CC BY
29
Озык, макала / Оригинальная статья / Original article
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Материал поступил в редакцию: 15-09-2015 Материал принят к печати: 24-11-2015 УДК 616:579.61
Antibiotic sensitivity of strains Enterococcus faecalis, isolated from patients with urinary tract infections
Saltanat Eshimova1, Zhaksygul Tulegenova1, Nurzhamal Kenzhebayeva1, Aigul Dinmukzamedova2
1 city hospital of Astana, Microbiology laboratory, Astana, Kazakhstan 2L.N. Gumilyov Eurasian national university of Astana, Department of General Biology and Genomics, Astana, Kazakhstan
Abstract
The aim of this study: Study of antibiotic susceptibility strains of Enterococcus faecalis, isolated from patients with urinary tract infections.
Methods. Isolated microorganisms were identified to species, determined their sensitivity to antimicrobial agents in accordance with the methodological guidelines and using bacteriological analyzer WalkAway (USA).
Results. The results of microbiological Studies have shown that the most effective drugs against Enterococcus faecalis is vancomycin, streptomycin Cinergy, norfloxacin, chloramphenicol.
Conclusions. The choice of antibiotic therapy until bakteriogrammy urine should be based on the data of the local microbiological monitoring, taking into account the spectrum of infectious agents and their level of antimicrobial resistance. Keywords: urology - urinary tract infection, - uropathogens - the empirical antibiotic therapy
J Clin Med Kaz 2015; 4(38):46-49
Корреспонденция ушш автор: Дшмухамедова Ашул Сал1мжанкызы, биология гылымдарыныц кандидаты, жалпы биология жэне геномика кафедрасыныц доцен-ri, Л.Н. Гумилев атындагы Е¥У Тел.: 87019181131. E-mail: dinmukhamedova_as@enu.kz, a.s.d.14@yandex.ru.
зэр ШЫГАРУ ЖТЙЕО ИНФЕКЦИЯСЫ БАР НАУВДОТАРЫНАН Б&ЛШШ АЛЫНГАН ENTEROCOCCUS FAECALIS
ШТАМДАРЫНЬЩ АНТИБИОТИККЕ СЕ31МТАЛДЫГЫ
Еш1мова С.А1., Телегенова Ж.С1., Кенжебаева Н.Б1., Ддим^хамедова А.С2.
]Астана №1 ^алальщ аурухана, микробиология бeлiмi, Астана, ^аза^стан
2Л.Н.Гумилев атындагы Евразия улттыщ университету жалпы биология жэне геномика кафедрасы, Астана, ^аза^стан
Тужырымдама
Зерттеудщ максаты. Несеп шыгару ЖYЙесi инфекциясы бар наукастардан бвлiнiп алынган Enterococcus faecalis штамдарыныц анти-биотикке сезiмталдыfын зерттеу.
Зерттеудщ эдiстерi. эдiстемелiк нускау негiзiнде жэне WalkAway (АКД1) бактериологиялык талдаушы куралын колдану аркылы бвлшт алынган микроорганизмдер TYрлiк децгейге дейш жiктелдi жэне олардыц микробтарга карсы препараттарга сезiмталдыfы аныкталды.
Нэтижесi. ЖYргiзiлген зерттеу жумыстары Enterococcus faecalis- ке аса тиiмдi препараттар: ванкомицин, стрептомицин синерджи, норфлоксацин, хлорамфеникол екендИн кврсетп.
Корытынды. Зэрдщ бактериограммасын алуга дешнп антибактериалды терапияны тацдау Yшiн инфекция коздырушы спектрi жэне олардыц микробтарга карсы препараттарыныц резистенттiлiгi децгеш кврсеттген жергiлiктi микробиологиялык мониторинг мэлiметiне негiзделуi тиiс.
Мацызды свздер: урология - зэр шыгару жолдары инфекциясы - уропатогендер - эмпирикалык антибиотикотерапия.
