CC BY
416SCIENTIFIC PROGRESS VOLUME 4 I ISSUE 2 I 2023 _ISSN: 2181-1601
Scientific Journal Impact Factor (SJIF 2022=5.016) Passport: http://sjifactor.com/passport.php?id=22257
TASAVVUF ADABIYOTIDA KOMIL INSON TUSHUNCHASI
Cho'lponoy Abdulvohidovna Mo'minova
Andijon mashinasozlik instituti O'zbek tili va adabiyoti kafedrasi assistenti
cholponoym@gmail.com
ANNOTATSIYA
Ushbu maqolada tasavvuf adabiyotida komil inson tushunchasi haqida atroflicha ma'lumot berilgan.Maqolani o'qish jarayonida o'quvchi tasavvuf haqida, uning adabiyotdai o'rni haqida axborotlar oladi.Komil inson qanday sifatlarga ega bo'lishi kerakligi haqidagi savollarga javob topadi.
Kalit so'zlar: Tasavvuf, komil inson, adabiyot, tabiat, salbiy, fazilat, nafs, nafsi ammora, riyokor, so'fiy, anbiyo.
Tasavvuf - inson kamoloti, axloqiy poklanish haqidagi ilm demakdir. Bu tushuncha komil inson kontseptsiyasida aniq ko'zga tashlanadi. Inson uchun qayg'urish, uning ma'naviy kamolotini o'ylash tasavvufning doimiy o'zak masalasi bo'lib kelgan. Ayniqsa, insonning botiniy olami, ichki ziddiyatlari, ruh va jism orasidagi kurash so'fiylarni ko'p qiziqtirgan. Ular insonda azaliy ikki qarama-qarshi kuch - rahmoniy va shaytoniy quvvatlar borligini, inson Allohning bandasi sifatida shayton qutqusini yengib, rahmoniy fazilatlarga ega bo'lishi lozimligini ta'kidlaydilar. Insonning hayotdagi o'rni, jamiyat bo'lib yashash tartiblariga ham shu mavqedan turib qaralgan; chunonchi, ijtimoiy nizolar, urush-janjallar, mulkiy tengsizlikning tub mohiyati, bosh sababini ham tasavvuf inson tabiati va siyratidan qidiradi, insonning axloqini tuzatishni uning tabiatidagi salbiy, hayvoniy kuchlarni mavh etishdan boshlash kerak, deb tushuntiradi. Tasavvufchilar inson tabiatidagi salbiy kuchlarni umumiy nom bilan «nafs» yoki «nafsi ammora» deb atadilar va unga qarshi urush e'lon qildilar. Mol-dunyo to'plash, nafs ehtiyojiga qarab yurish, hirsu havas qat'iy qoralandi, insonni (demakki, insoniyatni ham) noqislik va falokatlardan qutqarishning birdan-bir to'g'ri yo'li - nafsni o'ldirib, qanoat bilan halol yashash, ruh - irodani chiniqtira borib, insonda insoniylikni, ya'ni ilohiylikni tantana ettirish zarur, deb targ'ib qilindi.Ushbu fikrlar ulug' shayxlarning «tasavvuf» tushunchasiga bergan ta'rif-izohlarida aniq ifodalangan.[2]
«Tasavvuf nima?» degan savolga Shayx Nuriy javob berib aytadi: «Tasavvuf -nafs lazzatlaridan voz kechishdir». Yoki Shayx Safiy Alimshoh javobi bunday: «Tasavvuf - nafs manzillarini bosib o'tishdir». Shayx Ravim so'zi: «Tasavvuf - Xudo yo'lida nafsdan kechmoqdir.
