у тым, што на слуцкай мануфактуры за ткацкiмi станкамi праца-валi выключна мужчыны, бо гэта была велыш цяжкая работа, якая патрабавала акрамя шшага i спе-цыяльнай падрыхтоукь Ды i свае карэктывы у малюнкi яны не мелi права уносщь, бо паясы ткалкя, як правiла, пад заказ, i Маджарскiя узгаднял1 эсюзы з будучым1 ула-дальн1кам1 вырабау. Так што во-пыт работы за вясковымi кроснамi было проста немагчыма перанесцi на мануфактурную вытворчасць.

Але менав1та гэтыя памылк1 Макама Багдановiча выратавалi слуцк1я паясы ад забыцця, кал1 мода у Расшскай Iмперыi, да якой у вын1ку падзелау Рэчы Па-спалiтай адышлi гэтыя землi, па-вярнулася да французскага стылю i пядпяразаныя кунтушы насш тольк1 самыя шчырыя патрыё-ты кшталту Радз1вшау, падкрэ-сиваючых сваю апазiцыю да афь цыйнай улады. Пазней Савецкая улада суаднесла гэты аксесуар

МАЛАЯ РАДЗ1МА У С1МВАЛАХ

мужчынскага касцюма з класам эксплуататарау, i тольк прыгожы верш класiка, што услауляу працу прыгонных дзяучат, звярнуу ува-гу тагачасных вдэолагау на забыты нацыянальны брэнд. Слуцкiя пая-сы пачынаюць збiраць i вывучаць. У 1939 г. ушкальная калекцыя iх узорау з Нясвiжскага замка была перададзена у Дзяржауную кар-цшную галерэю Беларусi, самыя цэнныя экспанаты якой, у тым л1ку слуцюя паясы, зн1кл1 у па-чатку вайны.

Дарэчы, за 100 гадоу iснавання Слуцкай мануфактуры там было выткана каля пящ тысяч паясоу. Сёння у розных музейных калекцыях Беларусi захоуваюцца 12 старажытных узорау. Такiм чы-нам, абсалютная большась слуц-к1х паясоу знаходз1цца у музейных i прыватных калекцыях свету. Прауда, калi-нiкалi з'яуляюцца людзi, што прапануюць спецыяль стам як быццам пстарычныя узоры старажытнага аксесуара, зной-дзеныя нiбыта у бабулiных куфрах. Аднак таюя г1сторы1 1снуюць

на узроуш паданняу, на канкрэт-ныя факты нiхто не спасылаецца. Хаця у гады лiхалецця сяляне часам хавалi найбольш прыгожыя рэчы сваiх паноу. Так што тэарэ-тычна усё магчыма...

Шанц на другое жыццё ста-ражытны беларуск брэнд атрымау у 2012 г., кал1 была зацверджана Дзяржауная праграма адраджэн-ня тэхналогiй i традыцый вытвор-часц1 слуцк1х паясоу 1 развщця вытворчасц1 нацыянальнай су-вешрнай прадукцыi. У яе межах было вырашана стварыць у Слуц-ку музей. Сфармiраваць яго кан-цэпцыю 1 вобраз было даручана вопытнаму музейшчыку Барысу Лазуку, сярод найбольш щкавых 1дэй якога стала шкляная сцяна памiж музеем i цэхам па вытвор-часцi паясоу, што дазваляе непа-срэдна назiраць за працэсам тка-цтва слуцк1х паясоу, сакрэт вы-рабу якiх, дарэчы, лiчыуся незва-ротна страчаным. Разгадаць яго было даверана спецыялктам В1-цебскага дзяржаунага тэхнала-гiчнага унiверсiтэта.

- Наша ВНУ - адзтая у крате, якая займаецца распрацоукай I праектаваннем ткап1н з новым1 складанымi сmрукmурамi, - тлу-мачыць прафесар кафедры дызайну I моды Гална Казарпоуская. - Нам прапанавалi вывучыць структуру гiсmарычнага пояса i сфарму-ляваць тэхючнае заданне для рас-працоушчыкау ткацкага станка. Да ведама, яго аналага, што выкарыстоувауся калкь на слуцкай пераярт, у свеце не захавала-ся. Таму трэба было стварыць су-часнае абсталяванне, якое б маг-ло ткаць не горш за аутэптычпае. Гэта было не проста, бо слуцк пояс мае вельм1 складаную структуру i мноства сакрэтау. Дапамог iх разгадаць электронны мкра-скоп, як1 дазвол1у выяв1ць да сотн ткацк1х эфектау. Сярод прыёмау, дарэчы, зауеажыл1 еельм1 падобпы на пацыяпальпую ручную тэхтку пераборнага ткацтва на дошчач-ках. Было таксама высветлена, што каб зрабць пояс двухбако-вым, неабходна выканаць 94 пера-пляцент. Вельмi знаходлiва былi

выраблены i так званыя залат-ныя н1тк1, выкарыстаныя у самых раскошных узорах слуцк1х паясоу. Мiж тшым, ювелiрная работа па вырабу татх нтак была пад с1лу тольк1 жанчынам з 1х лоук1м1 пальчыкам1. Адзначу, што у асоб-ных слуцк1х паясах утрымл1вала-ся каля 200 грамау золата, таму i каштавал1 яны часам як некаль-xi пародзктых коней або маёнтак з сотняй прыгонных.