АНТИБИОТИКОЧУВСТВИТЕЛЬНОСТЬ ШТАММОВ ENTEROCOCCUS FAECALIS, ВЫДЕЛЕННЫХ ОТ БОЛЬНЫХ С ИНФЕКЦИЯМИ МОЧЕВЫВОДЯЩЕЙ СИСТЕМЫ
Ешимова С.А1., Тулегенова Ж.С1., Кенжебаева Н.Б1., ДинмухамедоваА.С. 2
Тородская больница №1, отделение микробиологии, Астана, Казахстан
2Евразийский национальный университет имени Л.Гумилева, кафедра общей биологии и геномики, Астана, Казахстан
Резюме
Цель исследования. Изучение антибиотикочувствительности штаммов Enterococcus faecalis, выделенных от больных с инфекциями мочевыводящих путей.
Методы. Выделенные микроорганизмы идентифицированы до вида, определена их чувствительность к антимикробным препаратам в соответствии с действующими методическими указаниями, а также с использованием бактериологического анализатора WalkAway (США).
Результаты. Проведенные исследования показали, что наиболее эффективными препаратами в отношении Enterococcus faecalis являются ванкомицин, стрептомицин синерджи, норфлоксацин, хлорамфеникол
Выводы. Выбор антибактериальной терапии до получения бактериограммы мочи должен основываться на данных местного микробиологического мониторинга с учетом спектра возбудителей инфекции и уровня их резистентности к антимикробным препаратам. Ключевые слова: урология - инфекции мочевыводящих путей - уропатогены - эмпирическая антибиотикотерапия.
Kipicne
Зэр шыгару жYЙесi инфекциясы Ka3ipri танда клиникалык тэж1рибеде жиi кездесетш бактериалдык инфекция болып табылады [1]. Несеп инфекциясынын амбулаториялыкпен 6ipre ауыр жаракаттану квбiне iшек тобындагы уропатогенд^ сонын iшiнде Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterococcus faecalis жэне т.б. тYрлерiмен туындайды [2,3,4]. Осы коздыргыштардьщ эрдайым взгерiске ^шырайтын жэне всетш антибиотикке т^рактылыны несеп шыгару жолы инфекциясынын эмпирикалык антибиотикотерапия бойынша кешлдемеш жYЙелi тYPде карастыруды талап етедг Айта кету кажет, стационарлык емдеудi талап ететiн аса ауыр инфекциялы наукастар Yшiн эмпирикалык антибактериялык дэрш тандау оптималды болып табылады, себебi осы санаттагы емделушiлерде эсерсiз антимикробтык терапия ауыр инфекциялык аскыну мен влiмге дейiн бару кaтерiнiн жогарылыгымен байланысты болып келедi. Заманауи клиникалык тэжiрибеде ауыр жэне аскышан пиелонефрит эмпирикалык емдеуi Yшiн кепiлдендiрiлген жэне аса кен колданылатын парентералды дэрьдэрмекке цефалоспориндер, бета-лактамазокоргайтын пенициллиндер, фторхинолондар мен карбапенемдер жатады. Кaзiргi уакыттагы зерттеу ж^мыстарынын деректерi берiлген дэрi-дэрмек катарына уропaтогендердiн всiп келе жаткан резистентшп жайын куэландырады, ягни эмпирикалык терапия стандарттарын сэйкесiнше тYзетуiн талап етедг
Кaзiргi уакытта эрбiр географиялык аймакка немесе жеке жергiлiктi жерде осы потенциалды этиологиялык факторлардын кешенiнде бiр немесе бiрнеше алдышы катарлы тэуекел факторларынын бар екендiгi жэне осы территорияда т^ратын халыкта уроинфекциянын дамуында жYзеге асырушы мехaнизмi ретiнде кызмет етедi деген тенденция калыптаскан.
ЖYргiзген зерттеу жумыстарымыздын нэтижесi [5], уроинфекциясы бар наукастардын зэрлерiнен бвлiнiп алынатын микроорганизмдер шшен Enterococcus faecalis екiншi орында екендшн кврсеттi. Аурудын алгашкы кYндерiнде aнтибиотиктердi колдану алдында микробиологиялык мониторингтiн мэлiметтерiн ескеру кажет, сондыктан уропaтогендердiн антибиотикке сезiмтaлдылыFын зерттеу взектi мэселе болып табылады.