Nafs xudbinlikni, o'zim bo'lay falsafasini tug'diradi. Nafs domiga tushgandan keyin, kishi hech narsadan tap toptmaydi, xarom-xarishdan hazar emay, boshqalar
SCIENTIFIC PROGRESS VOLUME 4 I ISSUE 2 I 2023 _ISSN: 2181-1601
Scientific Journal Impact Factor (SJIF 2022=5.016) Passport: http://sjifactor.com/passport.php?id=22257
hisobiga bo'lsa ham yaxshi yashashni o'ylaydi. Oqibatda u zolim, berahm riyokor bo'lib qoladi. Shuning uchun tasavvuf talab etgan tiyilish, qanoat, sabru faqirlik tariqida gap ko'p. «Dunyoga bir marta kelasan, oladiganingni olib qol», - ilgaridan ma'lum falsafa bu. «Hamma narsa ravo» falsafasi odamni iymonu e'tiqoddan ayirib, yulg'ichlik va talon-tarojga fatvo beradi, vahshiylik instinktini kuchaytiradi.Komil inson - bir ideal, barcha dunyoviy va ilohiy bilimlarni egallagan, ruhi Mutloq ruhga tutash, fayzu karomatdan serob, surati saranjom, qalbi ezgu tuyg'ularga limmo-lim pokaza zot, Navoiy tili bilan aytganda:Tasavvuf ahli sig'ingan ideal - Komil inson aslida xalq ideali, adabiyot ideali edi. Bu hayotbaxsh ta'limotning peshvolari yozib qoldirgan asarlar, so'fiyona ruhdagi she'r-u dostonlarni mutolaa qilar ekanmiz, yorug'likning zulmga, xayrning sharrga, fayzu kamolning nuqsu noqislik, kaltafahmlik va nodonlikka qarshi omonsiz jangiga guvoh bo'lamiz. Voqean, tasavvuf shayxlari, zulm va qorong'ulik lashkariga qarshi ma'rifatni qurol qilib olib jangga kirgan pahlavonlarga o'xshab ketadilar (Tustariy: «Ma'rifat jahl-nodonlikka qarshi jangdir»). Ular Ka'ba deb ko'ngilni tan oladilar, ko'ngil ra'yiga yuradigan, dunyoni ko'ngil oraqli biladigan va ko'ngilga sig'inadigan odam Allohning sevgani deb chiqdilar. Alisher Navoiyning «Nasoyim ul-muhabbat» asaridan: «Ismoil Dabbos dedikim, haj niyati qilib, borurda Sherozga yetishdim. Bir masjidga kirdim.Shayx Mo'minni ko'rdimki, o'lturib xirqasini yamaydur erdi, salom qildim va o'lturdim.Mendan so'rdikim, ne niyating bor? Dedim: haj niyatim bor. Dedi: onang bormi? Dedim: bor. Dedi: yonib onang mulozamatiga bor... Men ellik haj qilibmen - bosh yalang, oyoq yalang va zodu hamrohsiz. Barchasin senga berdim, sen onang ko'ngli shodligin menga ber!» .[1] Bu odamlar - jamiyatning tirik vijdoni edilar.Kishilar ularga qarab hushyor tortar, dunyo bexudligidan o'ziga kelib, o'z qalbiga, qilayotgan ishlariga razm solardilar, tavba-tazarru' qilardilar. Ularning afolu a'moli insonlar diliga quvvat, ko'ziga nur bag'ishlagan.
