Научная статья на тему 'Новые виды рода Atraphaxis L'

Новые виды рода Atraphaxis L Текст научной статьи по специальности «Биологические науки»

CC BY
100
51
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.
iНе можете найти то, что вам нужно? Попробуйте сервис подбора литературы.
i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.

Текст научной работы на тему «Новые виды рода Atraphaxis L»

Н. Павлов и С. Липшиц.

Новые виды рода Atraphaxis L

Generis Atraphaxis species novae auctoribus N. Pavlov et S. Lipschitz.

1. Atraphaxis karataviensis Lips ch. et N. Pavl sp. nova (cum tabula) (Euatraphaxis Jaub. et Sp.).—Frutex compactus, humilis, tortuosus, subdivarica-tus, submuticus, cortice vetulo griseo, rimuloso, demum in strata tenuia decidua soluta. Rami crassi, lignosi, abbreviate subconcreti, ramuli floriferi et foliiferi abbreviati, mutici. Folia minutissima (1—2 mm. lg.) fasciculata in ramulis la-teralibus vel terminalibus orta, glabra, coriacea. viridia, ovalia, inconspicue pin-natinervia, supra basin in petiolum brevissimum (0,5—I mm lg.) attenuata, apice obtusata vel breviter cuspidulata, margine subcartilagineo-incrassata. Och-reae membranaceae, albidae, laceratae, subplanae, squamiformes, ad basin late-ovatae apice longe-attenuatae, acuminatae, inconspicue uninerviae; internodia perbrevia. Flores axillares in ramulis lateralibus et terminalibus orti. Pedicelli plus minusve patentes, (1) 2—4, tenues, glabri, 5—6 mm. longi, juxta medium articulati, articulo superiori sepalis externis duplo longiori. Perianthium 4-tepa-lum, glabrum; fructiferum roseum, rubrum vel lutescens. Tepala obtusa, reni-formia, margine subundulata et in sicco interdum revoluta, 3—6 mm. lg. et 3-7 mm. It., uninervia, reticulato-venosa, basi rotundata; externa subaequalia, diminuta, demum reflexa. Achenium plano-convexum, ovato-ellipticum, nitidum, castaneum, tepalis internis brevius et angustius.

Typus speciei: Kazakstania montes Karatau. In decliviis lapidosis prope cacuminem Bukuj-tau. 28.VI 1931. № 392 (fruct.) leg. N. V. Pavlov. (Herb. Univ. Mosq.)

Specimina examinata: Montes Karatau. Balaktschy-ata. In jugo lapidoso supra angustias Taldy-ssai, 6.VI. 1930 № 426 (fruct.) leg. S. I. Lipschitz {Herb. Univ. Mosq.).

Hab. in montibus Karatau Syrdarjense nec non in Pamiro-Alaj.

Ab A. compacta Ledb., cui affinis, foliis minutissimis, fasciculatis, ramis inermibus sat distat.

Близок к Atraphaxis compacta Ledb. от которого отличается: habitus'o.vi, мельчайшими листочками, собранными пучками, тупоконечными веточками (у Atraphaxis comp.icta листья длиннее (4—6 мм.) и кроме пучков располагаются в очередном порядке также на молодых удлиненных ветвях). По-видимому At. karataviensis nob. представляет молодой эндемичньш вид, свойственный хребту Каратау и западному Помиро-Алаю.

2. Atraphaxis seravschanica N. Pavl. sp. nova. Atraphaxis pyrifolia auct. (non Bge) p.p. (Tragopyrum).—Frutex humilis, tortuosus, valde divaricatus, submuticus; cortice vetulo griseo, rimuloso; rami juniores glabri, cuticula albida demum in strata tenuia decidua soluta. Rami vetusti val de divaricati, tereti vel subtereti; ramuli novelli stricti, floriferi, omnes foliosi. Folia crassa, rigida, coriacea, utrinque glaberrima, glauca vel glauco-viridia, uninervia et conspicue reticulato-venosa, rotundata, subreniformia vel elliptica supra basin abrupte quasi in petiolum brevissimum truncata, apice obtuse rotundata, subretusa vel cuspidulata, margine cartilagineo-incrassata; omnia plerumque minuta 5—7 mm. lg. et 5—8 mm. It., rarius ad 20 mm. lg. et 12—20 mm. It.; superiora diminuta elliptica. Ochreae albidae, foliis et internodiis breviores, tubuloso cylindricae, demum laceratae, inconspicue 2-nerviae, apice bidentatae, dentibus elongatis, triangulari-Ianceolatis;foliorum Horalium campanulatae vel cyathiformes, enerviae, fimbriatodentatae pedicellis breviore; summae aphyllae. Racemi terminales et partim laterales, erecti, 4—6 cm. longi, multiflori. Pedicelli plerumque terni, vel