Ж^мыс максаты: несеп шыгару жуйеа инфекциясы бар наукастардан бвлшш алышан Enterococcus faecalis штамдарынын антибиотикке сезiмтaлдыFын зерттеу.
Зерттеу материалдары мен эдicтepi
Жумыстын негiзiне 2014 жылдын кантар айынан желтоксан айына дешн Астана к. №1 калалык емханасынын уроандрология, нефрология жэне терапия бвлiмшесiнде емделу барысында болган, несеп шыгару жYЙесiнiн кабыну ауруына шалдыккан наукастарына клинико-зертханалык зерттеу кешенiн журпзу жатады. Зерттеу аралыгында стандартты микробиологиялык эдiстерге сэйкес зерттелетiн материалдардын 250 Yлгi жиналып, внделдi.
Зерттеу материалдарын жинау. Бактериологиялык зерттеуге зэр шыгару жYЙесi инфекциясы бар наукастардын несептерi алынды. Материалдар жиналганнан кейiн 2 сагат iшiнде зертханага 20-25 мл. квлемiнде жеткiзiлiп отырды. Наукастардан материалды антибиотикотерапиянын басталуына дейiн 1-2 кунде алынды.
^озд^1ргыштарды всiру норматива к¥жаттарга сэйкес Kоректiк орталарга сандык эдiстер негiзiнде жYргiзiлдi [6]. Зерттелетш материалдын сандык талдауы коректiк ортаны (коректiк агар, 5% канды агар, кант сорпасы) колдану барысында жасалды. ^озд^1ргыштар 37°С температурада 24 сагат варвдг
^озд^1ргыштарды аныктау. Сандык бактериологиялык эдюпен бiз несеп шыгару жртесшщ кабыну ауруымен ау^1рган наукастардын несеп микрофлорасын аныктадык. Этиологиялык фактор ретшде 105 жэне одан да жогары мвлшерде несептен бвлiнетiн микрооргaнизмдердiн сол бiр тYрлерi есепке алынды. Бвлшш алынган таза культуралардын кен колданыстагы антибиотиктерге сезiмтaлдыFын аныктау жумыстары «WalkAway» (АКЩ) микробиологиялык компьютерлiк анализаторларда жYргiзiлдi. Микробиологиялык анализаторларда МИК (минималды ингибирлеушi концентрациясы) эдiсiмен бактериялардын антибиотиктерге сезiмтaлдыFын аныктау жумыстары жYргiзiлдi. Сонымен бiрге микрооргaнизмдердiн антибиотикограммасын аныктау ж^мыстары «Микроорганизмдердщ антибактериалды дэрь дэрмектерге сезiмтaлдыFын аныктау», 2004 ж. эдютемелш нyскaуFa сэйкес кагазды дисктер эдiсiмен жYргiзiлдi [7].
Алышан деректер вариациялык статистика эдЫмен внделiндi.
Нэтижeлepi
1-кестеде Астана к. №1 калалык емханасынын урологиялык бaFыттaFы бвлiмшесiнде 2014 жылдары несеп шыFaру жYЙесiнiн кабыну процестерi бар наукастарынан бвлшш алышан Enterococcus faecalis штамдарынын антибиотикке сезiмтaлдыFы берiлген.