Mohiyatan olganda, komil inson haqidagi tushunchalarning muxtasar mag'zi shundan iborat. Ammo bu haqda ulug' allomalarning qiymat va ahamiyatini yo'qotmagan qarashlari, fikrlari bor. Komil inson tasavvuf adabiyotida ko'p marta tilga olinib, munozaralarga sabab bo'lgan va bu haqida maxsus kitoblar yozilgan. Shulardan Sayyid Abdulkarim Geloniy va Aziziddin Nasafiy (XIII asr)larning «Insoni komil» nomli risolalarini maxsus tilga olib o'tish mumkin. Aslida esa komil inson tushunchasi birinchi marta Shayxi Kabir nomi bilan mashhur bo'lgan Muhyiddin Ibn Arabiy (1165-1240) tomonidan muomalaga kiritilganini qayd etmoq joiz. Ibn Arabiy nazdida komil inson - bu aqli avval yoki nafsi avval, aqli kull tushunchalari bilan ma'nodoshdir. Chunki Tangri taolo ilohiy nurdan ilk marta Aqli avvalni yaratdi va uning suratu shakli Komil inson qiyofasida zuhur etdi. Shuning uchun «Xalaqollohu adama ala' suratar Rahmanu» (Alloh odamni Rahmon suratida yaratdi) degan hadis mavjud. Komil inson,
SCIENTIFIC PROGRESS VOLUME 4 I ISSUE 2 I 2023 _ISSN: 2181-1601
Scientific Journal Impact Factor (SJIF 2022=5.016) Passport: http://sjifactor.com/passport.php?id=22257
shu tariqa, Allohning Rahmonu Rahim sifatlariga ega bo'ldi, deydilar. Ibn Arabiyning fikricha, komil insonning yerdagi timsoli hazrati Payg'ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamdir. Ul zot vujudida aqliy, ruhiy kamolot, dunyoviy va ilohiy bilimlar jamuljam edi. Payg'ambarimiz xalq va Haq muqobilida turardilar va orada vosita edilar. Shunday bo'lgach, hamma odamlarni ham va hatto anbiyo va avliyolarni, donishmandlarni komil inson deb atash joiz emas. Va agar Payg'ambardan o'zga zotlarga nisbatan bu sifat aytilar ekan, buni shartli ta'rif yoinki shu ulug' martabaga hurmat-ehtirom belgisi sifatida qabul qilish kerak. Sayyid Abdulkarim Geloniy fikriga ko'ra, har bir inson ikkinchisining o'rnini bosadigan nusxadir va birbirining qarshisida turgan ko'zgu kabidir. .[3] Bitta odamdagi xislat va sifat ikkinchisida aks etib turadi. Ammo farqi shundaki, bu akslanish ba'zilarda fe'l-harakat bo'yicha bo'lsa, ba'zilarida esa quvva, ya'ni xislat-xususiyatlar bilan namoyon bo'ladi. Demak, iste'dod va qobiliyat, xususiyat va sifatiga ko'ra, bir-biriga o'xshash odamlar behad ko'p. Bularni umumiy nom bilan xalq, odamlar, kishilar deb qo'ya qolamiz. Biriga qarab ikkinchisining xulqu atvori, darajasiga baho bera olamiz. Ammo shunday komil va akmal kishilar borki, ular kamolotda nafaqat o'zga odamlardan, balki bir-biridan ham keskin farqlanib turadilar. Bularni anbiyo va avliyo deb ataymiz. Bularning ham darajalari bor: ba'zilari komil, ba'zilari akmal, bir qismi fozil, yana bir qismi afzal, yana bir guruhi esa afzalu akmaldirlar. Sayyid Abdulkarim Geloniy mazkur tasnifni aytib, yana qo'shib q o'yadi: «Komil inson, voqean, Muhammad sallallohu alayhi vasallamdir va qolgan anbiyoyu avliyoning kamoloti unga nisbatandir, xuddi fozilning afzalga nisbatiday».Shayx Omiliy deydikim, haqgo'y olimlarning fikriga qaraganda, olam Komil inson haqiqati tufayli barqarordir, zero falaklar uning nafasi bilan aylanurlar, mulku malakut undan ta'lim olurlar. Shunday martabada Komil insonni Haqning ko'zgusi deydilar. Haq taolo O'z ismi va sifatlarini faqat komil insonda ko'radi. Shuni ham ta'kidlaydilarki, komil insongina Haq qudratining buyukligi, cheksizligiga guvoh bo'la oladi.
