CC BY
24
© by Wydawnictwo CNBOP-PIB
Please cite as: BiTP Vol. 43 Issue 3, 2016, pp. 195-198
DOI: 10.12845/bitp.43.3.2016.17
st. bryg. w st. spocz. dr inz. Sylwester Kieliszek1 ml. bryg. dr inz. Tomasz Drzymala1
Przyjfty/Accepted/Принята: 16.05.2016; Zrecenzowany/Reviewed/Рецензирована: 05.09.2016; Opublikowany/Published/Опубликована: 30.09.2016;
Wybrane problemy zasilania w wod^ instalacji wodoci^gowych przeciwpozarowych w wysokich budynkach mieszkalnych2
Selected Problems of Water Supply Systems for Firefighting Purposes
in High Residential Buildings
Некоторые проблемы водного обеспечения систем пожарного водоснабжения в высоких жилых зданиях
ABSTRAKT
Cel: Celem artykulu jest przedstawienie waznych problemow zwi^zanych z zasilaniem w wod^ instalacji wodoci^gowych przeciwpozarowych w wysokich budynkach mieszkalnych. Szczegoln^ uwag^ zwrocono na kwesti^ dostosowania instalacji w budynkach istniej^cych do wymagan zawartych w obowiqzuj^cych przepisach oraz na wyst^puj^ce w tych przepisach rozbieznosci.
Metody: Artykul opracowano w oparciu o porownanie wymagan dotycz^cych instalacji wodoci^gowej w wysokich budynkach mieszkalnych zawartych w przepisach i polskich normach. Porownania dokonano na tle zmian w uj^ciu historycznym. Wykorzystano informacje statystyczne na temat zuzycia wody do gaszenia pozarow w omawianych budynkach.
Wyniki: W celu zapewnienia w wysokich budynkach mieszkalnych mozliwosci prowadzenia skutecznych dzialan gasniczych przez straz pozarn^ wyposaza si^ je w nawodnion^ instalacji wodoci^gow^ przeciwpozarow^ z zaworami hydrantowymi 52. Obowi^zuj^ce przepisy zwieraj^ wysokie wymagania w zakresie wydajnosci tej instalacji i sposobu jej zasilania. Jednak z danych statystycznych wynika, ze zuzycie wody do gaszenia pozarow w budynkach mieszkalnych jest niewielkie. Niejednokrotnie zas dostosowanie istniej^cych instalacji do wymagan zawartych w przepisach nie jest mozliwe. Co wi^cej, zdaniem autorow, niektore zapisy zawarte w przepisach wzajemnie si^ wykluczaj^. Wnioski: Analiza danych statystycznych wykazala potrzeb^ weryfikacji wysokich wymagan odnosnie wydajnosci instalacji wodoci^gowych w wysokich budynkach mieszkalnych. Nawet przy utrzymaniu obowi^zuj^cych wymagan odnosnie wydajnosci instalacji, stosowanie pionow o srednicy co najmniej DN 80 nie znajduje uzasadnienia oraz powoduje zwi^kszenie kosztow inwestycji. Zapisy zawarte w Rozporz^dzeniu Ministra Spraw Wewn^trznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpozarowej budynkow, innych obiektow budowlanych i terenow (Dz. U. z 2010 r., nr 109, poz. 719) jednoznacznie wskazuj^ przypadki, w ktorych konieczne jest zasilanie instalacji z dwoch zrodel, z ktorych jednym jest siec wodoci^gowa, a drugim pompy strazy pozarnej. Rozwi^zanie to jest wlasciwe przy zasilaniu z sieci przez zbiornik otwarty. Nalezy je jednak uznac za nieprawidlowe przy bezposrednim zasilaniu z sieci. Wskazana jest nowelizacja przywolanego powyzej rozporz^dzenia w sprawie ochrony przeciwpozarowej budynkow, innych obiektow budowlanych i terenow, w cz^sci dotycz^cej instalacji wodoci^gowych w wysokich budynkach mieszkalnych, w szczegolnosci w celu ujednolicenia zawartych w nim zapisow z wymaganiami polskich norm.