Кесте 1
Несеп шын-ару жYЙесiнiн кабыну процестерi бар наукастарынан бвлшш алышан Enterococcus faecalis штамдарынын антибиотикке сезiмтaлдыFы
Антибиотик сезiмталдыFы
Барлыгы абс %М±т
Амикацин 220 49 22.3±2.8
Пенициллин 100 43 43.0±5.0
Ампициллин 220 69 31.4±3.1
Цефалотин 220 46 20.9±2.7
Цефтазидим 220 70 31.8±3.1
Цефепим 220 79 35.9±3.2
Хлорамфеникол 100 54 54.0±5.0
Ципрофлоксацин 220 71 32.3±2.8
1-mi кестенщ жалгасы
Барлыты абс %М±т
Даптомицин 220 60 27.3±3.0
Эритромицин 220 73 33.2±3.2
Фосфомицин 220 69 31.4±3.1
Гентамицин 100 47 47.0±5.0
Левофлоксацин 220 76 34.5±3.2
Линезолид 100 46 46.0±5.0
Линкомицин 220 64 29.1±3.1
Канамицин 220 72 32.7±3.2
Норфлоксацин 100 71 71.0±4.5
Пиперациллин 220 59 26.8±3.0
Рифампицин 220 77 35.0±3.2
Стрептомицинсинерджи 100 76 76.0±4.3
Синерцид 220 58 26.4±3.0
Тетрациклин 220 76 34.5±3.2
Тайгециклин 220 73 33.2±3.2
Ванкомицин 100 89 89.0±3.1
1-кестеде кврсетiлгендей, 2014 жылдары зерттел1нген жаца бвлiнiп алынган Enterococcus faecalis культурасында антибиотикке деген абсолюта сезiмталдыльщ байкалмаган.
Нысапты энтерококкалардыц бвлiнiп алынган штаммдарынын ец Yлкен сезiмталдылыFы ванкомицинге 89,0±3,1%, стрептомицин синерджиге 76,0±4,3, норфлоксацинге 71,0±4,5, хлорамфениколга 54,0±5,0 кврсетiлдi. Бвлiнiп алынган штамдардыц 47% гентамицинге сезiмтал келдi. Enterococcus faecalis 46% изоляттары линезолидке сезiмтал келдг Ец аз сезiмталдылык амикацин (22,3±2,8) жэне цефалотин (20,9±2,7), пиперациллинде (26,8±3,0) байкалган.
Тэжiрибиелiк квзкарас жагынан энтерококкалар ерекшелiктерiнiц ец мацыздысы олардыц антибактериал-дык дэрi-дэрмектердiц органикалык спектрiне деген сезiмталдыFы болып табылады, сонымен бiрге клиникада KOлжетiмдi антибиотиктердiц бiрде бiрi оларга бактерицидтiк эсер кврсетпейдi. Энтерококкалы инфекцияны емдеудiц калыпты сызбасы бензилпенициллиннщ (немесе ампициллин) аминогликозидпен (стрептомицин немесе гентамицинмен) Yйлесе колдану болып табылады.
Энтерококкалы инфекцияны емдеудщ баламалы жэне бiршама эсерлi к¥ралы гликопептидп антибиотиктер (негiзнен ванкомицин) болып табылады. Энтерококкалы инфекцияны емдеуде накты мэнге фторхинолондер ие.
Дегенмен энтерококкалы инфекцияны емдеу мэселеа уакыт вте кYрделене тYсуде, энерококкаларда осы микроорганизмдердiц табиги тYPде сезiмтал келетiн антибиотиктердiц шектелген шецберiнде де калыптасады жэне резистентiлiктiц таралуын иеленедi.
Сонымен, жYргiзiлген зерттеу ж^мыстары Enterococcus faecalis- ке аса тиiмдi препараттар: ванкомицин, стрептомицин синерджи, норфлоксацин, хлорамфеникол екендiгiн кврсеттi.
Талдаулар
Enterococcus микроорганизм т^кымдастыгы асказан-шек жолыныц (ток iшекте олардыц концентрациясы 107 КТБ/г жеткен) калыпты микрофлорасы к¥рамына енедi жэне жогары емес патогендшк тудырады. Адам
патологиясында энтерококкалардыц мэш негiзiнен госпиталдык инфекцияныц этиологиялык агенттерi ретiнде оныц рвлiмен аныкталынады. Энтерококкаларды квбiне интраабдоминалды жэне баска да хирургиялык араласудан (бактериямен даму мYмкiндiгiнде) кейiн инфекциялык шиеленiсуi кезiнде, несеп шыгару жолдарыныц инфекциясы кезiнде баска микроорганизмдер (Enterobacteriaceae, Bacteroidaceae жэне т.б.) кауымдастыгында бвлш алады. Энтерококкалы инфекцияныц даму кауш-катершщ факторына iлеспелi аурулар, :рак жэне белсендi антибактериялды терапия жатады. АКЩ-та 1990-1992 жж. энтерококкалар несеп шыгару жолдарыныц нозокомиалды инфекциясыныц этиологиялык агентi ретiнде екiншi орынды жэне жаралы жэне нозокомиалды жалпылану инфекция этиологиясында Yшiншi орынды алган [8,9,10,11].