Галша Васшьеуна Казар-ноуская - патомная тэкстыль-шчыца: усе яе бл1зк1я працавал1 на «Вщебсюх дыванах» i пе-радалi ёй щкавасць да работы з тканшай. Прафесш яна атры-мала у Маскоусюм тэкстыльным iнстытуце пад юраунщтвам вы-датных педагогау. Работа над адраджэннем тэхналогп вытвор-часцi слуцюх паясоу стала для яе чарговым экзаменам на пра-фесiяналiзм, як жанчына вытры-мала блiскуча: разгаданыя i рас-працаваныя ёю алгарытмы тэх-налогii вырабу старажытнага брэнду бьт пераведзены на мо-ву праграмiравання яе калегай, загадчыцай кафедры Наталляй Абрамовiч.

- Для адраджэння вытворча-сщ слуцтх паясоу неабходна было спецыяльнае абсталяванне, рас-працаванае паводле нашых iдэй, -працягвае Галта Казарноуская. -Тэндэр выйграла нямецкая фiрма «Mageba», якая займалася вырабам найскладанейшага тэкстыльнага абсталявання. Аднак станкоу для ткатн з разраду шэдэурау сусвет-нага дэкаратыуна-прыкладнога мастацтва фiрма раней не ства-рала. Таму заказ для Слуцка стау ункальным: зробленаму немцам1 станку удаецца узнауляць гкта-рычную вязь слуцк1х паясоу. Для большага падабенства было пра-панавана выкарыстаць у сучас-най тэхналогп прыёмы г ручно-га, г машыннага ткацтва, што запатрабавала вельм1 складана-га праграмнага забеспячэння. Аднак вытк таго заслугоувау. Вядо-ма, структура сучаснага пояса ад г1старычнага адрозн1ваецца, затое малюнак, колеравая гама i кампазцыся - адзт да аднаго. Су-часныя паясы адпавядаюць гкта-рычным, тэхналог1я у кожнага шдыв1дуальная. Перад запускам у вытворчасць кожны праходз1у за-цвярджэнне навукова-экспертным

саветам з удзелам гiсторыкау НАН Беларуси Mím тшым ушкаль-ны станок запрацавау у Слуцку у 2013 г. i ni разу не спыняуся. Слуц-к1я паясы сёння ткуць па заказах музеяу, дзяржауных органау i розных устаноу для прадстаушчых мэт, iх таксама набываюць пры-ватныя асобы. Выпускаецца i раз-настайная сувенiрная прадук-цыя шырокага цэнавага дыяпазо-ну у стылктыцы старажытнага брэнда: закладт, дэкаратыуныя пано з фрагментамi пояса, футляры для акулярау, мабiльных тэлефонау, жаночыя шалШ. На-огул, я бачу вялШ патэнцыял старажытнага брэнда. Яго фрагменты можна выкарыстоуваць у тым лку у якасщ аздаблення вопраткй Гэту тэму я увяла у курс лекцый, праводзяцца лабараторныя работы, падчас якiх студэнты на кампютарах ствараюць ма-люнк1 паводле стылктът паясоу. Адзначу, што яны з вялжай цка-васцю ставяцца да гэтай тэмы, якая абуджае iх фантазю, фар-мiруе густ i выклкае пачуццё го-нару за нашу гктарычна-культур-ную спадчыну.

Пры багацщ сучасных тэх-налогш, што выкарыстоуваюц-ца сёння у тэкстыльнай вытворчасць надрукаваць кошю слуц-кага пояса на штучным шоуку або вышыць яго фрагмент на шьня-ной тканше - не складана, ды i таю сувешр будзе танны, уичва-ючы, што сучасны тканы слуцк пояс каштуе ад 1,5 тыс. дол. Спе-цыялютам не падабаецца такая прымiтывiзацыя старажытнага брэнда. Але, магчыма, для яго па-пулярызацып, у тым лшу за ме-жамi дзяржавы, пасля стагоддзяу забвення таюя падыходы пакуль маюць рацыю..

Кацярына АГЕЕВА

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.