Slowa kluczowe: instalacje wodoci^gowe, budynki mieszkalne, systemy gasnicze, ochrona przeciwpozarowa Typ artykulu: artykul przegl^dowy
ABSTRACT
Objectives: The objective of this paper is to present important problems related to supplying water to firefighting systems in high residential buildings. The article specially focuses on the adjustment of water supply systems in the existing high residential building to the requirements provided by the applicable regulations, as well as discrepancies contained in these regulations.
Methods: This paper has been developed based on the comparison of the requirements for firefighting water supply systems in high residential buildings included in legal acts and Polish standards. The comparison was made with regard to the changes in the regulations from a historical perspective. Statistical information on water consumption for firefighting purposes in these buildings was used.
Results: Equipping high residential buildings in a firefighting water supply system with a hydrant valve 52 is to ensure effective firefighting by the fire brigade. The applicable regulations include strict requirements with regard to system capacity and method of supply. Statistical data on water consumption for firefighting purposes in residential buildings shows that the consumption is insignificant. Adjustment of the system to the requirements contained in the regulations is often impossible. It seems that some of the provisions in the regulations are mutually exclusive.
1 Szkola Glowna Sluzby Pozarniczej / The Main School of Fire Service, Poland; [email protected]
2 Autorzy wniesli rowny wklad merytoryczny w powstanie artykulu / The authors contributed equally to this article;
D01:10.12845/bitp.43.3.2016.17
Conclusion: Statistical data on water consumption for firefighting purposes in high residential buildings indicates insignificant water consumption. It can be concluded from the above that the analysis of strict requirements on the capacity of the water supply system is recommended. Even while maintaining the existing requirements with regard to the capacity, it is not justified to use risers with a diameter of at least DN 80; it the costs of the investment to rise. The provisions contained in The Regulation of 7 June 2010 of the Minister of Internal Affairs and Administration on fire protection of buildings, other building faciliteis and sites (Polish Journal of Laws, Dz. U. z 2010 r., nr 109, poz. 719) univocally indicate cases where it is necessary to supply water to the system from two sources, one from the water supply network and the second from the fire brigade pumps. Such a solution is correct when the system is supplied in water from an open tank; however it must be regarded as irregular when water is supplied directly from the network. It is recommended to amend the regulation mentioned above on fire protection of buildings, other building faciliteis and sites, in the section related to water supply systems in high residential buildings, especially in order to unify the contained requirements with the ones provided by the Polish standards.
Key words: water supply systems, residential buildings, firefighting systems, fire protection Type of article: review article
АННОТАЦИЯ
Цель: Цель статьи - представить основные проблемы, связанные с водным обеспечением систем пожарного водоснабжения в высоких жилых зданиях. Особое внимание было уделено адаптированию систем в уже построенных зданиях к требованиям действующих законов, а также некоторым расхождениям в этих правилах.
Методы: Статья была разработана на основе сравнения требований к системам пожарного водоснабжения в высоких жилых зданиях, указанных в законах и польских стандартах. Сравнение было сделано на фоне изменений в исторической перспективе. Использованы также статистические данные о потреблении воды для тушения пожаров в этих зданиях.
Результаты: Высокие жилые здания оснащены пожарными системами водоснабжения с установленными клапанами пожарных кранов 52 для обеспечения эффективного тушения пожаров пожарной службой. Действующие правила содержат высокие требования к эффективности этой системы и способа ее снабжения. В то же время согласно статистическим данным потребление воды для тушения пожаров в жилых зданиях - небольшое. Часто адаптирование имеющихся систем к требованиям, содержащимся в нормативных документах, не представляется возможным. Кроме того, по мнению авторов, некоторые из положений, содержащихся в них, взаимно исключают друг друга.
Выводы: Анализ статистических данных позволил определить необходимость верификации жестких требований относительно эффективности систем водоснабжения в высоких жилых зданиях. Даже при сохранении существующих требований к эффективности системы, применение стояков диаметром не менее БК 80 не имеет обоснования, а также увеличивает стоимость инвестиций. Положения, содержащиеся в Распоряжении Министра внутренних дел и администрации от 7 июня 2010 года по противопожарной защите зданий, других строительных объектов и территорий (Дневник Законов 2010, п. 109, поз. 719) однозначно указывают на случаи, когда необходимо снабжать систему водой из двух источников, одним из которых является сеть водоснабжения, а вторым - пожарный насос. Это решение подходит, если система подключена к открытому резервуару. Но оно не должно применяться при прямом снабжении от сети. Существует необходимость внесения поправок в вышеуказанное распоряжение о противопожарной защите зданий, других строительных объектов и территорий, в части, касающейся систем водоснабжения в высоких жилых зданиях, в частности, с целью согласования его положений с требованиями польских стандартов.