Ibn Arabiy, Shayx Omiliy va Abdulkarim Geloniy qarashlariga diqqat qilinsa, Komil inson bir kayhoniy vujud bo'lib ko'rinadi, uning sifatlari erdagi foniy odamlar sifatiga, aniq shaxslar xislatiga o'xshamaydi. Unda biz jamiki g'ayritabiiy kuchlarning majmuini mushohada etganday bo'lamiz. Bu erda albatta jismoniy kuch haqida gap bormaydi, zotan ilohiyot haqida gap borganda jismoniy kuch e'tibor emas. Chunki Xoliqiyat yaratgan jismlar ilohiy qudrat oldida arzimas va ojiz suratlardir. Komil inson bular nazarida olamlarni egallagan, olamlarga, barcha jonzotlar va insonlarga ta'sir eta oladigan, insoniyatni boshqaradigan bir Buyuk ruhdir. Ma'naviy - Aqliy qudratdir. Ammo Shayx Aziziddin Nasafiyning «Komil inson», «Maqsadi aqso», «Zubdatul haqoyiq» nomli va boshqa risolalarida komil inson masalasi bir muncha boshqacha yoritilgan. Unda bu tushuncha insonning paydo bo'lishi, taraqqiyoti, martabalar topishi
SCIENTIFIC PROGRESS VOLUME 4 I ISSUE 2 I 2023 _ISSN: 2181-1601
Scientific Journal Impact Factor (SJIF 2022=5.016) Passport: http://sjifactor.com/passport.php?id=22257
bilan bog'liq holda olib qaraladi. Natijada biz Aziziddin ta'riflarida aynan hayotiy odamga xos belgilar, axloqiy sifatlarni ham ko'ramiz. Yana shuni ham aytish kerakki, Nasafiy islomdagi bir nechta ilmning isnonga bo'lgan qarashlari va munosabatini chog'ishtiradi, insonni kayhoniy vujud sifatida ham, er maxluqoti sifatida ham tahqiq va tadqiq etadi. Nasafiyda komil inson ruh tushunchasi bilan zich aloqada tekshiriladi.Inson martabalari ruh martabalari sifatida olib qaraladi. Shu uchun umumiy tushunchlardan aniq tushunchalarga o'tib turish bor. Buning sabablaridan yana biri Aziziddin Nasafiyning kamolotni uruj (ko'tarilish) va nuzul (tushish) nazariyasi asosida tushunishidir. Bu nazariya o'z navbatida ulug' olam va kichik olam tushunchalari bilan bog'lanib ketadi. Chunki Nasafiy Ibn Arabiyga qo'shilib, insonni olami sag'ir (kichik olam), ilohiy olam va moddiy olamni birgalikda olami kabir (ulug' olam) deb ataydi. -Ulug' olamdagi jamiki narsa va xususiyatlar kichik olamda mavjud, deydi u. Shu tariqa inson yuqori olamolami kabirning kichraytirilgan nusxasi bo'lib hisoblanadi. .[1]
Aziziddin Nasafiy komil insonga ta'rif berib yozadi: «Bilgilki, Komil inson deb shariat va tariqat va haqiqatda yetuk bo'lgan odamga aytadilar va agar bu iborani tushunmasang, boshqa ibora bilan aytayin: bilgilki, komil inson shunday insondirkim, unda quyidagi to'rt narsa kamolga etgan bo'lsin: yaxshi fe'l, yaxshi axloq va maorif».Nasafiy sanagan sifatlarning dastlabki uchtasi, ya'ni yaxshi so'z, yaxshi fe'l, yaxshi xulq Zardusht kitobi «Avesto»dan olingandir («Guftori nek, kirdori nek, raftori nek»). Bu sifatlar bilan ziynatlangan odam yolg'on, riyo va badkirdorlikdan chekinadi, hamma vaqt ezgu niyat bilan ezgu ishlarga tayyor turadi. Aziziddin Nasafiy yaxshi axloq haqidagi Zardusht so'zi yoniga «maorif», ya'ni tasavvufiy poklanish talabini qo'shib qo'ygan. Uning fikricha, tariqat yo'liga kirgan soliklar vazifamaqsadi ushbu to'rt fazilatni egallashdir. Kimki «o'zida shu sifatlarni kamol toptirsa, u kamolga erishadi»..[1]
Nasafiyning mazkur ta'rifidan ikkita xulosa kelib chiqadi. Biri shuki, olim nazarida komil inson hayotdan taqari bo'lgan allaqanday mavhum zot emas, balki real odamdir. Yaxshi sifatlarni egallab borgan odam shunday martabaga ko'tarila oladi. Ikkinchi xulosa shuki, Nasafiyga ko'ra, komil inson martabasi tariqat va riyozat yo'li bilan qo'lga kiradigan yuksak martabadir.