АКЩ-та энтерококктар интенсивтi терапия жэне реанимация бвлiмдерiнде 12,1% нозокомиалды инфекцияларды тудырады, оныц iшiнде катетермен байланыскан несеп жолы жэне кан инфекциялар [12,13,14]. Энтерококктар отадан кешнп ж^кпалы аскынуларды тудыратын коздыргыштар репнде стафилококктардан екiншi орынды алады.
2012-2013 жж. Табриз университетшщ (Тегеран) хирургиялык емдеу мекемелерiнде аурулардан 186 штамм бвлшдг 149 изолят (80,1%) - несептен, 20 (10,75%) -жаралардан, 3,2% - каннан, 1% - кещрдектен. Полимеразды тiзбектi реакция жэне биохимиялык тесттер аркылы аныкталган изоляттыц 57% E. faecalis жэне 43% - E. faecium жаткызылган [15].
Ванкомицин жэне ампициллин резистента энтерококктарды ж^ктыру кауш факторлары J.A. Sidler et al. ж^мысында кврсетiлген [16]. М^нда госпитализацияныц ^зактыгы, антимикробты терапия, энтеральды зондпен Kоректендiру, куыктыц катетеризациясы, сусамыр, кан тазарту жаткызылган.
ЭртYрлi окшауланудагы энтерококк инфекциясыныц ыктималдылык кауш ретiнде, интенсивтi химиотерапияны жYргiзуде, дренаж бен катетердi колдануымен байланысты кез келген этиологияныц отаудан кейiнгi ж^кпалы инфекцияныц дамуын кврсететiн кауiптер сипатталган.
Сонымен катар, ванкомицин резистентп энтерококкпен туындайтын энтерококкты инфекциялардын даму кауш шек ауруларымен ауыратын наукастарда анаг^рлым артады [17].
Корытынды
Келтiрiлген эдеби маглуматтар мен ез зертгеyлермiздiн нэтижелерi уроинфекция эгиопагогенезiнде
энтерококктардын бiршама релi бар екендш дэлелдейдi. Энтерококкты госпиталды штаммдары бар наукастардын колонизациясы жогары потенциалды каyiптi керсетедi. Б^л жогары вирулентп кабiлетiнiн негiзiнде эртYрлi мушелерде инфекция ошактын тудыратын, катетерлердi
колонизациялайтын энтерококкты инфекциялардын кеп ошактылыгымен аныкталады. Сонгы жылдары байкалган энтерококктардын антибиотиктерге резистенттшп, ванкомицин резистентгi штаммдардын таралу жишпнщ кебеюi, инфекционды бакылауды жетiлдiрy жэне кадагалау кажетгiлiгiн керсетедi.
Осылайша, зэрдщ бактериограммасын алуга дейiнгi антибактериалды терапияны тандау Yшiн инфекция коздырушы спектр жэне олардын микробтарга карсы препараттарынын резистентгiлiгi денгейi керсетiлген жергiлiктi микробиологиялык мониторинг мэлiметiне негiзделyi тиiс.
Эдебиет
1. Olson R.P., Harrell L.J., Kaye K.S. Antibiotic resistance in urinary isolates of Escherichia coli from college women with urinary tract infections, Antimicrob. Agents Chemother, 2009, Vol. 53, No. 3, pp. 1285- 1286.