Ключевые слова: системы водоснабжения, жилые здания, гасящие системы, пожарная охрана Вид статьи: обзорная статья
1. Wprowadzenie
Budynki wysokie powinny bye wyposazone w instalaj wodoci^gow^ przeciwpozarow^ z zaworami hydrantowymi 52 oraz hydrantami wewn^trznymi 25 z w^zem polsztywnym. Instalacja powinna umozliwiae pobor wody z czterech zawo-row hydrantowych 52, polozonych najniekorzystniej pod wzgl^dem hydraulicznym (4 x 2,5 dm3/s). Wyj^tek stanowi^ budynki wysokie z jedn^ klatk^ schodow^ (tzn. o powierzch-ni rzutu co najwyzej 750 m2).
Powszechnie uznaje si§, ze instalowane w budynkach wysokich hydranty 25 s^ przeznaczone dla uzytkownikow budynku, zas zawory hydrantowe 52 dla strazy pozarnej. Oznacza to, ze obowi^zkowe zawory hydrantowe 52 maj^ ula-twiae sluzbom prowadzenie dzialan gasniczych. Wskazuje na to takze sposob zasilania instalacji, ktory nie zaklada uzycia pomp strazy pozarnej.
W wysokich budynkach mieszkalnych istnieje obowi^zek instalowania zaworow hydrantowych 52, zgodnie z zasadami okreslonymi w rozporz^dzeniu [1]. Z powyzszego wynika, ze ustawodawca nie zaklada w takich budynkach sytuacji gaszenia pozaru przez jego uzytkownikow. W wi^kszosci bu-dynkow wysokich i wysokosciowych wymagane jest zasilanie instalacji wodoci^gowej przeciwpozarowej ze zbiornika zapa-su. W odniesieniu do budynkow mieszkalnych zapewnienie zbiornika zapasu wydaje si§ dyskusyjne, poniewaz z danych statystycznych dotycz^cych zuzycia wody do gaszenia poza-
row w budynkach mieszkalnych wynika, ze im wyzszy jest budynek, tym mniej wody zuzywa si§ do ugaszenia w nim pozaru. Powyzsze mozna uzasadnic m.in. wyzszy klas^ od-pornosci pozarowej budynkow wysokich. Istotnym zagad-nieniem jest zapewnienie wymaganej wydajnosci instalacji. Obowi^zuj^ce standardy wydaje si§ zawyzone w swietle za-lecanej intensywnosci podawania wody, ktora dla budynkow mieszkalnych wynosi okolo 0,1 dm3/(m2/s).
2. Problemy wynikaj^ce ze zmian w przepisach
Cisnienie w sieci wodoci^gowej, z ktorej zasilane s^ insta-lacje wodoci^gowe w budynkach, nie powinno przekraczac 0,6 MPa, poniewaz jest to wartosc cisnienia roboczego przy-borow sanitarnych. Podstaw^ do zaprojektowania instalacji, w tym przeciwpozarowej, jest informacja o gwarantowanych wartosciach cisnienia przy wymaganym wydatku, uzyska-na z lokalnych wodoci^gow. Jezeli instalacja wodoci^gowa przeciwpozarowa w budynku nie jest wydzielona i cisnienie w sieci nie zapewnia wymaganych parametrow dla najniekorzystniej polozonych hydrantow, do podniesienia cisnienia stosuje si§ uklady hydroforowo-pompowe zasilane bezpo-srednio z sieci. W praktyce uklady hydroforowo-pompowe do podnoszenia cisnienia stosuje si§ w wi^kszosci budynkow. Zawory antyskazeniowe uzywane s^ jedynie na przyl^czach wodoci^gowych po stronie instalacji.