Komil inson haqida yuqorida bayon etilgan fikrlarni o'zaro jamlasak, quiydagi xulosalar kelib chiqadi:
Komil inson - insonlarning eng mukammali, eng oqili va eng donosi. Komil inson Iloh bilan odamlar orasidagi vositachi, ilohiy amr, g'ayb asrorini oddiy odamlarga etkazuvchi ulug' homiydir.
Komil inson martabada Aqli kull (Aqli avval)ga teng. Alloh avval Aqli kullni, ya'ni Komil insonni yaratdi, keyin u tufayli boshqa maxluqotlar yaratildi.
Komil inson ruhi azaldan ma'lum, u Tangri taolo yaratgan eng qudratli ruhdir.
SCIENTIFIC PROGRESS VOLUME 4 I ISSUE 2 I 2023 _ISSN: 2181-1601
Scientific Journal Impact Factor (SJIF 2022=5.016) Passport: http://sjifactor.com/passport.php?id=22257
Komil inson shu sifatlari bilan mutloq ilohiy xislatlami jamlagan kayhoniy mavjudlikdir, u agar oddiy inson suratida k o'rinsa ham, lekin ma'nan koinotni qamrab olgan hamisha bedor va hamma narsadan xabardor bir zotdir.Shu martabada u Allohning xalifasi bo'la oladi.
Komil inson insonlar jamiyati ichidan yetishib chiqadigan mo''tabar zotdir. U azaldan martabasi aniq bo'lgan ruh emas, balki axloqiy-ma'naviy poklanish jarayonida kamolga erishgandir.
Shu uchun har bir pok axloqli, ilohsevar shaxs komillikka intilishi va bu yo'lda nasiba olishi mumkin.
Komillikning oliy belgisi Haq yo'lidan borib xalqqa foyda keltirishdir. Kishi o'z so'zi, amaliy ishlari, niyati bilan qanchalik odamlarga naf keltirsa, yomonlarni tuz yo'lga solsa, Haq y o'lida fido bo'lsa, u shuncha komildir. [2]
Ushbu qarashlar garchi bir-biriga zid bo'lib tuyulsa-da aslida mohiyatiga ko'ra bir-biriga yaqindir. Ya'ni bu erda insonning kamoloti, buyukligini tan olish, inson va Koinot, inson va Iloh, inson va Mavjudotni o'zaro vobasta, aloqador deb hisoblash bor. Qarashlar orasidagi farq esa shundan iboratki, ahli shariat tushunchasiga ko'ra, insonning qobiliyati va mayllari azaldan ma'lum, ya'ni Alloh taolo taqdiri azaldan belgilab qo'ygan. Payg'ambarlar, avliyolar, donishmandlar ruhi boshidanoq yuqori olamda ma'lum edi, bu ruhlarning martabalari avvaldan belgilangan edi, deydi shariat ahli.
Ammo hikmat ahli (faylasuflar) va tasavuf ahli fikriga ko'ra, insonga faoliyat uchun inon-ixtiyor berilgan, u harakat qilib, komillik asb etishi, niyatlariga etishi mumkin. Shayx Aziziddin Nasafiy «Zubdatul haqoyiq» (Haqiqatlar qaymog'i) nomli risolasida yozadi: «Odamlarning so'zlari va faoliyati uchun oldindan belgilangan o'lchovlar yo'q. Bilim va boylikka ega bo'lish odamning say'-harakatiga bog'liq: odam qancha ko'p g'ayrat qilsa, shuncha bilmi va mol-mulki ortadi».
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Hamidulla Boltaboyev."Tasavvuf- s o'fiylik ta'limoti"
2. N.Komilov. "Tasavvuf" T.: "Yozuvchi" 1996 -y
3. Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. " Tasavvuf haqida tasavvur" T.: "Movarounnahr" 2004- y