2. Zhanel G.G., DeCorby M., Adam H. et al. Prevalence of antimicrobial- resistant pathogens in Canadian hospitals: results of the Canadian ward surveillance study (CANWARD 2008), Antimicrob. Agents Chemother, 2010, Vol. 54, No. 11, pp. 4684-4693.
3. Zhanel G.G., Hisanaga T.L., Laing N.M. et al. Antibiotic resistance in Escherichia coli outpatient urinary isolates: fi nal results from the North American Urinary Tract Infection Collaborative Alliance (NAUTICA), Int. J. Antimicrob. Agents, 2006, Vol. 27, No. 6, pp. 468-475.
4. Jacobsen S.M., Stickler D.J., Mobley H.L., Shirliff M.E. Complicated catheter-associated urinary tract infections due to Escherichia coli and Proteus mirabilis, Clin. Microbiol. Rev, 2008, Vol. 21, No. 1, pp. 26-59.
5. Eshimova S.A., Tulegenova Zh.S., Kenzhebaeva N.B. et al. Etiologicheskaya struktura vozbuditeley infektsiy mochevyivodyaschih putey, Vestnik ENU, 2015, No.2, pp.164-170.
6. Prikaz Minzdrava SSSR ot 22.04.85 N535 ob unifikacii mikrobiologicheskih (bakteriologicheskih) metodov issledovaniya, primenyaemyh v kliniko-diagnosticheskih laboratoriyah lechebno-profilakticheskih uchrezhdenij. Moskva,1985, 125 p.
7. Semina N.A., Sidorenko S.V., Rezvan S.P. et al. Guidelines for Susceptibility Testing of Microorganisms to Antibacterial Agents, 2004, 92 p.
8. Fisher K, Phillips C. The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus. Microbiology, 2009, No. 155 (6), pp.17491757.
9. Dan M, Poch F, Leibson L, Smetana S et al. Rectal colonization with vancomycin-resistant enterococci among high-risk patients in an Israeli hospital. J. Hosp. Infect, 1999, No. 43 (3), pp.231-238.
10. Bonten MJ, Slaughter S, Hayden MK, Nathan C et al. External sources of vancomycin-resistant enterococci for intensive care units. Crit. Care Med., 1998, No. 26 (12), pp. 2001-2004.
11. Marothi YA, Agnihotri H, Dubey D. Enterococcal resistance - an overview. Indian J. Med. Microbiol, 2005, No. 23 (4), pp.214-219.
12. Hidron Al, Edwards JR, Patel J, Horan TC et al. NHSH annual update antimicrobial-resistant pathogens associated with healthcare-associated infections: annual summary of data reported to the National Healthcare Safety Network at the Centers for Disease Control and Prevention, 2006-2007. Infect. Control. Hosp. Epidemiol, 2008, No. 29 (11), pp.996-1011.
13. Donabedian SM, Thal LA, Hershberger E, Perri MB et al. Molecular characterization of gentamicin-resistant enterococci in the United States evidence of spread from animals to humans through food. J. Clin. Microbiol, 2003, No. 41 (3), pp.1109-1113.
14. Drees M, Snydman DR, Schmid CH, Barefoot L et al. Prior environmental contamination increases the risk of acquisition of vancomycin-resistant enterococci. Clin. Infect Dis, 2008, No. 46 (5), pp.678-685.
15. Kafil HS, Asgharzadeh M. Vancomycin-resistant Enterococcus faecium and Enterococcus faecalis isolated from education hospital of Iran. Maedica (Buchar), 2014, No. 9(4), pp.323-327.
16. Sidler JA, Battegay M, Tschudin-Sutter S, Widmer AF et al. Enterococci, Clostridium difficile and ESBL-producing bacteria: epidemiology, clinical impact and prevention in ICU patients. Swiss Med Wkly, 2014, No. 144, pp. 9-39.
17. Batistao DW, Gontijo-Filho PP, Conceicao N, Oliveira AG et al. Risk factors for vancomycin-resistant enterococci colonization in critically ill patients. Mem. Ins. Oswaldo Cruz, 2012, No. 107 (1), pp.57-63.