TECHNIQUE AND TECHNOLOGY
Please cite as: BiTP Vol. 43 Issue 3, 2016, pp. 195-198
ТЕХНИКА И ТЕХНОЛОГИЯ
Wedlug pkt. 2.5 normy [2] w budynkach o niewielkiej wysokosci, zasilanych bezposrednio z sieci wodociigowej, w ktorych wymaga siç umieszczenia hydrantow wewnçtrz-nych, dopuszczalne jest, aby instalacja przeciwpozarowa wod-na byla policzona z instalacji doprowadzajici wodç na cele bytowo-gospodarcze. Przed najdalej i najwyzej polozonym hydrantem lub zaworem hydrantowym zapewnione musi byc wymagane cisnienie, ktore wynosi 0,2 MPa. Wazny jest fakt, ze za wymagane cisnienie w tych budynkach odpowiada siec wodociigowa. Jest to wystarczajicy powod, aby rozwi^zanie to nie moglo byc zastosowane w budynkach wysokich.
W rozporz^dzeniu przyjçto ogolne zasady kwalifikacji budynkow mieszkalnych do grup wysokosci. Budynki miesz-kalne o wysokosci 10 - 18 kondygnacji nadziemnych si bu-dynkami wysokimi. Przed wprowadzeniem rozporzidzenia [3], w budynkach wysokich wymagane bylo stosowanie tzw. suchych pionow wg [4] (w budynkach o wysokosci 25-55 m). Piony te byly zasilane pompami strazy pozarnej. Ze stosowa-nia suchych pionow zrezygnowano, nie tylko w odniesieniu do budynkow mieszkalnych. Uznano, ze suche piony stano-wii instalacjç narazoni na dewastacjç. Nie gwarantowaly dostarczenia wody do miejsca pozaru. Istnialo takze duze ryzyko zalania budynku. W rozporz^dzeniu [3] ujednolico-no wymagania dla instalacji wodociigowej przeciwpozarowej w budynkach wysokich. Zapisy dotycz^ce budynkow wysokich zostaly utrzymane w znowelizowanym rozporz^dzeniu [5] niemal w niezmienionej formie. Prawdopodobnie aby zapobiec sytuacji czçstego wystçpowania o rozwi^zania za-mienne, w rozporz^dzeniu [1] okreslono przypadki, w kto-rych mozliwe jest stosowanie zbiornikow zapasu o roznych pojemnosciach. Dopuszczono rowniez zasilanie instalacji wodociigowej przeciwpozarowej w budynkach mieszkalnych wysokich bezposrednio z sieci wodociigowej przeciwpozarowej, jezeli wydajnosc tej sieci wynosi nie mniej niz 10 dm3/s (§ 24, ust. 4; rozporzidzenia [1]).
3. Dostosowanie wysokich budynkow mieszkalnych do obecnie obowi^zuj^cych wymagan
Dostosowanie wysokich budynkow mieszkalnych do obo-wi^zuj^cych wymagan zawsze wi^zalo siç z utrudnieniami, przede wszystkim technicznymi i finansowymi. W zwi^zku z tym zaczçto przeprowadzac liczne ekspertyzy techniczne, ktorych celem bylo uzgodnienie rozwi^zan zamiennych, wy-nikajicych z braku mozliwosci wykonania zbiornika zapasu o wymaganej pojemnosci. Liczba wykonywanych ekspertyz jednoznacznie wskazywala na wady przyjçtego rozwi^zania.
Na terenie wojewodztwa mazowieckiego wypracowa-ny zostal standard rozwi^zan zamiennych polegajicy na wykonaniu w budynku instalacji nawodnionej, zasilanej ze zbiornika otwartego o pojemnosci 6 m3, z ktorego woda byla tloczona przez pompy przeznaczone wyl^cznie do zasilania instalacji przeciwpozarowej. Dodatkowo instalacja mogla byc zasilana pompami strazy pozarnej dziçki wyprowadzeniu na zewn^trz budynku rury tlocznej zakonczonej nasadi 75 T. Opisane rozwi^zanie jest zgodne z przepisami, tzn. zapew-nia wymagan^ przerwç powietrzn^. W rozporz^dzeniu [1] okreslono warunki, w ktorych mozliwe jest stosowanie zbior-nikow zapasu o roznych pojemnosciach lub zasilanie bezposrednio z sieci. W dalszej czçsci artykulu przeanalizowano dopuszczalnosc rozwi^zan zaproponowanych w przepisach przeciwpozarowych.