inferiores billies, tenuies, glabri, 4—5 mm. longi, juxta basin articulati, articulo superiori plerumque tepalis externis longiori; demum patentee. Perianthium 5-tepalum, glabrum, sub anthesi roseum vel rubrum, demum fuscescens, conspicue reticulato-venosum, nervis viridibus; fructiferum 6—7 mm. Ig. et 6 mm. It. Tepala plus minusve inaequalia, obtusa, uninervia, carinata, reticuiato-venosa, margine subundulata, basi rotundata; externa minuta subaequalia, demum ref-lexa. Stamina 8; 3 majora, filamenta staminum majorum minoribus latiora Achae-nium tepalis internis 1,5—2-plo brevius et angustius, triquetrum, nigrum, ni-tidum, apice acutum, costis obtusis, faciebus rhombeo-ovatis.

Tvpus speciei: Asia media Dominium Buchara. In dcliviis tnontium prope stationem viae ferrae Sera-bulak. 30.IV 1912. (fl. et fr.) leg. N. Androsov. № 84 (Herb. Inst. Bot. Ac. URSS.).

Habitat in decliviis lapidosis montium Buchara, atque prov. (olim) Samarkand. Fergana, Syr-Darja austr. nec non Transcaspia.

Ab A. pyrifolin Bge, cui affinis, ramis inermibus foliis glaucis, ovatis vel supra basin truneatis (in ea viridibus supra basin longe cuneato-attenuatis) atque racemis terminalibus et lateralibus longioribus (in A. pvrifolia Bge racemi semper laterales et breves,subumbellati) optime differt. Ab A.frntescente(L.) Eversm. foliis rotundatis vel ovatis (non lanceolatis vel ellipticis), racemis partim lateralibus sat distinguitur.

Наиболее схоже с Atraphaxis pyrifolia Bge, но легко отличается, неколючими ветвями, сизыми,округлыми или усеченными при основании, листьями (у той ярко-зеленые, к основанию длинно клиновидно-суженные) и удлиненными конечными и боковыми соцветиями (тогда как у A. pyrifolia соцветия всегда боковые и короткие, почти зонтичковидные). От Atraphaxis frutescens (L.) Eversm. отлично круглыми или яйцевидными листьями (не ланце ными или эллиптическими) и соцветиями частью боковыми, частью конечными.

Весьма любопытно, что в том же месте где собран тип (и с той же датой) Н. А н д р о со в ы м собрана и настоящая A. pyrifolia Bge, помещенная в его гербарии под № 85.

Herbarium Universitatis Mosquensis

1. VIII. 1933.

Г. Сумневич.

Новые виды рода Astragalus из Центральной Азии*).

Species novae Asiae centralis generis Astragalus L. auctore G. Sumnevicz.

II.

6. Astragalus kalguttensis Sumn. sp. n. (Sect. Sp/iaerocystis Bge). Acaulis, pube alba bicuspidata adpressa tectus. Stipulae 20—25 mm. Ig. ovato-lan-ceolatae usque ad medium inter se connatae, apice producto acuminatae, parce adpresse villosae. Folia 6—7-juga, foliola elliptica apice breviter mucronulata 16—25 mm. Ig. et 8—10 mm. lata, utrinque parce adpresse pilosa. Scapi firmi, terrestes, 2—4 mm. crassi, subglabri, foliis Iongiores (circa 26 cm. Ig.). Racemi densi oblongo-cylindrici. Bracteae ovato-lanceolatae, calycis tubo 3—4-plo bre-viores. Calyx 15—18 mm lg. pilis nigris bicuspidatis adpressis tectus. Dentes subulati tubo 3—4-plo breviores. Yexillum rhomboideo-ellipticum, apice emargi-natum e basi angustato 17—20 mm. lg. et circa 8 mm. latum. Alae apice emar-ginatae, carinam subaequantes. Ovarium sub 13-ovulatum. Legumen 10—12 mm. lg. et circa 3 mm. It. biloculare triangulare-lanceolatum parce adpresse pilosum.

) Часть I опубликована в №.N° 1—2 „Систематических заметок' за 1933 год.

i Надоели баннеры? Вы всегда можете отключить рекламу.