Zgodnie z PN-92/B-01706 [2] niedopuszczalne jest bezposrednie pol^czenie instalacji wodociigowej zasilanej z urz^dzen centralnego zaopatrzenia w wodç z urz^dzeniami zasilanymi z innych zrodel wody. Dopuszcza siç podl^czenie instalacji wodociigowej do dwoch zrodel wody z zastosowa-
D01:10.12845/bitp.43.3.2016.17
niem zbiornika posredniego bezcisnieniowego zapewniajice-go utrzymanie cisnienia atmosferycznego nad zwierciadlem wody. Dolna krawçdz wlotu wody do zbiornika powinna znajdowac siç co najmniej 20 mm nad najwyzszym pozio-mem swobodnego zwierciadla wody w zbiorniku (pkt. 2.4.2 przywolanej normy [2]). Powyzsze oznacza, ze zasilanie instalacji wodociigowej przeciwpozarowej w budynku z dwoch zrodel wymaga zastosowania przerwy powietrznej. Jest to roz-wi^zanie zapobiegj^ce przeplywowi zwrotnemu. Wymaganie to oznacza wprost, ze niedopuszczalne jest wtloczenie wody zanieczyszczonej (tak musi byc traktowana woda wtlaczana pompi pozarniczi ze zbiornika samochodu lub z zewnçtrz-nego zrodla). Z przywolanej normy wprost wynikalo stosowanie stacjonarnego ukladu pompowego w instalacji, dla ktorej przewiduje siç zastosowanie zasilania z dwoch zrodel.
Norma [2] zostala uchylona i zastipiona przez PN-EN 1717: 2003 [6]. W normie tej szczegolowo opisano zasady zabezpieczenia instalacji przed przeplywem zwrotnym. Za-sadnicze wymaganie zawarto w pkt. 4.2: w miejscu, gdzie na-stçpuje mieszanie siç wody wodociigowej z wodi pochodzici z dowolnego innego zrodla, w szczegolnosci z wodi o niezna-nych wlasciwosciach (za taki uwaza siç wodç tloczoni przez pompy pozarnicze), instalacja wodociigowa powinna byc zabezpieczona swobodni przerwi powietrzni. Siec (zrodlo) wody niezdatnej do picia lub witpliwej jakosci powinna zo-stac oddzielona, a cala instalacja odpowiednio oznakowana (np. innym kolorem przewodow). Woda tloczona do instalacji ze zbiornika samochodu pozarniczego moze zawierac roz-norodne zanieczyszczenia (od srodkow pianotworczych po zanieczyszczenia mikrobiologiczne). W normie [6] zamiesz-czono matrycç zespolow zabezpieczajicych, odpowiednich do kategorii plynow. Z matrycy wynika, ze najprostszym ze-spolem zabezpieczajicym jest swobodna przerwa powietrz-na. Zawory antyskazeniowe mogi byc stosowane wylicznie w przypadku niektorych kategorii plynow [6-8].
W § 24 ust. 5 rozporzidzenia [1] okreslono, ze warun-kiem dopuszczenia rozwiizan okreslonych w § 24 ust. 3 pkt 3 i ust. 4 tego rozporzidzenia jest wyprowadzenie w elewacjach budynku, od strony drogi pozarowej, dodatkowej nasady o srednicy 75 mm, umozliwiajicej zasilanie instalacji wodociigowej przeciwpozarowej z samochodow gasniczych.
Rozwiizanie to jest poprawne w odniesieniu do rozwiizan z zastosowaniem zbiornikow o zmniejszonej objçtosci, zawartych w § 24 ust. 3 pkt. 3, rozporzidzenia [1], natomiast jest blçdne w odniesieniu do warunkow z ust. 4, poniewaz nie zapewnia przerwy powietrznej. Wymaganie dotyczice zastosowania przerwy powietrznej jest okreslone w normie [6]. Stosowanie zapisow norm nie jest obowiizkowe, jednak z uwagi na mozliwosc wtloczenia do instalacji wody zanie-czyszczonej, zdaniem autorow, konieczne jest ujednolicenie wymagan, w tym wypadku poprzez zmianç zapisow w roz-porzidzeniu [1], np. poprzez rezygnacjç z zasilania rezerwo-wego, ktore mozna uzasadnic znikomym zuzyciem wody do gaszenia pozarow mieszkan w budynkach wysokich.
4. Wnioski
Na podstawie analizy rozwiizan okreslonych w przepi-sach dotyczicych instalacji wodociigowych przeciwpozaro-wych w wysokich budynkach mieszkalnych mozna wycii-gnic nastçpujice wnioski:
1. Konieczne jest dokonanie analizy wymagan dotyczicych wydajnosci instalacji wodociigowej przeciwpozarowej w budynkach wysokich.
2. Nie jest uzasadnione stosowanie w instalacjach wodocii-gowych przeciwpozarowych w budynkach wysokich pio-now DN 80.
3. Konieczne jest dokonanie analizy zapisow dotyczicych instalacji wodociigowej przeciwpozarowej w wysokich
budynkach mieszkalnych, zawartych w rozporz^dzeniu [1] pod k^tem zgodnosci z innymi przepisami.
Literatura
[1] Rozporz^dzenie Ministra Spraw Wewnçtrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpozarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 r. Nr 109, poz. 719).
[2] PN-92/B-01706. Instalacje wodoci^gowe. Wymagania w projektowaniu.
[3] Rozporz^dzenie Ministra Spraw Wewnçtrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpozarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2003 r. Nr 121, poz. 1138).
[4] PN-B-02861:1994. Ochrona przeciwpozarowa budynków. Suche piony.
DOI:10.12845/bitp.43.3.2016.17
[5] Rozporz^dzenie Ministra Spraw Wewnçtrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpozarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2006 r. Nr 80, poz. 563).
[6] PN-EN 1717: 2003. Ochrona przed wtórnym zanieczyszczeniem wody w instalacjach wodoci^gowych i ogólne wymagania dotycz^ce urz^dzen zapobiegaj^cych zanieczyszczeniu przez przeplyw zwrotny.
[7] Rozporz^dzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie jakosci wody przeznaczonej do spozycia przez ludzi (Dz. U. z 2007 r. Nr 61, poz. 417).
[8] Rozporz^dzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2010 r. zmieniaj^ce rozporz^dzenie w sprawie jakosci wody przeznaczonej do spozycia przez ludzi (Dz. U. z 2010 Nr 72, poz. 466).
A A A
st. bryg. w st. spocz. dr inz. Sylwester Kieliszek - ukonczyl studia na Wydziale Mechanicznym, Energetyki i Lotnictwa Politech-niki Warszawskiej. Posiada uprawnienia rzeczoznawcy ds. zabezpieczen przeciwpozarowych. Od ukonczenia studiów jest pra-cownikiem naukowo-dydaktycznym WOSP, a nastçpnie SGSP. W latach 1988-1999 i ponownie od roku 2002 zajmuje stanowisko kierownika Katedry Techniki Pozarniczej. Prowadzi zajçcia z przedmiotów: hydromechanika, przeciwpozarowe zaopatrzenie w wodç, termodynamika. W pracy naukowej zajmuje siç glównie badaniem wlasnosci przeplywowych sprzçtu pozarniczego. Jest autorem i wspólautorem szeregu artykulów oraz wielu ekspertyz z zakresu ochrony przeciwpozarowej.
ml. bryg. dr inz. Tomasz Drzymala - jest absolwentem studiów magisterskich Szkofy Glównej Sluzby Pozarniczej w Warszawie, któr^ ukoñczyl w 2004 roku na Wydziale Inzynierii Bezpieczenstwa Pozarowego. Pracç zawodow^ rozpocz^l w 2004 roku na sta-nowisku asystenta w Zakladzie Hydromechaniki i Przeciwpozarowego Zaopatrzenia w Wodç. Od 2011 roku zajmuje stanowisko kierownika Zakladu Podstaw Budownictwa i Materialów Budowlanych w Katedrze Bezpieczenstwa Budowli i Rozpoznawania Zagrozen. W ramach rozwoju naukowego bierze aktywny udzial w konferencjach krajowych i zagranicznych, publikuje w cza-sopismach fachowych. Jest autorem oraz wspólautorem kilkudziesiçciu artykulów i publikacji naukowych o tematyce dotycz^cej ochrony przeciwpozarowej oraz budownictwa. Jego glówne zainteresowanie skupia siç obecnie na komputerowym modelowaniu procesów gaszenia oraz badaniu wpiywu wysokich temperatur na zmianç wlasciwosci materialów kompozytowych.
